Abdullah Tomur
Editör
Baba otoritedir
Babanın ihmalinden boşalan görevi anne üstlenmeye kalkarsa evde kaos çıkar..
Otorite kelime anlamı olarak kural koymak ve konulmuş olan kuralların uygulanmasını sağlamaktır.
Aile içinde otoritenin yanlış olarak kullanılmasına; yani suiistimal edilmesine, ilgisizlik veya diktatörlük denir.
Otorite, zorla oluşturulamaz. Aile fertleri tarafından gönüllü olarak verilir kişiye. Zorla elde edilmeye çalışılan otorite, baskıcılığı ve diktatörlüğü çağrıştırır.
Otoriter olmak, asla zor kullanmak, asık suratlı ve sert yapılı olmak anlamına gelmez. Gerçek otoriter, sevecenliğiyle kural koyucu yanını karıştırmadan yerine getiren kişi.
Örneğin öğretmen sınıf içinde bir otoritedir. Öğretmensiz bir sınıf kaosa döner. Öğretmen sınıfındaki öğrencilere başarısızlık durumunda kırık not verirken öfkeli, asık suratlı olmak zorunda değildir. Tam aksine, Bir dahaki sefere daha yüksek not alacağını umuyorum. derse hem sınıf içindeki otoritesini korur hem de sevecenliğini yitirmez.
Bunun gibi aile içinde otoriteyi temsil eden baba, asla asık suratlı, öfkeli, sinirli şekilde Ben bu evin otoritesiyim. diyemez ve evde terör havası estiremez. Zaten böyle bir babanın üstlendiği rol, otorite değil, diktatörlüktür.
Otoritenin diktatörlük çizgisine taşınması gibi, otoriteden taviz vermede ihmali ortaya çıkarır.
Bazen de baba, evdeki görevini taşıyamayacak kadar hafif meşrep, laubali olabilir, yapması gerekenleri ihmal eder ya da o evin otoritesini üzerinde taşıdığını bilinçli olarak kabul etmez.
Babanın aile içinde otoritesini kullanamaması, sorunlu bir aile yapısının (1. Baskıcı-zorlayıcı aile modeli, 2. İlgisiz aile modeli) oluşmasına neden olur.
Kullanıl(a)mayan otorite görevi, kimi zaman anne, kimi zaman da diğer aile bireyleri tarafından, birbirlerine karşı bireysel otorite kurma yönünde kullanılır. Zira aile içinde otorite olmadan, aile gemisinin yürümesi çok zordur.
Baba, kendine düşen otoriter olma görevini tavizsiz biçimde yerine getirmelidir. Ancak bu noktada hemen altını çizmekte fayda vardır: Babanın doğal otorite olmasının onayını anne verir.
Anne, babayı aile içinde otorite olarak kabul etmemişse, baba ne kadar uğraşırsa uğraşsın o ailenin içindeki asli görevini yerine getiremez. Baba ne kadar güçlü kuvvetli, ne kadar varlıklı ve servet sahibi olursa olsun anne, babayı evin otoritesi olarak kabul etmedikten sonra baba, baba olamaz.
Gözlemlediğim, konuştuğum, derdini dinlediğim ne kadar sinirleri yıpranmış, öfke nöbetleriyle çocuğuna saldıran anne varsa, Neden böyle? sorusuna karşılık görevini ihmal eden babaları işaret ediyor çok defa.
Günümüz yaşantısının aile reisi olmayı oldukça zorlaştırdığı önemli bir gerçek. Ekonomik güçlükler veya daha rahat yaşama hevesi, babaların evlerini ihmal etmesini de beraberinde getiriyor.
Bu ihmalin sebebi, ister çocuklarına daha güzel bir gelecek sağlamak, ister daha rahat yaşama ulaşmak için olsun fark etmez ve sonuç değişmez. İhmal, ihmaldir. Sebeplerin gerçekçi olması, ihmal edilmiş bir aile gerçeğini değiştirmez.
Çocuk eğitimine niyetlenmiş bir annenin en yakın destekçisi babadır. Anne, en iyi annelik yapar.
Babanın ihmalinden boşalan görevi anne üstlenmeye kalkarsa evde kaos çıkar. Çünkü hiçbir anne, babalık kabiliyetleriyle donanmamıştır.
Belki babanın yokluğundan kaynaklanan birkaç günü idare edebilir; ama bu geçici görev yaşam tarzı haline gelirse o anneye yazık olur.
