Ceza Değil Mahrum Bırakma!

[Eğt.Dnş.Rümeysa Telli]

Değerli [MENTION=6629]mercan[/MENTION] , ne kadar ince bir noktaya temas etmişsiniz

Öğretmen, arkadaşına vurmaya çalışan öğrencinin elini tuttuğu sırada, vurulan çocuğun alanına saygı duymuş oluyor ve o alana öyle bodoslama girilemeyeceğini hal ile göstermiş oluyor. Yani mahremiyet eğitimine katkı sağlamış oluyor.

Elini tuttuğumuz çocuk açısından da iki yönü ile katkı sağlıyor. Birincisi, karşısındaki arkadaşının alanına duyulan saygı, buna şahit olan tüm çocuklarda bu alan/aura hissini oluşturur. Vurmaya çalışan çocuk da buna dahil. İkincisi, elini tutma şeklimiz, çocuğun üzerine abanma şeklinde değil, çocuk ile mesafesini belli bir düzeyde koruyarak, bileklerinden kavrayıp, sadece "vurma davranışı"na engel olacak kadar olduğunda, çocuğun mahremiyet hissi zarar görmeden yaklaşmış oluruz.

Sizce açıklığa kavuştu mu? Net olmayan taraflarını tartışalım derim

 

[mercan]

Evet netliğe kavuştu

Peki öğrenciyle yazı çalışması yaparken

"elini tutup beraber yazalım mı"

Ya da hasta olan öğrenciye

"Ateşin var mı diye bakabilir miyim" demek uygun bir yaklaşım mı?

Adem hoca çocuğun göz hizasına eğilip yumuşak bir ses tonuyla konuşun diyor.

Eğilme rükudaki gibi bir eğilme mi yoksa başka bir şekilde mi?

Şimdiden teşekkür ederim

 

[mercan]

Çocuk yanlış bir davranış yapınca yetişkin onun gözlerine bakıp davranışın doğru olmadığını söylerken çocuk gözlerini kaçırıyorsa bunun bir anlamı var mıdır?

 

[savaşçı]

Çocuk yanlış bir davranış yapınca yetişkin onun gözlerine bakıp davranışın doğru olmadığını söylerken çocuk gözlerini kaçırıyorsa bunun bir anlamı var mıdır?[/QUOTE

Sanırım "mahcubiyet" hissi zedeleniyor bu durumda, o nedenle Adem hocam diyor ki hatayı yaptığı an değil, başka bir zaman söylenmeli, bazen de bir hikaye anlatarak doğru olan davranış hikayenin içine yerleştirilmeli...

 

[mercan]

Teşekkür ederim Mina Gül

Bahsettiğim öğrencim arkadaşımın eşyalarını alıp etrafa atıyor. Ben durumda müdahale etmezsem onun yaptığını onaylıyor olmaz mıyım?

Aynı öğrencimin yaptığı bir kaç davranıştan dolayı davranışın doğru olmadığını söyledim. Bu sefer davranışında artış meydana geldi. Bunun sebebi ne olabilir?

 

[savaşçı]

Teşekkür ederim Mina Gül

Bahsettiğim öğrencim arkadaşımın eşyalarını alıp etrafa atıyor. Ben durumda müdahale etmezsem onun yaptığını onaylıyor olmaz mıyım?

Aynı öğrencimin yaptığı bir kaç davranıştan dolayı davranışın doğru olmadığını söyledim. Bu sefer davranışında artış meydana geldi. Bunun sebebi ne olabilir?

Rica ederim Sert ve ezici bir tavırla olmaksızın tabi müdahale edilmeli, kaç yaştan bahsediyorsunuz bilmiyorum ama, konuşma o an olay sıcakken değil de, biraz yatıştıktan sonra bir kenarda sohbet ederken "şöyle bir durumda böyle davranmak doğru değil aslında, onun yerine böyle yapsak daha kolay çözülür"...gibi sakin bir tavırla anlatılabilir. Burada iletişim kurarken kullanılan kelimeler, ses tonu, bakış, vurgu çok önemli...
Devamlı olumsuz davranışlar sergiliyorsa bu durum ailede bir sorun olduğunu da gösterir...

 

[mercan]

Özel eğitim, hafif düzey 8 yasında.

Ailesi şunu yapma bunu yapma gibi yasaklar koyduğunu şöylemişti.

Aslında çocuk kendi varlığını göstermeye çalışıyor gibi.

 

[savaşçı]

Özel eğitim, hafif düzey 8 yasında.

Ailesi şunu yapma bunu yapma gibi yasaklar koyduğunu şöylemişti.

Aslında çocuk kendi varlığını göstermeye çalışıyor gibi.

Hım özel eğitim farklı bir durum, çocuğun tavırlarından ve durumundan biraz daha bahsedebilirseniz belki uzmanlarımız yardımcı olur...

 

[mercan]

Dikkat eksikliği ve hiperaktivite olduğu söylenildi. Dil ve beyin gelişimi yaşıtlarından 3 yaş geriymiş.

Mesela arkadaşının eşyalarını alıp yere ya da okulun başka bir yerine atabiliyor. Arkadaşının defterini karalıyor ve yazılmış olanı siliyor.

Okulun temizlik malzemelerini alıp sınıfa getiriyor. Lavaboda suyu sonuna kadar açıp öyle bırakıyor.

Bugün arkadaşının ayranını alıp dökmüş sınıfa.

 

[savaşçı]

Dikkat eksikliği ve hiperaktivite olduğu söylenildi. Dil ve beyin gelişimi yaşıtlarından 3 yaş geriymiş.

Mesela arkadaşının eşyalarını alıp yere ya da okulun başka bir yerine atabiliyor. Arkadaşının defterini karalıyor ve yazılmış olanı siliyor.

Okulun temizlik malzemelerini alıp sınıfa getiriyor. Lavaboda suyu sonuna kadar açıp öyle bırakıyor.

Bugün arkadaşının ayranını alıp dökmüş sınıfa.

Bu konuyu rica etsem ayrı bir başlık altında açabilir misiniz, orada uzmanlarımızdan da destek isteyelim...

