Boşanmak için en uygun zaman , Pedagojik Açıdan hangi zamandır .

Melitamaldia

New member
Merhabalar okuyacak olan herkese .
Bizde ne yazık ki boşanmanın Etrafında yol almakta olan Eşlerden biriyiz .
2,5 yıllık Evliyim . 21 aylık bir kızımız var .
Evlendiğinizden beri Süregelen maddi manevi sıkıntılarımız var .
Bir plan program çerçevesinde Boşanma Süreci hazırladık .
Lakin bebeğimizin bu Süreci en az hasarla nasıl atlatabileceğini bilmiyoruz .
Bu süreçte üzerimize düşen ölçülü Davranışlar nelerdir .
Bebegımın yası en uygun zaman için uygun mu ?
Eşimin beni sorumlu tutan düşünce yapısını nasıl değiştirmeliyim .
Ve kindar davranmaması için ben nasıl bir yol izlemeliyim . .
Okuyupta Adem Hoca ' nın bilgilerini aktarıp yardımcı olanlardan Rabbim Razı olsun .
Ve bu durumda olanların yolu açık olsun .
 
Son düzenleme:
Merhabalar,

Boşanma üzerine konuşulacak tüm içerikler hep kötünün iyisi olacak. Öncelikle eşinizle hiç terapi desteği aldınız mı? Bunu yapmadıysanız, bunun üzerinde durmanızı tavsiye ederim.
Boşanma için yaş soruyorsunuz, bununla ilgili yaş söylemek doğru olmayacaktır. Çocuk zaten iki yaşını doldurana kadar anneyle bir bütünlük sağlar. Babayla olan bağ ve ihtiyaç hali, iki yaştan sonra başlar. Anneyle ayrıştıkça babanın varlığını görmeye, onunlada yoğun ihtiyaç ve temas halini hisseder. Ve bu doğal bir süreçtir. Boşanmış ailelerde çocuğun bu doğal geçişleri yaşayabilmesi daha zorlu olur.
Boşanma gerçekleşirse en çok dikkat edilmesi gereken şey, anne babanın birbirini kötülememesi. Kızınız henüz küçük olduğu için bu ayrılığı 4 yaşına kadar anlamlandıramayacaktır. Sonrasındada annenin yada babanın şöyle yapmasından dolayı biz birlikte olamadık denmemeli.
Sizi sorguladığı zamanlar geldiğinde, "biz çok anlaşamadık, aynı seninle Ayşen'in bazenleri anlaşamadığı gibi"
Babayla sizin iletişimde olduğunuzu, birbirinize karşı nefret olmadığını görmesi onun için önemli. Çünkü onun için, çok iyi bir baba, çok iyi bir annesiniz.
Her iki evdede ona ait ayrı düzenin olmasıda önemli. Annenin evindede kendi evi, babanın evindede kendine aidiyet hissettiği eşyalarının olması.

Umarım babayla bir sürece girersiniz ve yavrunuz bu ayrılığa maruz kalmaz.

Allah yardımcınız olsun..
 

Fatma Acar

Editör
Merhabalar okuyacak olan herkese .
Bizde ne yazık ki boşanmanın Etrafında yol almakta olan Eşlerden biriyiz .
2,5 yıllık Evliyim . 21 aylık bir kızımız var .
Evlendiğinizden beri Süregelen maddi manevi sıkıntılarımız var .
Bir plan program çerçevesinde Boşanma Süreci hazırladık .
Lakin bebeğimizin bu Süreci en az hasarla nasıl atlatabileceğini bilmiyoruz .
Bu süreçte üzerimize düşen ölçülü Davranışlar nelerdir .
Bebegımın yası en uygun zaman için uygun mu ?
Eşimin beni sorumlu tutan düşünce yapısını nasıl değiştirmeliyim .
Ve kindar davranmaması için ben nasıl bir yol izlemeliyim . .
Okuyupta Adem Hoca ' nın bilgilerini aktarıp yardımcı olanlardan Rabbim Razı olsun .
Ve bu durumda olanların yolu açık olsun .

Merhaba sevgili melitamaldia oncelile ins. Bosanma ile sonuclamadan ortami duzeltebilirsiniz.Bazen bosanma icin bulunan sebepler aslinda coook büyük sıkıntilar olmayabiliyor ama esler inat olup duzelebilecek konulari bile duzeltme arefesine girmeyip bosanma arefesine girerek sonuclandirmaya calisiyor. Oncelikle esiniz ve siz herseyi onunuze koysaniz ve gercekten evlilik yurumuyor mu yoksa ufak tefek hareketlenmelerle kurtarilabilir mi ?
Aklima soyle bir ornek geldi 3 yasinda bir kizi olan aile nin babalari yani esi gorev nedeniyle doguya 2seneligine gitti ve esini kizini goturemedi onlari kayinvalidesi ve kendi ailesine emanet etti . Ama cok kisa surede o minik yavru tabiri caizse herkesi dertli etti her gun babayi sayikliyor.Oyunlarinda hayali baba figürü koyuyor . ve en aci tarafi da onlara gelen her erkek misafirw baba diye gidip oyun oynamak sarilmak konusmak istiyordu . Yani bu konu coook derin mevzu
Umarim olumlu sonuclanir cunku beraber olan anne ve babaya. Cocugun hayatinin her doneminde ihtiyaci var .Bebeklik okul hatta evlilik donemlerinde bile. Ins. Bize guzel haberlerinizle tekrar donersiniz
 

