Aynı oyunla, oyuncakla oynamak...

piamaya

New member
Benim 36 aylık yani tam 3 yaşında bir oğlum var. 1.5 yaşından beri ağaçlara özel bir ilgisi var. Antalya tatilinde palmiye ağaçlarını görmesiyle başladı bu ilgi. O dönem sadece yanına gidip dokunup sarılıp mutlu oluyordu, daha sonra ağaçların gövdeleri biraz yana yatmış olanları yamuk ağaç diye nitelendirmeye başladı, her yerde yamuk ağaç arıyordu vs. Geçtiğimiz yaz da parkta ağaçları elektrikli testereyle kesenleri görmüş, bu sefer de elektrikli testereyle yatıp kalkıyoruz. Bütün gün evde ağaç kesiyor, yastıkları ağaç yapıyor, kalorifer borularını ağaç yapıyor, kendisi de ağaçları kesen abi. Bire bir canlandırmalı şekliyle, soruyorum ne yapıyorsun diye uzun uzun hikayeler anlatıyor; 'Çok kalın ağaçmış, üst dallarını kesmiş, gövdesini kesememiş, balta lazımmış, yerler hep dal olmuş, birazdan kamyona koyacaklarmış, belinde ipi varmış, o yüzden en yükseklere çıkabiliyormuş, yemeğini iyi yediği için hiç yorulmuyormuş' vs... TV filan izlemiyor ama sınırlı da olsa internetten ağaç kesme belgeselleri izletiyoruz seviyor diye, oradaki sahneleri canlandırıyor. Lego'dan bile elektrikli testereler yapıyor. Sopaları bantla yapıştırmamızı istiyor, değişik değişik testereler icat ediyor. Ağaç kesimine vinçler eşlik ediyor, bazen o vinç kullanan biri oluyor, bazen sadece ağaçın kabuklarını kesen bir alet oluyor elinde... Şaka gibi hayatımız ağaç kesme üzerine... Aletlerin nasıl çalıştığına çok dikkat ediyor, merak ediyor, legodan yaptığı testerelere 'İşte burası bıçaklı bölümünü, çok keskin dokunma' filan diyor, 'Ya da şurada ipi var burdan çekip çalıştırıyorsun' diye vs... Merak ediyorum bu kadar normal mi, yoksa takıntıya mı bağlamış olayı. Yalnız şöyle de bir durum var, genel anlamda canlandırma olayına meyilli, 2.5 yaşından beri bir tane ayısı var oyuncak, onunla ilgili hayali hikayeler anlatıyor, şöyle yaptık böyle yaptık diye ama inanılmaz detaylı ve uzun hikayeler. Bazen de rollerimizi belirliyor, mesela 'Anne şimdi biz parktayız, benim bir oyuncağım var, sen de parktaki bir çocuksun. Benim oyuncağımı almak istiyorsun, ben vermek istemiyorum, bunu oynayalım' diyor. Doğaçlama oynuyoruz. Kafam karıştı benim de, bu ağaç ve testere olayını bitirmem, devam ettirmemem yani köpürtmemem mi lazım, yoksa o istiyor diye müdahale etmeden oyununu devam mı ettirsin?
 

Sabah

New member
Benim 36 aylık yani tam 3 yaşında bir oğlum var. 1.5 yaşından beri ağaçlara özel bir ilgisi var. Antalya tatilinde palmiye ağaçlarını görmesiyle başladı bu ilgi. O dönem sadece yanına gidip dokunup sarılıp mutlu oluyordu, daha sonra ağaçların gövdeleri biraz yana yatmış olanları yamuk ağaç diye nitelendirmeye başladı, her yerde yamuk ağaç arıyordu vs. Geçtiğimiz yaz da parkta ağaçları elektrikli testereyle kesenleri görmüş, bu sefer de elektrikli testereyle yatıp kalkıyoruz. Bütün gün evde ağaç kesiyor, yastıkları ağaç yapıyor, kalorifer borularını ağaç yapıyor, kendisi de ağaçları kesen abi. Bire bir canlandırmalı şekliyle, soruyorum ne yapıyorsun diye uzun uzun hikayeler anlatıyor; 'Çok kalın ağaçmış, üst dallarını kesmiş, gövdesini kesememiş, balta lazımmış, yerler hep dal olmuş, birazdan kamyona koyacaklarmış, belinde ipi varmış, o yüzden en yükseklere çıkabiliyormuş, yemeğini iyi yediği için hiç yorulmuyormuş' vs... TV filan izlemiyor ama sınırlı da olsa internetten ağaç kesme belgeselleri izletiyoruz seviyor diye, oradaki sahneleri canlandırıyor. Lego'dan bile elektrikli testereler yapıyor. Sopaları bantla yapıştırmamızı istiyor, değişik değişik testereler icat ediyor. Ağaç kesimine vinçler eşlik ediyor, bazen o vinç kullanan biri oluyor, bazen sadece ağaçın kabuklarını kesen bir alet oluyor elinde... Şaka gibi hayatımız ağaç kesme üzerine... Aletlerin nasıl çalıştığına çok dikkat ediyor, merak ediyor, legodan yaptığı testerelere 'İşte burası bıçaklı bölümünü, çok keskin dokunma' filan diyor, 'Ya da şurada ipi var burdan çekip çalıştırıyorsun' diye vs... Merak ediyorum bu kadar normal mi, yoksa takıntıya mı bağlamış olayı. Yalnız şöyle de bir durum var, genel anlamda canlandırma olayına meyilli, 2.5 yaşından beri bir tane ayısı var oyuncak, onunla ilgili hayali hikayeler anlatıyor, şöyle yaptık böyle yaptık diye ama inanılmaz detaylı ve uzun hikayeler. Bazen de rollerimizi belirliyor, mesela 'Anne şimdi biz parktayız, benim bir oyuncağım var, sen de parktaki bir çocuksun. Benim oyuncağımı almak istiyorsun, ben vermek istemiyorum, bunu oynayalım' diyor. Doğaçlama oynuyoruz. Kafam karıştı benim de, bu ağaç ve testere olayını bitirmem, devam ettirmemem yani köpürtmemem mi lazım, yoksa o istiyor diye müdahale etmeden oyununu devam mı ettirsin?