 

[mercan]

Bu konuyu rica etsem ayrı bir başlık altında açabilir misiniz, orada uzmanlarımızdan da destek isteyelim...

İlginiz için çok teşekkür ederim. En kısa zamanda, daha ayrıntılı bilgilerle açayım.

 

[Eğt.Dnş.Rümeysa Telli]

Değerli [MENTION=6629]mercan[/MENTION]

Öğrenci ile yazı çalışması yaparken eğer öğrenci kalemi tutamıyor ve sizin de tutmanıza ihtiyacı oluyorsa, o halde kasları yeterince hazır değil demektir. Yetersizlik hissi oluşturur çocukta. Bu durumda elini tutarak yazdırmak yerine, kas gücünün yeteceği bir yazma ortamı hazırlanabilir. Mesela içine irmik ya da sarı kum dökülmüş bir tepsiye parmağı ile yazmak, yapabiliyor olduğunu hissettirir, bu keyiften aldığı motivasyon ile devam edebilir çocuk. Ya da traş köpüğü ile masayı kaplayıp onun üzerine parmakla yazmak da bir alternatif olabilir

Hasta olan öğrenciye "Ateşin var mı? Bir bakabilir miyim?" diyerek izin istemek, bence uygun bir yaklaşım

Çocuğun göz hizasına inmek, dizlerimizi kırıp, sanki bütün bedenimizi çocuğun boyuna indirmeye çalışarak olmalı. Eğer belimizden bükülerek göz hizasına inmiş olsak, sanki bu halimizde "Bak ben büyüğüm, ama senin hizana iniyorum" diye, küçülmeye çalışırken büyüklüğümüzü hatırlatan bir his oluşturmuş oluruz sanırım. Çocuk ile kuracağımız göz teması için de bakışlarımızın açısı değişmiş olur. Sanki dik dik bakan biri gibi bakmamız gerekir ki, göz hizasına inmekten amacımız bu değil...

Evet netliğe kavuştu

Peki öğrenciyle yazı çalışması yaparken

"elini tutup beraber yazalım mı"

Ya da hasta olan öğrenciye

"Ateşin var mı diye bakabilir miyim" demek uygun bir yaklaşım mı?

Adem hoca çocuğun göz hizasına eğilip yumuşak bir ses tonuyla konuşun diyor.

Eğilme rükudaki gibi bir eğilme mi yoksa başka bir şekilde mi?

Şimdiden teşekkür ederim

 

[mercan]

Değerli [MENTION=6629]mercan[/MENTION]

Öğrenci ile yazı çalışması yaparken eğer öğrenci kalemi tutamıyor ve sizin de tutmanıza ihtiyacı oluyorsa, o halde kasları yeterince hazır değil demektir. Yetersizlik hissi oluşturur çocukta. Bu durumda elini tutarak yazdırmak yerine, kas gücünün yeteceği bir yazma ortamı hazırlanabilir. Mesela içine irmik ya da sarı kum dökülmüş bir tepsiye parmağı ile yazmak, yapabiliyor olduğunu hissettirir, bu keyiften aldığı motivasyon ile devam edebilir çocuk. Ya da traş köpüğü ile masayı kaplayıp onun üzerine parmakla yazmak da bir alternatif olabilir

Hasta olan öğrenciye "Ateşin var mı? Bir bakabilir miyim?" diyerek izin istemek, bence uygun bir yaklaşım

Çocuğun göz hizasına inmek, dizlerimizi kırıp, sanki bütün bedenimizi çocuğun boyuna indirmeye çalışarak olmalı. Eğer belimizden bükülerek göz hizasına inmiş olsak, sanki bu halimizde "Bak ben büyüğüm, ama senin hizana iniyorum" diye, küçülmeye çalışırken büyüklüğümüzü hatırlatan bir his oluşturmuş oluruz sanırım. Çocuk ile kuracağımız göz teması için de bakışlarımızın açısı değişmiş olur. Sanki dik dik bakan biri gibi bakmamız gerekir ki, göz hizasına inmekten amacımız bu değil...

Çok teşekkür ederim vakit ayırıp cevap yazdığınız için

 

[Taylan_1]

Selam yaşamakta olduğum bir olayı sizlerle paylaşmak ve görüşlerinizi almak istiyorum.

Köyde çalışan bir sınıf öğretmeniyim geçen sene mezun ettiğim öğrencilerim 5. sınıf olup ortaokula geçtiler. Ortaokul onlar için değişik bir ortam. Her öğretmen farklı ayrıca ne yazık ki öğretmenlerin kendi aralarındaki iletişim, idare ve öğretmenler arasındaki iletişim de çok zayıf. Çocuklar kime nasıl davranacaklarını şaşırmış durumdalar onlar için gerçekten de çok üzülüyorum. Sınıfım 16 kişiden oluşuyordu öğrencilerim ortaokula geçtiklerinde her biri için onları tanıtan kısa bir yazı yazdım akademik başarılarını anlatmak için de ana derslerde aldıkları yazılı sınavı ortalamalarını da yazıma ekledim. Çok zeki ancak okul dışı çalışmalar yapmayan bir türlü bu konuda kendisini kontrol edemeyen üç öğrencimin durumunu öğretmen arkadaşlarıma yazdığım yazıda bildirdim.

