4 yaşındaki oğlum sürekli soyunuyor

Ottomansomar

New member
Selam hocam oğlum 4 yaşında 2 aydır tamamen çırılçıplak soyunuyup evde dolaşıyor önce sadece tuvalete giderken soyunuyordu şimdi sürekli soyunuyor ne yaptıysak vazgeçmedi ne yapabiliriz
 

aybüke

New member
[MENTION=727]rumeysa[/MENTION].telli nin mahremiyet eğitimi konferansına gitmiştik kendisi tam da bu konu ile ilgili şöyle söylemişti.kendi kızı da aynı şeyi yapıyormuş şöyle uyarı da bulunmuş işte atıyorum şuan mervecigim ben seni böyle görmekten utanıyorum (özellikle ben utanıyorum a vurgu yaptı) eğer böyle soyunarak oynamak istiyorsan bu oda da oynayabilirsin ama ben utandigim için işin bitince giyinip yanima gelebilirsin.ve bir süre sonra vazgeçmiş umarım doğru hatirliyorumdur hocam [MENTION=727]rumeysa[/MENTION].telli
 
Değerli [MENTION=12136]Aybüke24[/MENTION] ve [MENTION=16275]Ottomansomar[/MENTION] , merhaba :)

Seminer sırasında kendi yaşadığım tecrübe ile aktarmak istediğim konuyu burada paylaşmaya çalışayım.

Çocuk üzerini çıkartarak dolaşmak istediğinde, karşımıza giyinmemiş olarak çıktığı sırada, ona bir sınır oluşturmamız gerekiyor aslında. Üzerinin giyinmiş olmaması problem değil; o sırada başkaları tarafından görülmemesi önemli sanırım...

Bunun için ben kendi kızım ile tecrübemde, kendi mahcubiyet hissimle “utanıyorum” ifadesini kullanmıştım. Ama buradaki (şimdi silinmiş olan) mesajlarda da değinildiği gibi, çocukta olumsuz bir his bırakabilir mi acaba diye düşündüm. Kastettiğim nokta, aslında çocuğa banyo yaptırırken, tuvallette temizliğine yardımcı olurken, ondan izin isteyerek alanına girilmesi gibi, özel alanı ile ilgili hassasiyeti korumaktı aslında. Yoksa çocuğa olumsuz his vermek değildi.

Şimdi evde 2 yaşında bir kızım daha var ve o da üzerini çıkardığı sırada öylece koşup evde dolanmak istiyor :) Ona, sadece “Annecim, biz üzerimizi giyinerek dolaşıyoruz” diyorum. Bir sınır oluşturmaya çalışırken “İstersen bu odada üzerini çıkarabilirsin. Çıkarken tekrar giyilebilirsin” diyebilirim herhalde.

Çocuk, üzerini çıkardığı sırada, sanki teninin hava akışı ile temas etmesinden bir heyecan duyuyor, o serinliği teninde duymanın coşkusunu yaşıyor :) Bunda bir sorun olmasa gerek... Yalnızca bunu özgürce yaşayabileceği güvenli sınırları oluşturmak lazım sanırım.
 

bengibade

New member
Değerli [MENTION=12136]Aybüke24[/MENTION] ve [MENTION=16275]Ottomansomar[/MENTION] , merhaba :)

Seminer sırasında kendi yaşadığım tecrübe ile aktarmak istediğim konuyu burada paylaşmaya çalışayım.

Çocuk üzerini çıkartarak dolaşmak istediğinde, karşımıza giyinmemiş olarak çıktığı sırada, ona bir sınır oluşturmamız gerekiyor aslında. Üzerinin giyinmiş olmaması problem değil; o sırada başkaları tarafından görülmemesi önemli sanırım...

Bunun için ben kendi kızım ile tecrübemde, kendi mahcubiyet hissimle “utanıyorum” ifadesini kullanmıştım. Ama buradaki (şimdi silinmiş olan) mesajlarda da değinildiği gibi, çocukta olumsuz bir his bırakabilir mi acaba diye düşündüm. Kastettiğim nokta, aslında çocuğa banyo yaptırırken, tuvallette temizliğine yardımcı olurken, ondan izin isteyerek alanına girilmesi gibi, özel alanı ile ilgili hassasiyeti korumaktı aslında. Yoksa çocuğa olumsuz his vermek değildi.

