2 yaş kızımın korkuları

mlkkdgn

New member
Öncelikle bu forum sitesi bana çok faydalı oluyor hepinize teşekkür ederim :) biraz uzun olacak. 25 aylık kızım var. Kızımın korkuları başladı. Daha ayrıntılı anlatmak gerekirse söyle ki biz 4 yıllık evliyiz. Ve evlendiğimizden bu yana her yaz her fırsatta kamp yapıyoruz. Kızıma hamileyken de, kızım daha küçük bebekken de sürekli olarak kamp yaptık. Yalnız bu yaz kamptayken çok yağmurlu, şimşek, rüzgarlı (dolu dahi yağmıştı) bir zaman geçirdik. Tahmin edersiniz ki yağan yağmur çadırdan çok daha fazla şiddetle duyuluyor. Çadırımız su almıyor. Rüzgardan hışırtı çok fazla oldu. Kızım o zaman da tepki gösterdi fakat babasıyla beraber oyalama davranışında bulunduk. Dikkatini dağıtmaya çalıştık. Zira o yağmurda yola çıkma şansımız yoktu. Ve ayrıca böyle günlerimiz her zaman yaşanabilirdi ve alışması gerekiyor diye düşündük. Ağladı fakat dikkatini dağıtarak orada zamanı geçirdik. Ondan sonra gittiğimiz kamplarda korkuyorum diyerek çadıra girmek istemedi ve girmemek için çok ağladı. Hiç zorlamadık hatta araba da dahi yattık. Rüzgar olmasa da anne rüzgar var korkuyorum dedi girmek istemedi. Böyle böyle iki üç günlük kamplar yaptık. En son kurban tatilinde 10 günlük bir kamp yaptık. Sorunsuz geçen günlerimiz de oldu girmek istemediği günlerimizde. Eve geldikten sonra da korkuyorum demeye devam etti. Evde de herhangi bir seyden. Korkuyorum beni kucağına al diyor. Ben ortada korkulacak bir sebep göremediğimde de diyor. Bir şey yapmak istemediğinde de korkuyorum diyor. Uyumak istemediğinde de. Ya da herhangi bir şey. Arabada koltuğunda otururken "ben korkuyorum beni kucağına al" diyor. Babası kullanırken bazen o kadar çok ağlıyor ki gerçekten korktuğunu düşünüyorum. Koltuğun onun güvenliği için orada oturması gerektiğini vs açıklıyorum fakat beni dinlemiyor bile. Korku ile ilgili paylaşımları okudum fakat buna benzer bulamadım. Korktuğunda aynalama da yapıyorum. Çadır rüzgar korkusunu nasıl yenebiliriz ben esasında onu öğrenmek istiyorum. Unutturmak için. Çünkü nasip olursa gelecek yazda kampa gideceğiz ve sürekli gideceğiz. Ve ayrıca kampla ilgili konuştuğumuzda ormanı ağaçları çok sevdiğini söylüyor. Konuşma akşam olup çadıra yatmaya gidince anne korkuyorum rüzgar var diyor. (Bir de ilgisini dağıtmak amaçlı kırmızı balık şarkısı dinletmiştik o zaman. Telefon vermiyoruz eline normalde.) Kırmızı balık açsana diyor. Yani günlük korkuyorum demesi de bunun üzerine başladı. Nasıl unutturabiliriz ne yapabiliriz yardım istiyorum. Şimdiden teşekkür ederim zaman ayırıp okuyanlara :)
 
Üst