Öğrencilerimle bağımı koparmadım onlarla satranç çalışmaları yapıyoruz, hafta sonu onlar için köye gidiyorum bazı hafta sonları turnuvalara katılıyoruz. 3-4 yıldır oynadığımız satrançta çok başarılılar, il-ilçe çapında bir çok dereceleri var. Köy dışına bu etkinlikler sayesinde çıkıyorlar, eğleniyorlar, yeni arkadaşlar ediniyorlar, başarabildiklerini-herkesle mücadele edebileceklerini görüyorlar. Okul dışı çalışma yapmakta zorlanan öğrencilerimden biri okulda bazı öğretmenleri ile ciddi sorunlar yaşamakta. Aslında derslerinde çok başarılı ilk dönem tüm tersliklere, düşük sözlü notlarına rağmen taktir aldı. Tek sorunumuz ödev, kimseyi rahatsız etmeyen, kimseye saygısızlık yapmayan, arkadaşlarıyla uyumlu bir öğrenci. Ama okul dışı çalışmalarını bir türlü yapmıyor düşüncelere dalıyor, kendisini kaptırıyor belki saatlerce düşünüyor anne baba da gündüzleri çalışıyor...Zamanında başlayamıyor ve sonuç olarak yapması gereken çalışmalar bitmiyor. Neredeyse herkes ödevini yaparken o ödev yapmadan gidiyor öğretmen kızıyor öğrenci tepki de pek vermiyor o zaman öğretmen daha da sinirleniyor. Ceza ödevleri geliyor teneffüsler ödev yapmalarla geçiyor ama bir türlü öğrenci tam istenilen seviyeye gelemiyor. Bu öğrenci satrançta da çok başarılı. Ben sürekli öğrencilerimin durumlarını öğretmen arkadaşlara soruyorum bu öğrencimin diğer iki öğrenciye göre daha sıkıntılı (ödev konusunda) olduğunu sürekli işitiyorum. Öğrencim biraz da tepkisiz kızarsanız hiçbir şey söylemeden yüzünüze bakıp durur sanırım bu da öğretmenleri çok sinirlendiriyor... İlk dönemin başlarında öğretmen arkadaşım öğrenciye satranç çalışmalarından uzaklaştırma cezası vermek istediğini söyledi. Ben öğrencinin böyle bir cezayla düzeleceğini kesinlikle düşünmedim ama bu durumu kabul ettim. Egzersiz çalışmalarından öğrencimi çıkardım turnuvalara onu dahil etmedim ama onun bu ceza ile düzeleceğine kesinlikle inanmıyordum. Öğretmen arkadaşımla iyi ilişkilerimizin bozulmaması ve öğrencime olumsuz bir tepki oluşmaması adına bu durumu dönem sonuna kadar devam ettirdim. Dönem sonunda öğrencide bir gelişme olup olmadığını kendisine sordum ilerleme kaydedemediğini söyleyince öğrencimi satranç çalışmalarına geri almak istediğimi söyledim ve aldım. Keşke satrançtan uzaklaşmak onun akademik başarısını artırsaydı ama olmadı olmayacaktı da.

Geçtiğimiz günlerde öğrencim gene ödev konusunda başka bir öğretmen arkadaşımızla sorun yaşamış. Öğrencim tepki vermeden onun yüzüne baktığında öğretmen arkadaşım muhtemelen daha da sinirlendi. Öyle düşünüyorum ki öğrencinin satrancı sevdiğini ve satrançta başarılı olduğu bildiği için öğrenciye ''Seni satranç etkinliklerinden çıkartıyorum'' demiş. Bu hafta sonu bir turnuvaya katılacaklardı takımlı bir turnuva o da takımın bir parçası, öğrencim kesinlikle itiraz etmez bu cezayı da kabul edip sessizce oturmuş. Takımın diğer üyeleri ''Öğretmenim ona ihtiyacımız var.'' demişler ama nafile öğretmen kestirip atmış. 100 binden fazla nüfusu olan bir ilçedeyiz ilçe birincisi olan takım il finallerine gidecekti. Gerçekten de önemli değil katılmayabiliriz ama ben bu işe anlam veremiyorum.

Eğitimde cezaları anlamsız buluyorum. Öğrencinin sevdiği bir şeyi elinden almak nedir? Dört yıl boyunca bu öğrencinin öğretmeniydim daha düzenli olması için gayret ettim sinirlendim ama hep sabrettim onu okuldan soğutacak hiç bir davranışta bulunmadım. Bir gün yakalarım diye düşündüm ama okul dışı düzenli çalışma alışkanlığını bir türlü kazandıramadım. Ödev yapmadı diye böyle ceza mı olur? Bu çocuk okula, öğretmene düşman olmaz mı? Öğretmenini sevmeyen öğrenci o dersten nasıl başarılı olur? Öğretmen arkadaşlarla bu konu yüzünden tartışırsam öğrencinin bu durumdan zararlı çıkacağını düşünüyorum. Ne yapmalıyım bu sorun nasıl çözülür? Yoksa ben mi çok büyütüyorum ? Öğrencime okul dışı çalışma alışkanlığı nasıl kazandırabiliriz?

 

[Pınar Güzel]

Selam yaşamakta olduğum bir olayı sizlerle paylaşmak ve görüşlerinizi almak istiyorum.

Köyde çalışan bir sınıf öğretmeniyim geçen sene mezun ettiğim öğrencilerim 5. sınıf olup ortaokula geçtiler. Ortaokul onlar için değişik bir ortam. Her öğretmen farklı ayrıca ne yazık ki öğretmenlerin kendi aralarındaki iletişim, idare ve öğretmenler arasındaki iletişim de çok zayıf. Çocuklar kime nasıl davranacaklarını şaşırmış durumdalar onlar için gerçekten de çok üzülüyorum. Sınıfım 16 kişiden oluşuyordu öğrencilerim ortaokula geçtiklerinde her biri için onları tanıtan kısa bir yazı yazdım akademik başarılarını anlatmak için de ana derslerde aldıkları yazılı sınavı ortalamalarını da yazıma ekledim. Çok zeki ancak okul dışı çalışmalar yapmayan bir türlü bu konuda kendisini kontrol edemeyen üç öğrencimin durumunu öğretmen arkadaşlarıma yazdığım yazıda bildirdim.