Agacin kesilmesi onu uzdu mu acaba... Bence boyle detayli hayal urup oynayabiliyor olmasi cok guzel. Bunu bir firsat haline getirip bir oyunla agaclarin da canli oldugunu, sadece yasli agaclarin kesilebilecegini genc agaci kesmenin hos bir sey olmadigini, agaclarin ekosistemdeki yerini vs anlatabilirsiniz. O yasta bir cocugu heleki hayalleri ve oyunlari acisindan engellemenin yanlis olacagini dusunuyorum. Hatta agacin yetisme sureci ile ilgili konusulabilir. Bununla ilgili videolar seyredilebilir. Agaca yuva yapan kuslar, agacin tohumlari konusulabilir. Cocugun duyarliligi arttirilmis olur boylece. Ustune gidilmezse ilgisi farkli yonlere kayacaktır zamanla sanirim.
 

piamaya

New member
Teşekkürler yorum için... Biz de öyle yapıyoruz aslında kuru ağaçların kesildiğini, yeşillerin kesilmemesi gerektiğini anlatıyoruz, bütün ağaç türlerini biliyor en sevdikleri palmiye ve hurma ağaçları :) Nasil buyudugunu, kedilerin kopeklerin cislerinin besin olup onlari buyuttugune kadar :) bazen daha iyi buyusun diye budandigini filan da bunlari ezbere biliyo artik :) Benin endisem acaba takintiya mi bagladi diye... Aslinda agacin kesilmesi onu uzmuyor, dallarin yere dusmesi hosuna gidiyor, kesme isini oyle iyi biliyor ki ormanda tek basina kalsa keser valla ;)
 

Sabah

New member
Bence endiselenecek birsey yoktur bunda. Sirf kesmeye odaklansa neyse ama baksaniza ne kadar genis bir sekilde ilgileniyormus. Ne guzel. Bir de ben adem hocanin kitaplarindan birinde erkek cocuklarinin dogaya, agaclara, dallara vs daha merakli oldugunu okumustum sanki oyle animsadim. Bence bu onun duyarliligini zenginlestirir. Yaprak koleksiyonu yapin, yaprak baskisi yapin, kozalak toplayin. Icim gitti vallahi. Kirac bolgede yasadigimizdan yesillige hasretim agac gorunce sarilasim geliyor da benim. Insallah benim oglum da boyle merakli olur.
 

savaşçı

New member
Merhaba. Okurken çok hoşuma gitti gözümde canlandı hatta, ancak ben de merak ettim acaba takıntıya dönüşmüş olabilir mi, Adem hocam bu soruyu görse keşke.
Bir anne radyoyu aramıştı oğlum elektrik direğini görünce yanından ayrılmıyor saatlerce incelemek istiyor diye, o soruya benzettim, bulursam tekrar dinleyeyim...
 
sevgili piamaya,
çocuğunuzun harika bir hayal gücü var, körelmemesi için ne gerekiyorsa yapın bence. oyunlarına onunla dahil olup onunla o atmosferi yaşamak oğlunuz için çok değerli. maşallah :) diyeyim.

