sekerparem
New member
Merhaba sevgili anneler,
Butun cabalarima ragmen yapamadim, basaramadim. Ogluma guzel bir aile ortami sunamadim. Cok cabaladim cirpindim. Olmuyor. Olmadi. Polyannacilik oynamak ,hep iyi olmak, her daim gulumsemeye calismanin yani sira bunu kullanan insanlarin en yakinimda olmasi yeterince yordu beni. Hep esimi kazanmaya calistim. Sustum olmadi konustum olmadi.buraya yazip yazmamakta bile kararsizdim.anlatacak o kadar cok sey var ki...iki ay gibi bi zaman oncesine gidelim.esimin annesi sehirdisindaydi.ve esimi kazanmaya babaligi aile oldugunu hissettirmeye baslamistik oglumla.gayet mutluyduk.tek bir korkum vardi.annesi gelince herseyin bozulmasi ve oyle de oldu.oldugu gibi kalmanin yanisira eskisinden de kotuye gitti hersey.annesinin tabiriyle cok fazla yuz vermis.fazla yuzgoz olmusuz.bukadar olmazmis.zaten dogruduzgun eve geldigide yok esimin.annesiyle yemek yer onunla oturur.bizde oglumla vakit gecirir yemek yeriz. Annesinin bizeher gelisi mutlaka kavga cikar.sebepsiz yere hemde.isten gelip annesine hizmette etsem mutlaka bahanesi vardir memnuniyetsizlik adina.evimin her odasi her kosesi karistirilir.yatak odam cekmecelerim dolaplarim banyom akliniza gelen heryer.artik annenin kuklasi olmus biri var hayatimizda.oglumun gozu onunde hakaret kufur iftira bagirmalar...gozleri gozlerimde oluyor o anlarda.susuyorum yavrum daha fazla korkmasin etkilenmesin diye.eskiden hep bir umudum vardi esimi kazanma adina.artik o umudumu kaybettim.simdi yavrum hergun bu kavganin icinde olmasimi canini daha cok acitir.anne babasinin ayri olmasi mi? Bunun kararini veremedim henuz.orta yolu yok artik.esim benden nefret ediyor.oglumu birakip gitmemi istiyor.buda yapacagim en son sey bunuda biliyor.yavas yavas oglumu ayriliga hazirlamam lazim.babasini zaten gordugu saatler belli.ayrilirsak eger esimin soyledigi karari ogluma birakacakmis ve eger annesini secerse asla gormeyecekmis.babasini secersede asla annesini gormeyecekmis...daha oncesinde de defalarca bosanma karari alindi hep vazgecildi.ozamanlar oglum kucuktu.artik buyuyor bilincleniyor.son bosanma dusuncesinden sonra birdaha asla bosanmayi dusunmeuecegim diye soz verdim kendime.ancak sizden nefret eden hemen hemen hergun sebepsiz yere kavgalar eden haketmediginiz sozler soyleyen ve butun bunlari buyuyen yavrunuzun gozuonunde yapan biriyle ne zamana kadar yasayabilirsiniz ki.
Oluru var mi diye dusuneceksiniz biliyorum.butun olurlari dusundum emin olun. Annesi hayatimizda oldugu surece bu insan asla degismeyecek.annesini hayatindan cikaramayacagina gore iki secenek kaliyor.ya omur boyu hergun kavga hakaretle gecen gunler yahut ta kesin olarak alinmis bosanma karari...
Icim aciyor.canim yaniyor.son kez polyannacilik oynayacagim.son rolumu de oynayacagim.sonrasi Allah buyuk...
Butun cabalarima ragmen yapamadim, basaramadim. Ogluma guzel bir aile ortami sunamadim. Cok cabaladim cirpindim. Olmuyor. Olmadi. Polyannacilik oynamak ,hep iyi olmak, her daim gulumsemeye calismanin yani sira bunu kullanan insanlarin en yakinimda olmasi yeterince yordu beni. Hep esimi kazanmaya calistim. Sustum olmadi konustum olmadi.buraya yazip yazmamakta bile kararsizdim.anlatacak o kadar cok sey var ki...iki ay gibi bi zaman oncesine gidelim.esimin annesi sehirdisindaydi.ve esimi kazanmaya babaligi aile oldugunu hissettirmeye baslamistik oglumla.gayet mutluyduk.tek bir korkum vardi.annesi gelince herseyin bozulmasi ve oyle de oldu.oldugu gibi kalmanin yanisira eskisinden de kotuye gitti hersey.annesinin tabiriyle cok fazla yuz vermis.fazla yuzgoz olmusuz.bukadar olmazmis.zaten dogruduzgun eve geldigide yok esimin.annesiyle yemek yer onunla oturur.bizde oglumla vakit gecirir yemek yeriz. Annesinin bizeher gelisi mutlaka kavga cikar.sebepsiz yere hemde.isten gelip annesine hizmette etsem mutlaka bahanesi vardir memnuniyetsizlik adina.evimin her odasi her kosesi karistirilir.yatak odam cekmecelerim dolaplarim banyom akliniza gelen heryer.artik annenin kuklasi olmus biri var hayatimizda.oglumun gozu onunde hakaret kufur iftira bagirmalar...gozleri gozlerimde oluyor o anlarda.susuyorum yavrum daha fazla korkmasin etkilenmesin diye.eskiden hep bir umudum vardi esimi kazanma adina.artik o umudumu kaybettim.simdi yavrum hergun bu kavganin icinde olmasimi canini daha cok acitir.anne babasinin ayri olmasi mi? Bunun kararini veremedim henuz.orta yolu yok artik.esim benden nefret ediyor.oglumu birakip gitmemi istiyor.buda yapacagim en son sey bunuda biliyor.yavas yavas oglumu ayriliga hazirlamam lazim.babasini zaten gordugu saatler belli.ayrilirsak eger esimin soyledigi karari ogluma birakacakmis ve eger annesini secerse asla gormeyecekmis.babasini secersede asla annesini gormeyecekmis...daha oncesinde de defalarca bosanma karari alindi hep vazgecildi.ozamanlar oglum kucuktu.artik buyuyor bilincleniyor.son bosanma dusuncesinden sonra birdaha asla bosanmayi dusunmeuecegim diye soz verdim kendime.ancak sizden nefret eden hemen hemen hergun sebepsiz yere kavgalar eden haketmediginiz sozler soyleyen ve butun bunlari buyuyen yavrunuzun gozuonunde yapan biriyle ne zamana kadar yasayabilirsiniz ki.
Oluru var mi diye dusuneceksiniz biliyorum.butun olurlari dusundum emin olun. Annesi hayatimizda oldugu surece bu insan asla degismeyecek.annesini hayatindan cikaramayacagina gore iki secenek kaliyor.ya omur boyu hergun kavga hakaretle gecen gunler yahut ta kesin olarak alinmis bosanma karari...
Icim aciyor.canim yaniyor.son kez polyannacilik oynayacagim.son rolumu de oynayacagim.sonrasi Allah buyuk...