Öğrencilerimle bağımı koparmadım onlarla satranç çalışmaları yapıyoruz, hafta sonu onlar için köye gidiyorum bazı hafta sonları turnuvalara katılıyoruz. 3-4 yıldır oynadığımız satrançta çok başarılılar, il-ilçe çapında bir çok dereceleri var. Köy dışına bu etkinlikler sayesinde çıkıyorlar, eğleniyorlar, yeni arkadaşlar ediniyorlar, başarabildiklerini-herkesle mücadele edebileceklerini görüyorlar. Okul dışı çalışma yapmakta zorlanan öğrencilerimden biri okulda bazı öğretmenleri ile ciddi sorunlar yaşamakta. Aslında derslerinde çok başarılı ilk dönem tüm tersliklere, düşük sözlü notlarına rağmen taktir aldı. Tek sorunumuz ödev, kimseyi rahatsız etmeyen, kimseye saygısızlık yapmayan, arkadaşlarıyla uyumlu bir öğrenci. Ama okul dışı çalışmalarını bir türlü yapmıyor düşüncelere dalıyor, kendisini kaptırıyor belki saatlerce düşünüyor anne baba da gündüzleri çalışıyor...Zamanında başlayamıyor ve sonuç olarak yapması gereken çalışmalar bitmiyor. Neredeyse herkes ödevini yaparken o ödev yapmadan gidiyor öğretmen kızıyor öğrenci tepki de pek vermiyor o zaman öğretmen daha da sinirleniyor. Ceza ödevleri geliyor teneffüsler ödev yapmalarla geçiyor ama bir türlü öğrenci tam istenilen seviyeye gelemiyor. Bu öğrenci satrançta da çok başarılı. Ben sürekli öğrencilerimin durumlarını öğretmen arkadaşlara soruyorum bu öğrencimin diğer iki öğrenciye göre daha sıkıntılı (ödev konusunda) olduğunu sürekli işitiyorum. Öğrencim biraz da tepkisiz kızarsanız hiçbir şey söylemeden yüzünüze bakıp durur sanırım bu da öğretmenleri çok sinirlendiriyor... İlk dönemin başlarında öğretmen arkadaşım öğrenciye satranç çalışmalarından uzaklaştırma cezası vermek istediğini söyledi. Ben öğrencinin böyle bir cezayla düzeleceğini kesinlikle düşünmedim ama bu durumu kabul ettim. Egzersiz çalışmalarından öğrencimi çıkardım turnuvalara onu dahil etmedim ama onun bu ceza ile düzeleceğine kesinlikle inanmıyordum. Öğretmen arkadaşımla iyi ilişkilerimizin bozulmaması ve öğrencime olumsuz bir tepki oluşmaması adına bu durumu dönem sonuna kadar devam ettirdim. Dönem sonunda öğrencide bir gelişme olup olmadığını kendisine sordum ilerleme kaydedemediğini söyleyince öğrencimi satranç çalışmalarına geri almak istediğimi söyledim ve aldım. Keşke satrançtan uzaklaşmak onun akademik başarısını artırsaydı ama olmadı olmayacaktı da.

Geçtiğimiz günlerde öğrencim gene ödev konusunda başka bir öğretmen arkadaşımızla sorun yaşamış. Öğrencim tepki vermeden onun yüzüne baktığında öğretmen arkadaşım muhtemelen daha da sinirlendi. Öyle düşünüyorum ki öğrencinin satrancı sevdiğini ve satrançta başarılı olduğu bildiği için öğrenciye ''Seni satranç etkinliklerinden çıkartıyorum'' demiş. Bu hafta sonu bir turnuvaya katılacaklardı takımlı bir turnuva o da takımın bir parçası, öğrencim kesinlikle itiraz etmez bu cezayı da kabul edip sessizce oturmuş. Takımın diğer üyeleri ''Öğretmenim ona ihtiyacımız var.'' demişler ama nafile öğretmen kestirip atmış. 100 binden fazla nüfusu olan bir ilçedeyiz ilçe birincisi olan takım il finallerine gidecekti. Gerçekten de önemli değil katılmayabiliriz ama ben bu işe anlam veremiyorum.

Eğitimde cezaları anlamsız buluyorum. Öğrencinin sevdiği bir şeyi elinden almak nedir? Dört yıl boyunca bu öğrencinin öğretmeniydim daha düzenli olması için gayret ettim sinirlendim ama hep sabrettim onu okuldan soğutacak hiç bir davranışta bulunmadım. Bir gün yakalarım diye düşündüm ama okul dışı düzenli çalışma alışkanlığını bir türlü kazandıramadım. Ödev yapmadı diye böyle ceza mı olur? Bu çocuk okula, öğretmene düşman olmaz mı? Öğretmenini sevmeyen öğrenci o dersten nasıl başarılı olur? Öğretmen arkadaşlarla bu konu yüzünden tartışırsam öğrencinin bu durumdan zararlı çıkacağını düşünüyorum. Ne yapmalıyım bu sorun nasıl çözülür? Yoksa ben mi çok büyütüyorum ? Öğrencime okul dışı çalışma alışkanlığı nasıl kazandırabiliriz?

Siz ne kadar güzel bir öğretmensiniz.Aklıma "Her çocuk özeldir" filmi geldi. Sizin gibi öğretmenlere ihtiyacımız var bizim

 

[mercan]

Selam yaşamakta olduğum bir olayı sizlerle paylaşmak ve görüşlerinizi almak istiyorum.

Köyde çalışan bir sınıf öğretmeniyim geçen sene mezun ettiğim öğrencilerim 5. sınıf olup ortaokula geçtiler. Ortaokul onlar için değişik bir ortam. Her öğretmen farklı ayrıca ne yazık ki öğretmenlerin kendi aralarındaki iletişim, idare ve öğretmenler arasındaki iletişim de çok zayıf. Çocuklar kime nasıl davranacaklarını şaşırmış durumdalar onlar için gerçekten de çok üzülüyorum. Sınıfım 16 kişiden oluşuyordu öğrencilerim ortaokula geçtiklerinde her biri için onları tanıtan kısa bir yazı yazdım akademik başarılarını anlatmak için de ana derslerde aldıkları yazılı sınavı ortalamalarını da yazıma ekledim. Çok zeki ancak okul dışı çalışmalar yapmayan bir türlü bu konuda kendisini kontrol edemeyen üç öğrencimin durumunu öğretmen arkadaşlarıma yazdığım yazıda bildirdim.

