Bir Tüyo, Yavaşlamanın Güzelliğini Görmek İçin

Ayşe Gençer

New member
Birçoğumuz öyle hızlanmışız ki hayat kaçıp gidiyor önümüzden birçok güzelliği göremeden... Her şey bir yana da çocuğumuzdaki detayları fark etmeden anın geçip gitmesi çok acı... Çocuklarımıza pek çoğumuz sadece bakıyoruz, görmüyoruz ki! Kirpiğini, elinin boğumlarını, parmaklarının üzerindeki çukurları, tebessüm ederken dudağını yaptığı şekli, bir şeyi tutuşu, kavrayışı, yapmaya çalışması o aradaki duygusu, saçını yüzünden çekişi...
Liste uzar da uzar..

Bir gün telefonumda hiç kullanmadığım bir özelliği kullandım kızımı dans ederken çekerken. Ağır çekimdi. O yerinde durmadan zıplayıp hoplarken yaptığı dansta yüzünde ne çok ifade duygu varmış. Ellerini yukarı aşağı kaldırışı, saçlarının savrulması, gülümsemesi o kadar dokunaklı geldi ki! Onun o çocuk masumluğunu göstermeye o kadar güzel aracı oldu ki bu. Sonra bir de parka gidince yaptım hemen oyuncaklara koşarken. O mutluluğu heyecanı an be an zamanı genişletmiş olarak görmek yine çok duygusaldı benim için.

Eğer Hocamızın dediği gibi hızlandığınız için sineğin kanadını, karıncanın ayağını, evladınızın kirpiğini göremiyorsanız bu ağır çekim videoları size bakmayı öğrenmek konusunda rehberlik edebilir diye düşünüyorum. Çekin ve bırakın kendinizi onu seyretneye, detaylarını yakalamaya. Denemekten ne çıkar ki!
Eğer imkanınız varsa çocuğunuzu parka götürün, çekin ağır çekimle onu.
Bir hediye verin paketlenmiş ve paketi açarken çekin ya da küçük bir pasta ile sürpriz yapıp pastayı görünceki heyecanını mumu üflerkenki mutluluğunu ağır çekimde "fark edin".

Çocuğunuzu, masumluğunu, detaylarını görmeyi bir de bu yoldan, bu tip alıştırmalarla deneyin olur mu? Ne dersiniz, denemeye değer öyle değil mi?

Tecrübelerinizi duymak için sabırsızlanıyorum.

Sevgilerimle
 
Son düzenleme:
Birçoğumuz öyle hızlanmışız ki hayat kaçıp gidiyor önümüzden birçok güzelliği göremeden... Her şey bir yana da çocuğumuzdaki detayları fark etmeden anın geçip gitmesi çok acı... Çocuklarımıza pek çoğumuz sadece bakıyoruz, görmüyoruz ki! Kirpiğini, elinin boğumlarını, parmaklarının üzerindeki çukurları, tebessüm ederken dudağını yaptığı şekli, bir şeyi tutuşu, kavrayışı, yapmaya çalışması o aradaki duygusu, saçını yüzünden çekişi...
Liste uzar da uzar..

Bir gün telefonumda hiç kullanmadığım bir özelliği kullandım kızımı dans ederken çekerken. Ağır çekimdi. O yerinde durmadan zıplayıp hoplarken yaptığı dansta yüzünde ne çok ifade duygu varmış. Ellerini yukarı aşağı kaldırışı, saçlarının savrulması, gülümsemesi o kadar dokunaklı geldi ki! Onun o çocuk masumluğunu göstermeye o kadar güzel aracı oldu ki bu. Sonra bir de parka gidince yaptım hemen oyuncaklara koşarken. O mutluluğu heyecanı an be an zamanı genişletmiş olarak görmek yine çok duygusaldı benim için.

Eğer Hocamızın dediği gibi hızlandığınız için sineğin kanadını, karıncanın ayağını, evladınızın kirpiğini göremiyorsanız bu ağır çekim videoları size bakmayı öğrenmek konusunda rehberlik edebilir diye düşünüyorum. Çekn ve bırakın kendinizi onu seyretneye, detaylarını yakalamaya. Denemekten ne çıkar ki!
Eğer imkanınız varsa çocuğunuzu parka götürün, çekin ağır çekimle onu.
Bir hediye paketi ile gidin ve paketi açarken çekin ya da küçük bir pasta ile sürpriz yapıp pastayı görünceki heyecanını mumu üflerkenki mutluluğunu ağır çekimde "fark edin".

