Sürtünme davranışına çözüm önerisi rica ediyorum🙏

Nicetolive

New member
Konuyu kapatamadığım için yazılarımı temizledim. Herkese teşekkür ederim.
 
Son düzenleme:

kardelen2389

New member
Çok zor ve yıpratıcı bi durum bende başta anlayamamıştım anladıktan sonra sürekli peşindeyim ama bi bırakıp bi başlıyor hiç bırakmayacak diye kaygılanıyorum ve nasıl olsa yine yapıyor ne yapsam olmuyor diye umutsuzluğa düşüyorum. Benimde oğlum 27 aylık . başka hiç bişeye benzemiyor ruhen çökük durumdayım.
 
2,5yaş kızım 6 aydır tek başına uyutma sürecinde sürtünme hareketi yapmaya başladı. Başlarda ilgi eksikliği diye düşünüp uyku öncesi fazla ilgilenip tensel teması artırdık, ancak kızım uyku öncesi sarılmayı ve yatağı dışında anne ile sarılıp uyumayı reddettiği için pek başarılı olamadık birlikte uyuma konusunda..
İkinci aşama koltuk yastıklarında, şimdilerde ise koltuk kenarlarında yapmaya çalışıyor.Dikkatini dağıtarak veya harekete başladığı an farklı bir yönlendirme ile unutturabileceğimizi düşündük ancak süreç uzadı.Toplum içinde yapmaya başladı ve biz “Kızım insanlar yanlış anlayabilir aaa çok sert bak canın acır dikkat et annecim” diyerek oyalamaya çalışıyoruz. Bu konuda deneyimlerinizi paylaşırsanız çok memnun olurum.

Merhabalar

Çocuklar en az 3 yaşına değin, bağlanma figürü ile temas halinde kalarak uyuma ihtiyacı duyarlar. Kendilerini regüle etmeyi bilmediklerinden tamamen doğal bir ihtiyaç bu. Kendi kendine uyutma çabası sırasında anne tarafından reddedildiği hissine kapılmış olabilir. Düşüncenizde bir miktar haklılık payınız var bu sebeple.

Bu problemi alışkanlık haline gelmeden durdurabilmek icin kök problemi bulmak şart. Anne ile bağlanması nasıl çocuğunuzun? Anne bu konuda çaba sarfetti mi doğumdan itibaren? Biraz bahsederseniz birlikte düşünelim üzerine.
 

kardelen2389

New member
Merhabalar

Çocuklar en az 3 yaşına değin, bağlanma figürü ile temas halinde kalarak uyuma ihtiyacı duyarlar. Kendilerini regüle etmeyi bilmediklerinden tamamen doğal bir ihtiyaç bu. Kendi kendine uyutma çabası sırasında anne tarafından reddedildiği hissine kapılmış olabilir. Düşüncenizde bir miktar haklılık payınız var bu sebeple.

Bu problemi alışkanlık haline gelmeden durdurabilmek icin kök problemi bulmak şart. Anne ile bağlanması nasıl çocuğunuzun? Anne bu konuda çaba sarfetti mi doğumdan itibaren? Biraz bahsederseniz birlikte düşünelim üzerine.

Ben geç farkettim Esma hanım hep çabaladım ama bir türlü terketmedi uzun süre olmadı yine başladı yani bu bağ hemen kopabilen bişey mi yoksa hiç mi bağlanma olmadı yoksa davranışı unutmuyor içinden çıkamıyorum.
 

Nicetolive

New member
Konuyu kapatamadığım için yazılarımı temizledim. Herkese teşekkür ederim.
 
Son düzenleme:
Ben geç farkettim Esma hanım hep çabaladım ama bir türlü terketmedi uzun süre olmadı yine başladı yani bu bağ hemen kopabilen bişey mi yoksa hiç mi bağlanma olmadı yoksa davranışı unutmuyor içinden çıkamıyorum.

Öyle düşünmeyin, yine yapıyorsa bağ koptu diye bir şey yok. Bu durum geç farkedildiğinde kurtulması uzun sürebilir, çocuk en ufak bir boşluk hissinde bu davranışa yönelebilir. Şahsi fikrim çocuğun duygularını tanımasının ve bunları bağlanma figürü ile konuşabiliyor olmasının bu davranışı önlemeye yönelik etkisi büyük olur. Çocuk; kızdığını, korktuğunu, üzüldüğünü, mutlu olduğunu, endişeli olduğunu, annesini özlediğini vb. hislerini anneye iletebilmeli, yargılanmayacağını ve hislerinin doğal olduğunu bilmeli. Kitap okuyor musunuz bilmiyorum ama his tanımlamasını yapan kitaplar ile duygularını tanımasına yardımcı olabilirsiniz. Böylelikle size iç dünyasını ifade etmeyi öğrenir.