Öğrencilerimle bağımı koparmadım onlarla satranç çalışmaları yapıyoruz, hafta sonu onlar için köye gidiyorum bazı hafta sonları turnuvalara katılıyoruz. 3-4 yıldır oynadığımız satrançta çok başarılılar, il-ilçe çapında bir çok dereceleri var. Köy dışına bu etkinlikler sayesinde çıkıyorlar, eğleniyorlar, yeni arkadaşlar ediniyorlar, başarabildiklerini-herkesle mücadele edebileceklerini görüyorlar. Okul dışı çalışma yapmakta zorlanan öğrencilerimden biri okulda bazı öğretmenleri ile ciddi sorunlar yaşamakta. Aslında derslerinde çok başarılı ilk dönem tüm tersliklere, düşük sözlü notlarına rağmen taktir aldı. Tek sorunumuz ödev, kimseyi rahatsız etmeyen, kimseye saygısızlık yapmayan, arkadaşlarıyla uyumlu bir öğrenci. Ama okul dışı çalışmalarını bir türlü yapmıyor düşüncelere dalıyor, kendisini kaptırıyor belki saatlerce düşünüyor anne baba da gündüzleri çalışıyor...Zamanında başlayamıyor ve sonuç olarak yapması gereken çalışmalar bitmiyor. Neredeyse herkes ödevini yaparken o ödev yapmadan gidiyor öğretmen kızıyor öğrenci tepki de pek vermiyor o zaman öğretmen daha da sinirleniyor. Ceza ödevleri geliyor teneffüsler ödev yapmalarla geçiyor ama bir türlü öğrenci tam istenilen seviyeye gelemiyor. Bu öğrenci satrançta da çok başarılı. Ben sürekli öğrencilerimin durumlarını öğretmen arkadaşlara soruyorum bu öğrencimin diğer iki öğrenciye göre daha sıkıntılı (ödev konusunda) olduğunu sürekli işitiyorum. Öğrencim biraz da tepkisiz kızarsanız hiçbir şey söylemeden yüzünüze bakıp durur sanırım bu da öğretmenleri çok sinirlendiriyor... İlk dönemin başlarında öğretmen arkadaşım öğrenciye satranç çalışmalarından uzaklaştırma cezası vermek istediğini söyledi. Ben öğrencinin böyle bir cezayla düzeleceğini kesinlikle düşünmedim ama bu durumu kabul ettim. Egzersiz çalışmalarından öğrencimi çıkardım turnuvalara onu dahil etmedim ama onun bu ceza ile düzeleceğine kesinlikle inanmıyordum. Öğretmen arkadaşımla iyi ilişkilerimizin bozulmaması ve öğrencime olumsuz bir tepki oluşmaması adına bu durumu dönem sonuna kadar devam ettirdim. Dönem sonunda öğrencide bir gelişme olup olmadığını kendisine sordum ilerleme kaydedemediğini söyleyince öğrencimi satranç çalışmalarına geri almak istediğimi söyledim ve aldım. Keşke satrançtan uzaklaşmak onun akademik başarısını artırsaydı ama olmadı olmayacaktı da.

Geçtiğimiz günlerde öğrencim gene ödev konusunda başka bir öğretmen arkadaşımızla sorun yaşamış. Öğrencim tepki vermeden onun yüzüne baktığında öğretmen arkadaşım muhtemelen daha da sinirlendi. Öyle düşünüyorum ki öğrencinin satrancı sevdiğini ve satrançta başarılı olduğu bildiği için öğrenciye ''Seni satranç etkinliklerinden çıkartıyorum'' demiş. Bu hafta sonu bir turnuvaya katılacaklardı takımlı bir turnuva o da takımın bir parçası, öğrencim kesinlikle itiraz etmez bu cezayı da kabul edip sessizce oturmuş. Takımın diğer üyeleri ''Öğretmenim ona ihtiyacımız var.'' demişler ama nafile öğretmen kestirip atmış. 100 binden fazla nüfusu olan bir ilçedeyiz ilçe birincisi olan takım il finallerine gidecekti. Gerçekten de önemli değil katılmayabiliriz ama ben bu işe anlam veremiyorum.

Eğitimde cezaları anlamsız buluyorum. Öğrencinin sevdiği bir şeyi elinden almak nedir? Dört yıl boyunca bu öğrencinin öğretmeniydim daha düzenli olması için gayret ettim sinirlendim ama hep sabrettim onu okuldan soğutacak hiç bir davranışta bulunmadım. Bir gün yakalarım diye düşündüm ama okul dışı düzenli çalışma alışkanlığını bir türlü kazandıramadım. Ödev yapmadı diye böyle ceza mı olur? Bu çocuk okula, öğretmene düşman olmaz mı? Öğretmenini sevmeyen öğrenci o dersten nasıl başarılı olur? Öğretmen arkadaşlarla bu konu yüzünden tartışırsam öğrencinin bu durumdan zararlı çıkacağını düşünüyorum. Ne yapmalıyım bu sorun nasıl çözülür? Yoksa ben mi çok büyütüyorum ? Öğrencime okul dışı çalışma alışkanlığı nasıl kazandırabiliriz?

Taylan hocam öğrenciniz satrançta başarılıymış buda zeki akıllı olduğunu gösterir. Bence onunla samimi olarak konuşun. Mantıklı olarak anlatırsanız sizi anlayacaktır. Diğer öğretmenlerle konuşmak sorunu tam çözmeyebilir.

Öğretmenler olarak öğrencilerimizi oldukları gibi kabul edebilsek keşke.

Benim okulda da zeki ve afacan öğrenci var. Özel eğitim öğrencilerime olumsuz davranmıştı. Onunla konuştum. Söylediklerime mantıklı cevaplar verdi. Ben de aynı mantık çevresinde konuştum. Çok şükür bir daha olumsuz davranışı olmadı öğrencilerime karşı.

 

[Üsküdar]

Selam yaşamakta olduğum bir olayı sizlerle paylaşmak ve görüşlerinizi almak istiyorum.