Çocuğunuzu, masumluğunu, detaylarını görmeyi bir de bu yoldan, bu tip alıştırmalarla deneyin olur mu? Ne dersiniz, denemeye değer öyle değil mi?

Tecrübelerinizi duymak İçin sabırsızlanıyorum.

Sevgilerimle

Muhteşem bir yazı olmuş Ayşe hanimcim. Bunu kendi sayfamda paylaşıyorum izninizle.
 
Yok yok, kendi face sayfam ve bildiginiz instagram var. Face de paylaştım. Çok severim guzel yazilar okumayi ve paylasmayi. Tabi çocuklarla ilgiliyse bayılıyorum
 

bumerang16

New member
Oyle güzel yazmışsınız ki evladımın hareketlerini gözlerimi kapatıp ağır çekimde izlediğimi hayal ettiğimde bile inanılmaz bir duygu yoğunluğuyla ve şükür duygusuyla doldum. Çok teşekkürler...
 
Birçoğumuz öyle hızlanmışız ki hayat kaçıp gidiyor önümüzden birçok güzelliği göremeden... Her şey bir yana da çocuğumuzdaki detayları fark etmeden anın geçip gitmesi çok acı... Çocuklarımıza pek çoğumuz sadece bakıyoruz, görmüyoruz ki! Kirpiğini, elinin boğumlarını, parmaklarının üzerindeki çukurları, tebessüm ederken dudağını yaptığı şekli, bir şeyi tutuşu, kavrayışı, yapmaya çalışması o aradaki duygusu, saçını yüzünden çekişi...
Liste uzar da uzar..

Bir gün telefonumda hiç kullanmadığım bir özelliği kullandım kızımı dans ederken çekerken. Ağır çekimdi. O yerinde durmadan zıplayıp hoplarken yaptığı dansta yüzünde ne çok ifade duygu varmış. Ellerini yukarı aşağı kaldırışı, saçlarının savrulması, gülümsemesi o kadar dokunaklı geldi ki! Onun o çocuk masumluğunu göstermeye o kadar güzel aracı oldu ki bu. Sonra bir de parka gidince yaptım hemen oyuncaklara koşarken. O mutluluğu heyecanı an be an zamanı genişletmiş olarak görmek yine çok duygusaldı benim için.

Eğer Hocamızın dediği gibi hızlandığınız için sineğin kanadını, karıncanın ayağını, evladınızın kirpiğini göremiyorsanız bu ağır çekim videoları size bakmayı öğrenmek konusunda rehberlik edebilir diye düşünüyorum. Çekin ve bırakın kendinizi onu seyretneye, detaylarını yakalamaya. Denemekten ne çıkar ki!
Eğer imkanınız varsa çocuğunuzu parka götürün, çekin ağır çekimle onu.
Bir hediye verin paketlenmiş ve paketi açarken çekin ya da küçük bir pasta ile sürpriz yapıp pastayı görünceki heyecanını mumu üflerkenki mutluluğunu ağır çekimde "fark edin".

Çocuğunuzu, masumluğunu, detaylarını görmeyi bir de bu yoldan, bu tip alıştırmalarla deneyin olur mu? Ne dersiniz, denemeye değer öyle değil mi?

Tecrübelerinizi duymak için sabırsızlanıyorum.

Sevgilerimle

Harika bir yazı olmuş Ayşe hanım, böyle güzel şeyleri paylaştığınız için teşekkür ederim
 
Yine çok güzel bir ayrıntıya dikkat cekmissiniz Ayşe Hanım.. Zaten Adem Hoca da "Pedagoji, ayrıntı bilimidir." diyor ya. Böyle böyle yeni farkindaliklar kazanıp bir şeylere farklı açılardan bakabilme bilinci kazanmak çok güzel..
 

Ayşe Gençer

New member
Harika bir yazı olmuş Ayşe hanım, böyle güzel şeyleri paylaştığınız için teşekkür ederim


Yine çok güzel bir ayrıntıya dikkat cekmissiniz Ayşe Hanım.. Zaten Adem Hoca da "Pedagoji, ayrıntı bilimidir." diyor ya. Böyle böyle yeni farkindaliklar kazanıp bir şeylere farklı açılardan bakabilme bilinci kazanmak çok güzel..

Merhaba Sevgili Abdullah Bey, Pakize Hanım,

Bu düşüncemin sizde karşılık bulmasına sevindim. Düşüncelerinizi paylaştığınız için ayrıca teşekkür ederim.

Sevgilerimle
 
Üst