Benim 36 aylık yani tam 3 yaşında bir oğlum var. 1.5 yaşından beri ağaçlara özel bir ilgisi var. Antalya tatilinde palmiye ağaçlarını görmesiyle başladı bu ilgi. O dönem sadece yanına gidip dokunup sarılıp mutlu oluyordu, daha sonra ağaçların gövdeleri biraz yana yatmış olanları yamuk ağaç diye nitelendirmeye başladı, her yerde yamuk ağaç arıyordu vs. Geçtiğimiz yaz da parkta ağaçları elektrikli testereyle kesenleri görmüş, bu sefer de elektrikli testereyle yatıp kalkıyoruz. Bütün gün evde ağaç kesiyor, yastıkları ağaç yapıyor, kalorifer borularını ağaç yapıyor, kendisi de ağaçları kesen abi. Bire bir canlandırmalı şekliyle, soruyorum ne yapıyorsun diye uzun uzun hikayeler anlatıyor; 'Çok kalın ağaçmış, üst dallarını kesmiş, gövdesini kesememiş, balta lazımmış, yerler hep dal olmuş, birazdan kamyona koyacaklarmış, belinde ipi varmış, o yüzden en yükseklere çıkabiliyormuş, yemeğini iyi yediği için hiç yorulmuyormuş' vs... TV filan izlemiyor ama sınırlı da olsa internetten ağaç kesme belgeselleri izletiyoruz seviyor diye, oradaki sahneleri canlandırıyor. Lego'dan bile elektrikli testereler yapıyor. Sopaları bantla yapıştırmamızı istiyor, değişik değişik testereler icat ediyor. Ağaç kesimine vinçler eşlik ediyor, bazen o vinç kullanan biri oluyor, bazen sadece ağaçın kabuklarını kesen bir alet oluyor elinde... Şaka gibi hayatımız ağaç kesme üzerine... Aletlerin nasıl çalıştığına çok dikkat ediyor, merak ediyor, legodan yaptığı testerelere 'İşte burası bıçaklı bölümünü, çok keskin dokunma' filan diyor, 'Ya da şurada ipi var burdan çekip çalıştırıyorsun' diye vs... Merak ediyorum bu kadar normal mi, yoksa takıntıya mı bağlamış olayı. Yalnız şöyle de bir durum var, genel anlamda canlandırma olayına meyilli, 2.5 yaşından beri bir tane ayısı var oyuncak, onunla ilgili hayali hikayeler anlatıyor, şöyle yaptık böyle yaptık diye ama inanılmaz detaylı ve uzun hikayeler. Bazen de rollerimizi belirliyor, mesela 'Anne şimdi biz parktayız, benim bir oyuncağım var, sen de parktaki bir çocuksun. Benim oyuncağımı almak istiyorsun, ben vermek istemiyorum, bunu oynayalım' diyor. Doğaçlama oynuyoruz. Kafam karıştı benim de, bu ağaç ve testere olayını bitirmem, devam ettirmemem yani köpürtmemem mi lazım, yoksa o istiyor diye müdahale etmeden oyununu devam mı ettirsin?
 

piamaya

New member
Mina Hanım ben de biliyorum o radyo yayınını, daha sonra arşivden dinlemiştim, benim de aklıma gelmişti. Ama orada Adem Güneş, o çocuğun durumunu değerlendirirken takıntı buna denmez değil, tam aksine elinizde bir cevher var, iyi değerlendirin gibi bir yorumda bulunmuştu. Ben de o zaman biraz rahatlamıştım ama yine de emin olamiyorum tabii, hangi noktalarda o çocuğa benziyor ya da ayrışıyor :) Evet bence de keşke adem hoca bir görse bu soruyu :)
 

piamaya

New member
Nalan hanım teşekkürler yorum yazdığınız için. Ben çok sevdim burayı, çok güzel bir portal olmuş. Ben de sizin dediğiniz gibi yapıyorum, oyunlarına dahil oluyorum. Klasik oyunlarla 5-10 dakikada sıkılırken, canlandırmaya dayalı oyunlarda 1 saate yakın oynuyoruz, ben bile fark etmiyorum zamanın nasıl geçtiğini ama tabii onların o dünyasına dahil olmak her zaman kolay olmuyor biz yetişkinlerin gerçek dünyası çok daha farklı, eğer kendimi verebiliyorsam çok uzun çok eğlenceli vakit geçiriyoruz :)
 

piamaya

New member
Fatma hanım merhaba
Aslında dediğinize benzer bir şey yaptık, sardunya dikmiştik bahçeye, ara ara gidip su verdi ama çok da ilgisini çekmedi ama fidana nasıl bir tepki verir bilmiyorum, o noktada çok duyarlı olabileceğini düşünmüyorum duygusal gelişimi açısından baktığımda, onu tamamen bir oyun, toprakla oynama gibi görecektir, hatta iki gün sonra 'Topraktan çıkarıp bir bakacağım ben köklerine, sonra yine dikeriz' veya 'Diktiğim ağacı kesmek istiyorum' bile diyebilir. 'Olmaz ağaç zarar görür öyle' dediğimde de inatlaşabilir benimle :) Bilemedim valla denemek lazım ama :)
 
Üst