Köyde çalışan bir sınıf öğretmeniyim geçen sene mezun ettiğim öğrencilerim 5. sınıf olup ortaokula geçtiler. Ortaokul onlar için değişik bir ortam. Her öğretmen farklı ayrıca ne yazık ki öğretmenlerin kendi aralarındaki iletişim, idare ve öğretmenler arasındaki iletişim de çok zayıf. Çocuklar kime nasıl davranacaklarını şaşırmış durumdalar onlar için gerçekten de çok üzülüyorum. Sınıfım 16 kişiden oluşuyordu öğrencilerim ortaokula geçtiklerinde her biri için onları tanıtan kısa bir yazı yazdım akademik başarılarını anlatmak için de ana derslerde aldıkları yazılı sınavı ortalamalarını da yazıma ekledim. Çok zeki ancak okul dışı çalışmalar yapmayan bir türlü bu konuda kendisini kontrol edemeyen üç öğrencimin durumunu öğretmen arkadaşlarıma yazdığım yazıda bildirdim.

Öğrencilerimle bağımı koparmadım onlarla satranç çalışmaları yapıyoruz, hafta sonu onlar için köye gidiyorum bazı hafta sonları turnuvalara katılıyoruz. 3-4 yıldır oynadığımız satrançta çok başarılılar, il-ilçe çapında bir çok dereceleri var. Köy dışına bu etkinlikler sayesinde çıkıyorlar, eğleniyorlar, yeni arkadaşlar ediniyorlar, başarabildiklerini-herkesle mücadele edebileceklerini görüyorlar. Okul dışı çalışma yapmakta zorlanan öğrencilerimden biri okulda bazı öğretmenleri ile ciddi sorunlar yaşamakta. Aslında derslerinde çok başarılı ilk dönem tüm tersliklere, düşük sözlü notlarına rağmen taktir aldı. Tek sorunumuz ödev, kimseyi rahatsız etmeyen, kimseye saygısızlık yapmayan, arkadaşlarıyla uyumlu bir öğrenci. Ama okul dışı çalışmalarını bir türlü yapmıyor düşüncelere dalıyor, kendisini kaptırıyor belki saatlerce düşünüyor anne baba da gündüzleri çalışıyor...Zamanında başlayamıyor ve sonuç olarak yapması gereken çalışmalar bitmiyor. Neredeyse herkes ödevini yaparken o ödev yapmadan gidiyor öğretmen kızıyor öğrenci tepki de pek vermiyor o zaman öğretmen daha da sinirleniyor. Ceza ödevleri geliyor teneffüsler ödev yapmalarla geçiyor ama bir türlü öğrenci tam istenilen seviyeye gelemiyor. Bu öğrenci satrançta da çok başarılı. Ben sürekli öğrencilerimin durumlarını öğretmen arkadaşlara soruyorum bu öğrencimin diğer iki öğrenciye göre daha sıkıntılı (ödev konusunda) olduğunu sürekli işitiyorum. Öğrencim biraz da tepkisiz kızarsanız hiçbir şey söylemeden yüzünüze bakıp durur sanırım bu da öğretmenleri çok sinirlendiriyor... İlk dönemin başlarında öğretmen arkadaşım öğrenciye satranç çalışmalarından uzaklaştırma cezası vermek istediğini söyledi. Ben öğrencinin böyle bir cezayla düzeleceğini kesinlikle düşünmedim ama bu durumu kabul ettim. Egzersiz çalışmalarından öğrencimi çıkardım turnuvalara onu dahil etmedim ama onun bu ceza ile düzeleceğine kesinlikle inanmıyordum. Öğretmen arkadaşımla iyi ilişkilerimizin bozulmaması ve öğrencime olumsuz bir tepki oluşmaması adına bu durumu dönem sonuna kadar devam ettirdim. Dönem sonunda öğrencide bir gelişme olup olmadığını kendisine sordum ilerleme kaydedemediğini söyleyince öğrencimi satranç çalışmalarına geri almak istediğimi söyledim ve aldım. Keşke satrançtan uzaklaşmak onun akademik başarısını artırsaydı ama olmadı olmayacaktı da.

Geçtiğimiz günlerde öğrencim gene ödev konusunda başka bir öğretmen arkadaşımızla sorun yaşamış. Öğrencim tepki vermeden onun yüzüne baktığında öğretmen arkadaşım muhtemelen daha da sinirlendi. Öyle düşünüyorum ki öğrencinin satrancı sevdiğini ve satrançta başarılı olduğu bildiği için öğrenciye ''Seni satranç etkinliklerinden çıkartıyorum'' demiş. Bu hafta sonu bir turnuvaya katılacaklardı takımlı bir turnuva o da takımın bir parçası, öğrencim kesinlikle itiraz etmez bu cezayı da kabul edip sessizce oturmuş. Takımın diğer üyeleri ''Öğretmenim ona ihtiyacımız var.'' demişler ama nafile öğretmen kestirip atmış. 100 binden fazla nüfusu olan bir ilçedeyiz ilçe birincisi olan takım il finallerine gidecekti. Gerçekten de önemli değil katılmayabiliriz ama ben bu işe anlam veremiyorum.

Eğitimde cezaları anlamsız buluyorum. Öğrencinin sevdiği bir şeyi elinden almak nedir? Dört yıl boyunca bu öğrencinin öğretmeniydim daha düzenli olması için gayret ettim sinirlendim ama hep sabrettim onu okuldan soğutacak hiç bir davranışta bulunmadım. Bir gün yakalarım diye düşündüm ama okul dışı düzenli çalışma alışkanlığını bir türlü kazandıramadım. Ödev yapmadı diye böyle ceza mı olur? Bu çocuk okula, öğretmene düşman olmaz mı? Öğretmenini sevmeyen öğrenci o dersten nasıl başarılı olur? Öğretmen arkadaşlarla bu konu yüzünden tartışırsam öğrencinin bu durumdan zararlı çıkacağını düşünüyorum. Ne yapmalıyım bu sorun nasıl çözülür? Yoksa ben mi çok büyütüyorum ? Öğrencime okul dışı çalışma alışkanlığı nasıl kazandırabiliriz?

Hocam öğrencimizin başarılı olduğu yönlerini desteklemek adına öğretmen arkadaşınıza gereken tavrı koymanız gerektiğini düşünüyorum.Satranç oynamak çok olumlu bir nokta daha ne olsun ki...