Öte yandan "yapıyor mu yapmıyor mu" diye tetikte gezmek hem sizi hem çocuğunuzu kaygılandırır. Bunun yerine keyifle vakit geçirecek şekilde bol bol an'da kalarak çocuğunuzla vakit geçirin. Her işinize çocuğunuzu da dahil edin. Bu hem bağınızı kuvvetlendirir, hem çocuğunuzun gelişimine çok faydalıdır hem de sizin kaygınızı biraz olsun azaltır.
 
Öncelikle vakit ayırdığınız için teşekkür etmek istiyorum.Size tüm süreci anlatmak istiyorum.

Kızım tek çocuk. Haliyle büyüklerimiz dahil her konuda titizlikle büyütme çabası içine düştük. Ben bir anne olarak aşırı hassas ve mükemmeliyetçi yapıya sahibim.

Sanırım bu kadar üzerine düşmemin etkisi ile çatlaklar veriyoruz.

Doğumdan itibaren emzirme sürecimizde doktor hatası sebebi ile ( reflü ilaçları iştahımızı kesti) kızım emmeyi bıraktı. Ancak ben çok mücadele ettim mama vermemek için. bazen silikon uçla bazende uyku halini fırsat bilip, 6-7 aylık olana dek geceleri emzirerek, gündüzleri ise biberon ile anne sütüne devam ettim.
Emmeyi reddetmesi ve göğsümü görünce yüzünü çevirmesi bende üzüntüye sebep olsa da okuduğum yayınlardan öğrendiğim kadarı ile tensel teması acıkma öncesinde artırarak yani yeme saatine yaklaşırken göğsüme yatırıp bir ihtimal sütü görüp emer ihtimali ile uzun süre çaba sarfettim. Ancak her daim uzun uğraşların sonu hüsran oldu.
Pes etmedim. 1 yaşına kadar sağarak anne sütünü vermeye devam ettim.
Bu arada hiç ayağımda sallamadım. 1 yaşına girdiği dönemde küçük yastıkta yatmayı reddedip bizim yastıklarımızdan istedi ve dediğini yaptırdı. Bizim yatağımızda yanında yatarak uykuya geçip, ardından kendi yatağında uyumaya başladı. 2 yaşına doğru uykusu geldiğinde Park yatağında büyük yastıkta kendi yatmaya başladı.. Ben bu durumu güvenli ayılma dönemi olarak nitelendirip rahat uyumayı benimsediğini düşünüyordum.
Çünkü kızım yaşıtlarından çok ilerde seyrediyor. Algısı çok açık ve isteklerini net bir şekilde ifade edebiliyor. Konuşmaya çok erken başladı ve sevgi saygı çerçevesinde rica etmeyi, teşekkür etmeyi, isteklerini veya istemediklerini açıkça ve korkusuzca belirtebilmeyi öğrendi. Sevgi ortamında büyüyor.
2 yaş sendromu dedikleri hadise ile son zamanlarda farklı tepkiler bitmek bilmeyen sinir gösterilerine şahit oluyoruz ancak. Zamanla geçeceğine inanarak hasar görmeden bu süreci atlatmasına gayret ediyoruz.
Sürtünmeyi keşfetmesi:
Kız çocuklarda özel bölge kavramına çok dikkat ettik. Alt değiştirme işlemini tek başına ayrı odada gerçekleştiriyoruz ve de dede bakmaz baba bakmaz diyerek mahremiyet kavramını benimsetmeye çalışıyoruz. Alt temizleme işleminde özel bölgesine fazla temastan kaçınıyoruz. Kızım da kendisi istemiyor zaten.
Neyse 2 yaş civarı sürtünmeye geçmesinde etkisi oluğuna inandığım konu şu; Babası ile uykuya geçmeden park yatağa tırmanmaya başlamıştı. Yastıklardan hoplayıp zıplıyor, eğlenceli bir şekilde yatakta zıplayıp sonra yorulup anne uykum geldi hadi yatalım deyip yatağında kendi halinde uyuyordu.
Bir akşam yine kendi kendine yattığı sırada kontrol etmek için odaya geri girdim sessizce ve ilk kez o gün yaptı haliyle korktum ama ses çıkarmadım.Anlam veremesem de takip ettiğimde park yatağa kendi kendine inip çıkarken fark etmişti sürtünmeyi ve yastıkla odadan uyku için ayıldığımızda sürdürüyor.
Araştırmaya okumaya başladım ve 6 ay birlikte uyumalı anne- çocuk üstüne gitmeyin görmezden gelin, dikkatini dağıtın diyordu tüm uzmanlar ben de öyle yaptım.
Sarılarak uyutmaya çalıştım ama anne git lütfen ben yatağımda yatmak istiyorum diyerek atladı yatağına. Bu sebeple ağladığımı biliyorum bana neden sarılmıyorsun kızım diye. Ama yanıma geri çıkıp bana” Annecim ağlama lütfen bak sarıldım sana artık gidiyim mi ? “ deyince üzerine gitmemem gerektiğini fark ettim. Ama o günden bu yana yani 6 aydır odaya uyumaya birlikte gidiyoruz ben kendi yatağımda o kendi yatağında uyuyor.
Sürtünme hareketini uyku öncesi terketti fakat sanki fizyolojik bir ihtiyaçmış gibi gündüzlere taşıdı. Bez rahatsız etmiştir bezin dolmuştur belki diyerek sürekli bez değiştiriyoruz. Ve de Yalnız bırakmadan alışkanlığa dönüşmeden bu durumu terk etmesini umuyoruz ancak çok yıpratıcı bir süreç daha fazla ne yapabiliriz ya da nerde yanlış yaptık bilmiyorum. Yalancı emziği bıraktık. Travma yaratmasın diye gayet güzel bir şekilde bıraktı yalancı emziği.Şimdi sırada bez bırakma sürecimiz var. Umarım bez bırakma sürecinde bırakır bu davranışı yoksa bez olmadan hareketi yaparsa canı acır diye daha fazla endişeye düşüyorum.
görüşlerinize açığım. Tekrar teşekkür ederim.