Şimdi evde 2 yaşında bir kızım daha var ve o da üzerini çıkardığı sırada öylece koşup evde dolanmak istiyor :) Ona, sadece “Annecim, biz üzerimizi giyinerek dolaşıyoruz” diyorum. Bir sınır oluşturmaya çalışırken “İstersen bu odada üzerini çıkarabilirsin. Çıkarken tekrar giyilebilirsin” diyebilirim herhalde.

Çocuk, üzerini çıkardığı sırada, sanki teninin hava akışı ile temas etmesinden bir heyecan duyuyor, o serinliği teninde duymanın coşkusunu yaşıyor :) Bunda bir sorun olmasa gerek... Yalnızca bunu özgürce yaşayabileceği güvenli sınırları oluşturmak lazım sanırım.

hocam benim oğlumda 5 yaşına girecek. 2 yaşından beri belki de gücü yettiğinden beri çoraplarını ayaklarından çıkarır. çorap giymez. üşüdüğünü söyler giymez. sadece dışarı çıkacak ise giyer. misafirliğe gitsek çıkarır. bu aralar da atletle geziyor. sıcak diyor. tabi koşup zıplıyor olabilir ama bu çorap işi ne olacak ? şimdi de kardeşine öğretiyor. ayağında çıkartıyor. bunu oyun haline getiridi.. normal bir süreç mi.. bir yerden duydum ama nereden tam hatırlayamadım. çocuk özgürlüğü hisetmek için yalın ayak ile dolaşır. ne kadar doğru bilmiyorum.
 
Değerli [MENTION=17166]saideygt[/MENTION]

Yerin serinliğini hissetmek, yerdeki farklı dokuları hissetmek :) Sanırım çorap bunlara engel olan sıkıcı bir şey olabilir çocuk için.

Belki çocuğun çorapsız iken çok da üşümeyeceği çözümler bulmak iyi olabilir. Evin sıcaklığı, yerde serilmiş halıların artırılması gibi...

Benim üç çocuğumun hiçbiri giymedi. Bizi görenler hep yadırgadı kış zamanı ayakta çorap olmadığını görünce. Kendim de yadırgadım ilk çocukta :) Sonradan alıştım ve bir şey olmayacağına güvendim diyebilirim. Çocukla tecrübe ettikten sonra... Çok şükür bir hastalıkları olmadı bundan dolayı.

Sanırım çocuğun hislerine güvenmek lazım. Her çocuğun yapısı ve fizyolojik ihtiyaçları benzer olmayabiliyor. Belki de ihtiyacı olmayan bir şey için onu zorluyor olabilir misiniz 🤗
 

bengibade

New member
Değerli [MENTION=17166]saideygt[/MENTION]

Yerin serinliğini hissetmek, yerdeki farklı dokuları hissetmek :) Sanırım çorap bunlara engel olan sıkıcı bir şey olabilir çocuk için.

Belki çocuğun çorapsız iken çok da üşümeyeceği çözümler bulmak iyi olabilir. Evin sıcaklığı, yerde serilmiş halıların artırılması gibi...

Benim üç çocuğumun hiçbiri giymedi. Bizi görenler hep yadırgadı kış zamanı ayakta çorap olmadığını görünce. Kendim de yadırgadım ilk çocukta :) Sonradan alıştım ve bir şey olmayacağına güvendim diyebilirim. Çocukla tecrübe ettikten sonra... Çok şükür bir hastalıkları olmadı bundan dolayı.

Sanırım çocuğun hislerine güvenmek lazım. Her çocuğun yapısı ve fizyolojik ihtiyaçları benzer olmayabiliyor. Belki de ihtiyacı olmayan bir şey için onu zorluyor olabilir misiniz

bende alıştım çorapsız haline ama bir yandan da ya hasta olursa diye içim içimi yiyor. çünkü çocuklar hasa olunca aile büyüklerimiz bakamadınız diye bize söyleniyor. bende üzülüyorum..
 
bende alıştım çorapsız haline ama bir yandan da ya hasta olursa diye içim içimi yiyor. çünkü çocuklar hasa olunca aile büyüklerimiz bakamadınız diye bize söyleniyor. bende üzülüyorum..

İşte bu söylemlere tebessüm edip, eleştirileri içimize almadan "Dedesi, hararet yapıyor bazen" diye espriye vurarak tutumumuzu korumaya çabalamak gerek sanırım :)

Çocuğa bakamadığı söylenen annede uyanan "yetersizlik duygusu" ise apayrı bir konu... Çoğunlukla, belki de bu eleştiriyi almadan, bir içses olarak sürekli kemiren bir his... Belki bu hissi fark edip, çocuğun çocukluğunu o hissin kurbanı olmaktan kurtarmak gerek...
 
Üst