 

[mercan]

Yanlış anlamadıysam Taylan öğretmen sınıf öğretmeni ve öğrenci şuan ortaokulda resmi olarak öğrencinin öğretmeni olmuyor. Öğretmenlere tepki koyarsa ters etki yapabilir.

Şuan öğretmenleri ile konuşsa bugünü kurtarmış olmaz mı? Öğrenciye özgüven kazandırılabilinirse hayatı boyunca devam edecek.

Satranç tan çıkartılsa bile tepki vermez demişsiniz hocam. Bence burada bir şey var. Ne olduğunu anlayamadım. Buradaki uzmanlar net bir şey söyleyebilirler.

Ben öğrencinizle konuşmanızdan yanayım.

 

[Taylan_1]

İlginiz için teşekkürler. Durumla ilgili bazı gelişmeler oldu satrançla ilgili kısmı çözüme kavuşturdum. Okul müdürüyle konuştum; bu cezanın daha önce denenip bir sonuç alınamadığını ayrıca bana danışılmadan böyle bir şeyin yapılmasını da doğru bulmadığımı güzel bir dille söyledim. Çok uzatmadan konuyu kapattım. İlerleyen dönemde tekrar aynı durumla karşılaşır mıyım bilemiyorum...

Bu tür cezaların öğrenciyi istenilen davranışa yönlendirmede ne kadar etkili olduğunu, cezanın doğru bir iş olup olmadığını gerçekten de çok merak ediyorum. 10-11 yaş çocuğuna nasıl davranılmalı? Tabi benim belli tercihlerim var ama acaba uzmanlar ne diyor.

Çok basit konular ancak her öğretmenin öğrenciler üzerinde kendi kurallarını uygulamaya çalışmasının zaman kaybına sebep olduğunu ve öğrencileri olumsuz etkilediğini düşünüyorum. Öğrenciler dağılmış durumdalar, birbirlerine düşman gibiler; en ufak olayda birbirlerini şikayet ediyorlar, ilk fırsatta birbirlerinden intikam alıyorlar, olayları sürekli abartıyorlar. Öğrencilerimi tanıyamaz oldum.

Bir öğretmen öğrencilerin saçlarının tokasız salık olmasına kızarken diğeri sesini çıkarmıyor, öğrenciler sürekli öğretmenlere soruyor '' Saç açalım mı?'' Biri derste su içmeye izin vermez diğeri verir onun muhabbeti ayrı. Küpe takmak ayrı bir tartışma, okul forması mı serbest kıyafet mi çözümsüz sorun. Sakız çiğneye bilir miyim, ne zaman çiğnerim... Düz yazı yazalım mı... Parmak kaldırmadan konuşalım mı, konuşurken ayağa mı kalkalım... daha aklıma gelmeyen bir sürü şey. Burada bunlardan bahsetmek bana o kadar saçma geliyor ki anlatamam... Bu basit olaylar büyük bir zamanın boşa harcanmasına sebep oluyor.

Acaba ben mi çok sıktım öğrencileri şimdi kendilerini kaybettiler. Arkadaşlarda bana sürekli şunu söylüyorlar hocam senin öğrenciler çok değişti. Sürekli birbirlerini şikayet ediyorlarmış , ağlıyorlarmış, kavga ediyorlarmış... On altı öğrencimin on tanesi iddialı çocuklardı, onları hiç bir zaman birbirleri ile kıyaslamadım, yarıştırmadım. Sınıfta tatlı bir liderlik savaşı olurdu ama birbirlerinin sırtlarına basarak ilerlemelerine hiç izin vermedim. Her zaman birlik içinde olmalarını öğütledim, yeri geldiğinde arkadaşlarının küçük eksiklerini kapatmanın doğru olacağını anlattım. Sosyalleşmeleri için çok çaba harcadım. Hayatta iyi tercihler yapamayan, iyi dostluklar kuramayan, doğru bir eş seçemeyen insan nasıl mutlu olabilir ki...

Tamam onlar çocuk hata yapacaklar ama çevreleri onların bencilliklerini beslememeli. Aklın bir olduğu bir çok konuyu bir kenara atıp benim dersimde benim dediğim olur bencilliği çocuklara kötü örnek oluyor... Öğretmenlerin arasındaki iletişimsizlikler, sürtüşmeler çocukları olumsuz etkiliyor. Öğrenciler bize benziyorlar. Öğretmen arkadaşım öğrencilerin kavga ettiklerinden yakınıyor ama kendisi de başka öğretmenlerle kavga halinde...

Ne düşünüyorsunuz? Ben mi çok abartıyorum? Konuyu çok mu dağıttım? Kusura bakmayın...

 

[Nalan Erdoğmuş]

Selam yaşamakta olduğum bir olayı sizlerle paylaşmak ve görüşlerinizi almak istiyorum.

Köyde çalışan bir sınıf öğretmeniyim geçen sene mezun ettiğim öğrencilerim 5. sınıf olup ortaokula geçtiler. Ortaokul onlar için değişik bir ortam. Her öğretmen farklı ayrıca ne yazık ki öğretmenlerin kendi aralarındaki iletişim, idare ve öğretmenler arasındaki iletişim de çok zayıf. Çocuklar kime nasıl davranacaklarını şaşırmış durumdalar onlar için gerçekten de çok üzülüyorum. Sınıfım 16 kişiden oluşuyordu öğrencilerim ortaokula geçtiklerinde her biri için onları tanıtan kısa bir yazı yazdım akademik başarılarını anlatmak için de ana derslerde aldıkları yazılı sınavı ortalamalarını da yazıma ekledim. Çok zeki ancak okul dışı çalışmalar yapmayan bir türlü bu konuda kendisini kontrol edemeyen üç öğrencimin durumunu öğretmen arkadaşlarıma yazdığım yazıda bildirdim.