sekerparem

New member
Merhabalar okuyacak olan herkese .
Bizde ne yazık ki boşanmanın Etrafında yol almakta olan Eşlerden biriyiz .
2,5 yıllık Evliyim . 21 aylık bir kızımız var .
Evlendiğinizden beri Süregelen maddi manevi sıkıntılarımız var .
Bir plan program çerçevesinde Boşanma Süreci hazırladık .
Lakin bebeğimizin bu Süreci en az hasarla nasıl atlatabileceğini bilmiyoruz .
Bu süreçte üzerimize düşen ölçülü Davranışlar nelerdir .
Bebegımın yası en uygun zaman için uygun mu ?
Eşimin beni sorumlu tutan düşünce yapısını nasıl değiştirmeliyim .
Ve kindar davranmaması için ben nasıl bir yol izlemeliyim . .
Okuyupta Adem Hoca ' nın bilgilerini aktarıp yardımcı olanlardan Rabbim Razı olsun .
Ve bu durumda olanların yolu açık olsun .

sizi anlayabiliyorum.geçmişte hep aklıma takılan sorularımdan biriydi.
şimdi ise birçok şey yerine oturdu ve aldığım karardan pişmanlık duymadım.
çok kez boşanmayı düşündüm.hep bu duruma geldik ve yavrumu düşündüm.bir keresinde kardeşimin evindeydim.daha 2 yaşındaydı.kapıyı açmak için kullanılan telefonlar var ya telefonu eline alır aloo baba gel.mama al süt al gel.bizim yanımıza gel.duyunca ağlayıp odaya kaçardım o haline.akşam olunca evimize gidelim diye ağlardı.artık evimiz burası demek istedim hayır evimiz burası değil çünkü babam yok.babam orda evimizde oraya gidelim.hem ağladı hem söyledi yavrum.ablamlara gittiğimizde eşi kızını kucağına aldı güzel kızım nasılsın dedi.babacım diye sarıldı yeğenim.oğlum da orda öylece boynu bükük baktı kaldı.dudaklar gitti geldi ağladı ağlayacak.ablam da durumu farkedince eşine işaret etti ve oğlumu da kucağına aldı.çok fazla ilgilenmiyordu babası oğlumla.buna rağmen babasını istedi.ve ben şimdilerde oğlum ile babasının geçmişini telafi etme çabasındayız.bir baba çocuğu nasıl etkiler diye düşünmeyin.ben öyle düşündüm.bütün sevgimi oğluma yaşattım.dünya oğlumun üstünde dönüyordu.baba çok etkilemez sandım.şimdilerde değişim fazlaca gözleniyor.daha bir kendinden emin.kararlı mutlu.
eğer işin içinde aldatma,şiddet , kötü alışkanlıklar yok ise birkez daha düşünmenizi öneririm.
biliyorum kolay olmuyor.söylendiği kadar kolay olmuyor.ancak yaşamış biri olarak söylüyorum size çok ciddi şeyler olmadıkça bir şans daha verin size.
kararlar alın ve uygulayın.kararlarınızın başında diğer insanları hayatınızdan çıkarmak ve kim neder demeden yaşamak olsun.
 
Merhaba.. Ben de arkadaşlarım gibi öncelikle boşanmamak için her türlü mücadeleyi vermek gerektiğini düşünüyorum. Çocuklar açısından boşanmanın asla uygun bir yaşı olmadığını da öğrencilerimden biliyorum. Ergenliği atlatmış çocuklar bile boşanmayı kabul etmekte zorlanıyorlar. Üniversiteye hazırlandığı sırada anne babasının boşanma ihtimali beliren birkaç öğrencim yoğun depresif duygular içine girmişti ve uzun süre toparlanamadılar. Kaldı ki sizin yavrunuz çok küçük.. Nolur Adem Bey'in eşler arası iletişim konulu radyo programlarını ve videolarını acilen dinleyip izleyin ve yuvanızı kurtarmak için ilk adımları siz atın. Mutlaka yapmışsınızdır zaten ama bir de programlardan edindiğiniz bakışla bir şeyler yaparsanız çok küçük değişimlerin bile büyük farklar oluşturduğunu ve eşinizin de buna kayıtsız kalamayacağını göreceksiniz inşallah. İyi haberlerinizi duymak dileğiyle..
 
Üst