Pedagog Adem Güneş
Babanın ihmalinden boşalan görevi anne üstlenmeye kalkarsa evde kaos çıkar..
Otorite kelime anlamı olarak kural koymak ve konulmuş olan kuralların uygulanmasını sağlamaktır.
Aile içinde otoritenin yanlış olarak kullanılmasına; yani suiistimal edilmesine, ilgisizlik veya diktatörlük denir.
Otorite, zorla oluşturulamaz. Aile fertleri tarafından gönüllü olarak verilir kişiye. Zorla elde edilmeye çalışılan otorite, baskıcılığı ve diktatörlüğü çağrıştırır.
Otoriter olmak, asla zor kullanmak, asık suratlı ve sert yapılı olmak anlamına gelmez. Gerçek otoriter, sevecenliğiyle kural koyucu yanını karıştırmadan yerine getiren kişi.
Örneğin öğretmen sınıf içinde bir otoritedir. Öğretmensiz bir sınıf kaosa döner. Öğretmen sınıfındaki öğrencilere başarısızlık durumunda kırık not verirken öfkeli, asık suratlı olmak zorunda değildir. Tam aksine, Bir dahaki sefere daha yüksek not alacağını umuyorum. derse hem sınıf içindeki otoritesini korur hem de sevecenliğini yitirmez.
Bunun gibi aile içinde otoriteyi temsil eden baba, asla asık suratlı, öfkeli, sinirli şekilde Ben bu evin otoritesiyim. diyemez ve evde terör havası estiremez. Zaten böyle bir babanın üstlendiği rol, otorite değil, diktatörlüktür.
Otoritenin diktatörlük çizgisine taşınması gibi, otoriteden taviz vermede ihmali ortaya çıkarır.
Bazen de baba, evdeki görevini taşıyamayacak kadar hafif meşrep, laubali olabilir, yapması gerekenleri ihmal eder ya da o evin otoritesini üzerinde taşıdığını bilinçli olarak kabul etmez.
Babanın aile içinde otoritesini kullanamaması, sorunlu bir aile yapısının (1. Baskıcı-zorlayıcı aile modeli, 2. İlgisiz aile modeli) oluşmasına neden olur.
Kullanıl(a)mayan otorite görevi, kimi zaman anne, kimi zaman da diğer aile bireyleri tarafından, birbirlerine karşı bireysel otorite kurma yönünde kullanılır. Zira aile içinde otorite olmadan, aile gemisinin yürümesi çok zordur.
Baba, kendine düşen otoriter olma görevini tavizsiz biçimde yerine getirmelidir. Ancak bu noktada hemen altını çizmekte fayda vardır: Babanın doğal otorite olmasının onayını anne verir.
Anne, babayı aile içinde otorite olarak kabul etmemişse, baba ne kadar uğraşırsa uğraşsın o ailenin içindeki asli görevini yerine getiremez. Baba ne kadar güçlü kuvvetli, ne kadar varlıklı ve servet sahibi olursa olsun anne, babayı evin otoritesi olarak kabul etmedikten sonra baba, baba olamaz.
Gözlemlediğim, konuştuğum, derdini dinlediğim ne kadar sinirleri yıpranmış, öfke nöbetleriyle çocuğuna saldıran anne varsa, Neden böyle? sorusuna karşılık görevini ihmal eden babaları işaret ediyor çok defa.
Günümüz yaşantısının aile reisi olmayı oldukça zorlaştırdığı önemli bir gerçek. Ekonomik güçlükler veya daha rahat yaşama hevesi, babaların evlerini ihmal etmesini de beraberinde getiriyor.
Bu ihmalin sebebi, ister çocuklarına daha güzel bir gelecek sağlamak, ister daha rahat yaşama ulaşmak için olsun fark etmez ve sonuç değişmez. İhmal, ihmaldir. Sebeplerin gerçekçi olması, ihmal edilmiş bir aile gerçeğini değiştirmez.
Çocuk eğitimine niyetlenmiş bir annenin en yakın destekçisi babadır. Anne, en iyi annelik yapar.
Babanın ihmalinden boşalan görevi anne üstlenmeye kalkarsa evde kaos çıkar. Çünkü hiçbir anne, babalık kabiliyetleriyle donanmamıştır.
Belki babanın yokluğundan kaynaklanan birkaç günü idare edebilir; ama bu geçici görev yaşam tarzı haline gelirse o anneye yazık olur.
Pedagog Adem Güneş