Öğrencilerimle bağımı koparmadım onlarla satranç çalışmaları yapıyoruz, hafta sonu onlar için köye gidiyorum bazı hafta sonları turnuvalara katılıyoruz. 3-4 yıldır oynadığımız satrançta çok başarılılar, il-ilçe çapında bir çok dereceleri var. Köy dışına bu etkinlikler sayesinde çıkıyorlar, eğleniyorlar, yeni arkadaşlar ediniyorlar, başarabildiklerini-herkesle mücadele edebileceklerini görüyorlar. Okul dışı çalışma yapmakta zorlanan öğrencilerimden biri okulda bazı öğretmenleri ile ciddi sorunlar yaşamakta. Aslında derslerinde çok başarılı ilk dönem tüm tersliklere, düşük sözlü notlarına rağmen taktir aldı. Tek sorunumuz ödev, kimseyi rahatsız etmeyen, kimseye saygısızlık yapmayan, arkadaşlarıyla uyumlu bir öğrenci. Ama okul dışı çalışmalarını bir türlü yapmıyor düşüncelere dalıyor, kendisini kaptırıyor belki saatlerce düşünüyor anne baba da gündüzleri çalışıyor...Zamanında başlayamıyor ve sonuç olarak yapması gereken çalışmalar bitmiyor. Neredeyse herkes ödevini yaparken o ödev yapmadan gidiyor öğretmen kızıyor öğrenci tepki de pek vermiyor o zaman öğretmen daha da sinirleniyor. Ceza ödevleri geliyor teneffüsler ödev yapmalarla geçiyor ama bir türlü öğrenci tam istenilen seviyeye gelemiyor. Bu öğrenci satrançta da çok başarılı. Ben sürekli öğrencilerimin durumlarını öğretmen arkadaşlara soruyorum bu öğrencimin diğer iki öğrenciye göre daha sıkıntılı (ödev konusunda) olduğunu sürekli işitiyorum. Öğrencim biraz da tepkisiz kızarsanız hiçbir şey söylemeden yüzünüze bakıp durur sanırım bu da öğretmenleri çok sinirlendiriyor... İlk dönemin başlarında öğretmen arkadaşım öğrenciye satranç çalışmalarından uzaklaştırma cezası vermek istediğini söyledi. Ben öğrencinin böyle bir cezayla düzeleceğini kesinlikle düşünmedim ama bu durumu kabul ettim. Egzersiz çalışmalarından öğrencimi çıkardım turnuvalara onu dahil etmedim ama onun bu ceza ile düzeleceğine kesinlikle inanmıyordum. Öğretmen arkadaşımla iyi ilişkilerimizin bozulmaması ve öğrencime olumsuz bir tepki oluşmaması adına bu durumu dönem sonuna kadar devam ettirdim. Dönem sonunda öğrencide bir gelişme olup olmadığını kendisine sordum ilerleme kaydedemediğini söyleyince öğrencimi satranç çalışmalarına geri almak istediğimi söyledim ve aldım. Keşke satrançtan uzaklaşmak onun akademik başarısını artırsaydı ama olmadı olmayacaktı da.

Geçtiğimiz günlerde öğrencim gene ödev konusunda başka bir öğretmen arkadaşımızla sorun yaşamış. Öğrencim tepki vermeden onun yüzüne baktığında öğretmen arkadaşım muhtemelen daha da sinirlendi. Öyle düşünüyorum ki öğrencinin satrancı sevdiğini ve satrançta başarılı olduğu bildiği için öğrenciye ''Seni satranç etkinliklerinden çıkartıyorum'' demiş. Bu hafta sonu bir turnuvaya katılacaklardı takımlı bir turnuva o da takımın bir parçası, öğrencim kesinlikle itiraz etmez bu cezayı da kabul edip sessizce oturmuş. Takımın diğer üyeleri ''Öğretmenim ona ihtiyacımız var.'' demişler ama nafile öğretmen kestirip atmış. 100 binden fazla nüfusu olan bir ilçedeyiz ilçe birincisi olan takım il finallerine gidecekti. Gerçekten de önemli değil katılmayabiliriz ama ben bu işe anlam veremiyorum.

Eğitimde cezaları anlamsız buluyorum. Öğrencinin sevdiği bir şeyi elinden almak nedir? Dört yıl boyunca bu öğrencinin öğretmeniydim daha düzenli olması için gayret ettim sinirlendim ama hep sabrettim onu okuldan soğutacak hiç bir davranışta bulunmadım. Bir gün yakalarım diye düşündüm ama okul dışı düzenli çalışma alışkanlığını bir türlü kazandıramadım. Ödev yapmadı diye böyle ceza mı olur? Bu çocuk okula, öğretmene düşman olmaz mı? Öğretmenini sevmeyen öğrenci o dersten nasıl başarılı olur? Öğretmen arkadaşlarla bu konu yüzünden tartışırsam öğrencinin bu durumdan zararlı çıkacağını düşünüyorum. Ne yapmalıyım bu sorun nasıl çözülür? Yoksa ben mi çok büyütüyorum ? Öğrencime okul dışı çalışma alışkanlığı nasıl kazandırabiliriz?

çocuk ödevleri yapmadan da başarılı?? belkide dinleyerek yeterince öğrenebiliyor, anlama hızı diğerlerine göre iyi, ödevin öğrenmeye etkisi 1000 de sadece 1 olduğu bilimsel çalışmalarla gösterilmişken ve başarı için ödeve ihtiyaç duymayan bir çocuk neden ödev yapması için bu kadar zorlanıyor?? ödevleri yapmaması ayrı, satranç gibi bir etkinlikte başarılı olması çok ayrı, neden çocuğun elinden bunu alarak dediğini yaptırma çaresizliğine düşüyor bu öğretmen? ( sizden bahsetmiyorum, size imrenerek okudum, öğrencilerinize yaklaşımınız takdire şayan hocam)
hocam sizde ödev diye diretmeyin nolur, öğreniyorsa, başarılıysa, öğretmen arkadaşlarla konuşup ödev konusuna takmaları yerine bu noktayı görmelerini sağlasanız?? şimdi sorumluluk filan dicekler, otoritemiz sarsılıyo ödev yapmazsa diceklerdir ama , bu çocuk belliki malesef edilgen, bu kadar zorlanması, cezalar fialn bu başarılı çocuğu daha da edilgen yapmaz mı?? kendini ifade etmiyor, ona söylenene itiraz etmiyor demişsiniz, edilgen olduğunu bu cümleleriniz aklıma getirdi.