Uyku eğitimi sırasında güven hissini bu davranışla bulduğu için uykuya geçerken sizi reddetmiş gibi görünüyor.

Mahremiyet Eğitiminde altı çizilen bir nokta vardır; çocuğa söz ile bir şey anlatılmaz. Baba bakmaz, dede bakmaz gibi sözler ilgiyi daha da özel bölgesine çekebilir. Bunlar yerine sadece davranış ile temel davranış refleksi kazandırırız, hiçbir şey söylemeden bez değişimi gibi durumlarda birebir yalnızlığı tercih ederiz mesela. İzinsiz öpmez sevmez ve üstünü değiştirmeyiz.

Dil gelişiminin ileri olması çok güzel. Bu davranış yanlış, bunun yerine keyifli bir oyun oynayalım mı gibi yönlendirebilirsiniz. Eğer üstüne gitmekten çekiniyorsanız davranışa hiç dikkat çekmeden de onu kendinize yönlendirmeyi deneyebilirsiniz. Kitap okumayı teklif edebilirsiniz. Ya da sakin sevdiği bir oyunu. Bağlanma oyunları çok iyi bir seçenek bu noktada. Oyuncaksız, anne ile temas kurabileceği keyifli oyunlar. El, parmak oyunları ya da birlikte uydurduğunuz oyunlar. Annenin birebir çocukla ilgilendiği oyunlar gibi. Uyku öncesi böyle vakit geçirir misiniz mesela ya da gün içinde annenin eşlik ettiği serbest oyun zamanlarınız var mı?
 

kardelen2389

New member
Öyle düşünmeyin, yine yapıyorsa bağ koptu diye bir şey yok. Bu durum geç farkedildiğinde kurtulması uzun sürebilir, çocuk en ufak bir boşluk hissinde bu davranışa yönelebilir. Şahsi fikrim çocuğun duygularını tanımasının ve bunları bağlanma figürü ile konuşabiliyor olmasının bu davranışı önlemeye yönelik etkisi büyük olur. Çocuk; kızdığını, korktuğunu, üzüldüğünü, mutlu olduğunu, endişeli olduğunu, annesini özlediğini vb. hislerini anneye iletebilmeli, yargılanmayacağını ve hislerinin doğal olduğunu bilmeli. Kitap okuyor musunuz bilmiyorum ama his tanımlamasını yapan kitaplar ile duygularını tanımasına yardımcı olabilirsiniz. Böylelikle size iç dünyasını ifade etmeyi öğrenir.

