Merhaba, paylaşım sitesine yeni üye oldum. Adem hocayı sürekli dinlerim takip ederim. Psikolojiye çok meraklıyım. Eşimle 6 yıldır evliyiz. Çocuk doğmadan once ve sonrasında hatta hâlâ şiddetli tartışmalar, kalp kirginliklari yaşadık. Ne o beni nede ben onu anlayabildim.son tartismamizda çocuk için bile olsa bana katlanamadigini söylemiş, ben yine de karşıma alıp onun için ne yapabileceğimi sorup çeşitli kararlar aldıktan 2 hafta sonra ayni sekilde şiddetli tartışma yasadim.netice de istanbula ailemin yanına temelli döndüm. 11 gündür 3 defa kızının fotoğrafını yada videosunu istedi, asla kızıyla görüntülü konusma yada arama teşebbüsünde bulunmadı. Kızım hergün baba baba diyerek kapilarda beklediğini ilettirtmeme rağmen hâlâ da kızımın da bana ihtiyacı vardır diyebilen bir insan olmadı. Sorunumuzun ana kaynağı çocuğuyla ilgisizliği 10 dakikalik ilgi ile mükemmel babalık yaptığını düşünmesi. Benim bu çıkmaz yolumda kızım babasını şimdiden böylesine severken, dayı sevgisi dede sevgisi yeterli gelicek mi. Ben onu anlayabilecekmiyim, yada içinde neler yaşayacak. Eşimle çözümsüz bir yoldayız. Kendisi inceleme konusu olabilecek bir zihniyete sahip.cehaleti ni burda anlatıp aşağılamak istemem. Yine de herşeye rağmen hayatimi yok sayıp evliligim için yine ben mi adım atmalıyım. Lütfen görüşlerinizi bekliyorum. Bana destek olucak yorumlariniza ihtiyacım var.teşekkür ederim.