Öte yandan "yapıyor mu yapmıyor mu" diye tetikte gezmek hem sizi hem çocuğunuzu kaygılandırır. Bunun yerine keyifle vakit geçirecek şekilde bol bol an'da kalarak çocuğunuzla vakit geçirin. Her işinize çocuğunuzu da dahil edin. Bu hem bağınızı kuvvetlendirir, hem çocuğunuzun gelişimine çok faydalıdır hem de sizin kaygınızı biraz olsun azaltır.

Galiba bütün mevzu bundan ibaret. Benim her yaptığında aa bak yine bağ koptu acaba ne yaptım ki diye sorgulayıp kendimi yıpratmam. Farklı açıdan bakmamı sağladınız teşekkür ederim.
Kitap okuyoruz evet ama hislerine yönelik önereceğiniz kitap isimleri var mı ne kadar varsa rica etsem yazar mısınız. Sadece benim için değil sosyal bir varlık olarak da duygularını tanımlamasını isterim. Şimdiden teşekkür ederim .
 

Nicetolive

New member
Uyku eğitimi sırasında güven hissini bu davranışla bulduğu için uykuya geçerken sizi reddetmiş gibi görünüyor.

Mahremiyet Eğitiminde altı çizilen bir nokta vardır; çocuğa söz ile bir şey anlatılmaz. Baba bakmaz, dede bakmaz gibi sözler ilgiyi daha da özel bölgesine çekebilir. Bunlar yerine sadece davranış ile temel davranış refleksi kazandırırız, hiçbir şey söylemeden bez değişimi gibi durumlarda birebir yalnızlığı tercih ederiz mesela. İzinsiz öpmez sevmez ve üstünü değiştirmeyiz.

Dil gelişiminin ileri olması çok güzel. Bu davranış yanlış, bunun yerine keyifli bir oyun oynayalım mı gibi yönlendirebilirsiniz. Eğer üstüne gitmekten çekiniyorsanız davranışa hiç dikkat çekmeden de onu kendinize yönlendirmeyi deneyebilirsiniz. Kitap okumayı teklif edebilirsiniz. Ya da sakin sevdiği bir oyunu. Bağlanma oyunları çok iyi bir seçenek bu noktada. Oyuncaksız, anne ile temas kurabileceği keyifli oyunlar. El, parmak oyunları ya da birlikte uydurduğunuz oyunlar. Annenin birebir çocukla ilgilendiği oyunlar gibi. Uyku öncesi böyle vakit geçirir misiniz mesela ya da gün içinde annenin eşlik ettiği serbest oyun zamanlarınız var mı?

Esma hanım gündüz çalıştığım için akşam kızımı annemden alıp ve geçiyoruz. Ben yemek işi ile ilgilenirken babası ile oyun oynuyor.Ardından Birlikte masaya oturup yemeğimizi yemeye geçiyoruz. Yemeğin ardından Kızım ile montosori oyunları türevleri,(basit makarna kolyesi, oyun hamuru resim çizme, lego oyunları gibi) el becerisini ve ince motor kaslarını geliştirici oyunlar oynamaya çalışıyoruz.Genelde tv izletmemeye çalışıyoruz. Ancak gündüz anneanne babaanne nezaretinde olduğundan tv saatlerinde; odadan çıktıkları an veya misafir geldiği saatlerde, misafirliğe gittiğimiz saatlerde, kısaca her boş kaldığı anda bu davranışı yapma gayretine düşüyor. Aslında sebep açık. Yalnız bırakmamamız gerekiyor. Ancak nadiren yalnız kaldığı her dakika aklına gelmesi beni düşündüren. Uyku öncesi genelde resimli hikaye kitapları okuyoruz ve sonra uykuya geçiyor. Uyku öncesi ve uyku esnasında birlikte olduğumuz için artık bu davranışı bitirdi.

Önerilerinizi dikkate alacağım. Çok teşekkür ediyorum.
 
Galiba bütün mevzu bundan ibaret. Benim her yaptığında aa bak yine bağ koptu acaba ne yaptım ki diye sorgulayıp kendimi yıpratmam. Farklı açıdan bakmamı sağladınız teşekkür ederim.
Kitap okuyoruz evet ama hislerine yönelik önereceğiniz kitap isimleri var mı ne kadar varsa rica etsem yazar mısınız. Sadece benim için değil sosyal bir varlık olarak da duygularını tanımlamasını isterim. Şimdiden teşekkür ederim .

Çok çeşitli kitaplar var, ben Büyülü Fener serisinin Nasıl Hissediyorum serisini çok beğenmiştim. Kızdığım Zaman kitabının görselleri biraz itici geldi sadece. Onun dışında seri kolay anlaşılır hoş kitaplar. Çocukta büyük değişime sebep oluyor cidden. İlla bu seri olmak zorunda değil, siz kendinize ve bebeğinize daha uygun bir seri de bakabilirsiniz. Benim bu yöndeki çabam da faydalı olmuştu fakat kitaptan edinmesi çok daha farklı etki ediyor.
 
Esma hanım gündüz çalıştığım için akşam kızımı annemden alıp ve geçiyoruz. Ben yemek işi ile ilgilenirken babası ile oyun oynuyor.Ardından Birlikte masaya oturup yemeğimizi yemeye geçiyoruz. Yemeğin ardından Kızım ile montosori oyunları türevleri,(basit makarna kolyesi, oyun hamuru resim çizme, lego oyunları gibi) el becerisini ve ince motor kaslarını geliştirici oyunlar oynamaya çalışıyoruz.Genelde tv izletmemeye çalışıyoruz. Ancak gündüz anneanne babaanne nezaretinde olduğundan tv saatlerinde; odadan çıktıkları an veya misafir geldiği saatlerde, misafirliğe gittiğimiz saatlerde, kısaca her boş kaldığı anda bu davranışı yapma gayretine düşüyor. Aslında sebep açık. Yalnız bırakmamamız gerekiyor. Ancak nadiren yalnız kaldığı her dakika aklına gelmesi beni düşündüren. Uyku öncesi genelde resimli hikaye kitapları okuyoruz ve sonra uykuya geçiyor. Uyku öncesi ve uyku esnasında birlikte olduğumuz için artık bu davranışı bitirdi.

Önerilerinizi dikkate alacağım. Çok teşekkür ediyorum.


Hımm anladım şimdi. Size çok farklı değişikliklere sebep olabilecek nacizane bir tavsiyede bulunayım. Montessori aktivitelerini tamamen bir kenara bırakın. Fış fış kayıkçı, burda bir havuz varmış, ce eee, yüzüne dokunarak oynadığımız otobüs kamyon taksi oyunu gibi oyuncaksız/aracısız bağ oyunları oynayın. Tensel temasın, göz temasının tadını çıkarın. Siz de keyif alın bu oyunlardan. Spontane davranın. Koklayarak çocuğunuzu arıyormuş gibi yapın mesela, bir yerleri koklayın "aa benim bebeğim nerede, burada da yok" deyin, koklayarak ona doğru yaklaşın "Hımm sanki buralarda kuzumun kokusu var, işte bulduuum" deyip kocaman sarılın, öpün, koklayın. Oyunu ciddiyetle oynayıp kahkahalarla gülmesini izleyin. Bu oyunlar terapi gücündedir ve bağ kurmanızı sağlar. Siz yavrunuzu doyasıya hissedin o da annesini hissetsin.
 

kardelen2389

New member
Çok çeşitli kitaplar var, ben Büyülü Fener serisinin Nasıl Hissediyorum serisini çok beğenmiştim. Kızdığım Zaman kitabının görselleri biraz itici geldi sadece. Onun dışında seri kolay anlaşılır hoş kitaplar. Çocukta büyük değişime sebep oluyor cidden. İlla bu seri olmak zorunda değil, siz kendinize ve bebeğinize daha uygun bir seri de bakabilirsiniz. Benim bu yöndeki çabam da faydalı olmuştu fakat kitaptan edinmesi çok daha farklı etki ediyor.

Tamam teşekkür ederim direk duygulara yönelik kitaplara denk gelmemiştim. Bilindik tavsiye olması benim için önemli. Tekrar teşekkürler ...
 

Nicetolive

New member
Hımm anladım şimdi. Size çok farklı değişikliklere sebep olabilecek nacizane bir tavsiyede bulunayım. Montessori aktivitelerini tamamen bir kenara bırakın. Fış fış kayıkçı, burda bir havuz varmış, ce eee, yüzüne dokunarak oynadığımız otobüs kamyon taksi oyunu gibi oyuncaksız/aracısız bağ oyunları oynayın. Tensel temasın, göz temasının tadını çıkarın. Siz de keyif alın bu oyunlardan. Spontane davranın. Koklayarak çocuğunuzu arıyormuş gibi yapın mesela, bir yerleri koklayın "aa benim bebeğim nerede, burada da yok" deyin, koklayarak ona doğru yaklaşın "Hımm sanki buralarda kuzumun kokusu var, işte bulduuum" deyip kocaman sarılın, öpün, koklayın. Oyunu ciddiyetle oynayıp kahkahalarla gülmesini izleyin. Bu oyunlar terapi gücündedir ve bağ kurmanızı sağlar. Siz yavrunuzu doyasıya hissedin o da annesini hissetsin.
Esma hanım değerli bilgileriniz için çok teşekkür ederim. Tavsiyelerinizi hemen uygulamaya koyuyorum. Hakkınızı helal edin❤️❤️
 
Esma hanım çabalıyorum. Metaryelleri bir kenara bıraktım ve elimden geldiğince tavsiyelerinizi uygulamaya çalışıyorum. Yalnız bir konu var. Benim kızım teması sevmiyor. Sarılmak istedikçe itiyor, dokunmak istedikçe kaçıyor. Çok resmi. Öpmek ve sarılmak için müsaade istiyoruz. O izin verirse ikinci yanağını uzatıyor.
Süreci olduğu şekilde kabul edip, elimden geldiğince tavsiyelerinizi yapmaya çalışıyorum. Oyun oynama önerime ben oyuncağımla oynamak istiyorum anne lütfen bırak diyebiliyor bana. Ya da hadi fış fış kayıkçı oynayalım dediğimde 1 kez kaynaşıyoruz. Sonra anne sıkıldım lütfen bırak beni diyebiliyor.Ama sıkmadan, bunaltmadan tekli ediyorum oyun önerilerine.
Biz değil, o bizi yönlrndiriyor ve yönetiyor Tabi doğrusu bu biliyorum. Onun özgürce kendini ifade edebilmesi ancak, Kızım bize değil, biz ona alışıyoruz. Daha çok erken belki tespit için ama üstün zekalı bir çocuk.Birçok eğitimciden fikir aldım bu konuda.Algısı çok yüksek daha önce de bahsetmiştim. 2,5 yaşa rağmen şuan 4 yaş ile kafa kafaya diyebilirim size.
Sürtünme davranışı ile ilgili konuşmayı denedim ve bana annecim ama gıdıklanıyorum dedi. Gel bak seninle şu oyunu oynayalım önerimde lütfen git anne ben hareket yapacağım diye karşılık veriyor.

Anlıyorum, imkanınız var mı bağlanma konusunda bilgili bir uzmandan yardım alsanız, belki oyun terapisi belki bağlanma terapisi alınabilir. Çok ilgili bir annesiniz belliki bir uzman desteği ikinize de çok iyi gelebilir. Anneanne ve babaanne dönüşümlü bakıyorsa çocuğunuz bağlanma konusunda karmaşa yaşıyor olabilir. Sorunun kaynağı burada gibi görünüyor anlattıklarınıza göre.
 

Kader1984

New member
Merhaba sevgili anne... Paylaştıklarını okudum çaresizlik çok zor bir anne için geçmiş olsun öncelikle benim kuzenimin ikiz kızları ve beraberinde doğan kizi da sürtünme davranışından bulunuyordu dikkatimi çekti adem güneşin çocuk neyi neden yapar kitabında bu konuyu da ele almış çok merak ettiğim bir konuydu duygusal yoksunluk Tan kaynaklanan bir rahatsızlık çocuk anne ve babayla bağ kuramadığı için anne ve babaya ulaşamadığı için sürtünme davranışından duyduğu mutluluk haz çocuğu mutlu ediyor çok üzüldüm olayların sebebini buraya kadar biliyoruz da çözümünü yapamıyoruz farkındalık kazanmadan olmuyor önce kendimizi mi iyilestirsek acaba işte biz annelerin hastalıkları çocuklarla bağ kurmamızı engelliyor çocuğunuzla güvenli bağlanma deneseniz kendinizle yuzlestikten sonra bilemedim
 

Nicetolive

New member
Anlıyorum, imkanınız var mı bağlanma konusunda bilgili bir uzmandan yardım alsanız, belki oyun terapisi belki bağlanma terapisi alınabilir. Çok ilgili bir annesiniz belliki bir uzman desteği ikinize de çok iyi gelebilir. Anneanne ve babaanne dönüşümlü bakıyorsa çocuğunuz bağlanma konusunda karmaşa yaşıyor olabilir. Sorunun kaynağı burada gibi görünüyor anlattıklarınıza göre.

Esma hanım davranış neredeyse günde 1 ‘e düştü. Enteresan bir şekilde uğraşlarım sonuç verdi. Size teşekkür ederim tekrar.
 
Üst