[MENTION=5487]eff[/MENTION] Hocam çocukla evcilik oynayın biraz. Anne rolü verin bebek verin siz de misafirliğe gelin filan. Çocuklar oyun oynarken gerçek hislerini kullanıyorlar. Tepkileri size yardımcı olacaktır inşallah.
Yazılanları okuyunca çocukluğum geldi gözümün önüne. Benzer şeyler yaşadık bizde.hatta daha ağırlarını. Annemin kardeşimle beni karanlik komurluge kilitledigini hatırlıyorum sanırım 6 7 yaşlarındayken.bir kaç kez. Şuan gözümün önünde köşede büzülmüs oturusumuz.birbirimize sarılırısimiz. Hatirlayinca bile icim urperdi. Ama anneme kızamıyorum çünkü aile baskısıyla çocuklarını bile sevmenin ayıp olduğunu düşünen insanlar.o şekilde yetismisler. annem bize kizdiginda sonrasinda aglardi ama bir kisir dongu bu. Icinden kurtulabilen vardir ama zor. ben babamın bizi kucağına alıp yavrum kızım dediğini hatırlamıyorum.. babamla ozel bianimiz yok cocuklugumuzda babamla sjnu yapmistik diyebilecegimiz. Babam surekli calisirdi gece gunduz. Annemde onun yoklugunda ancak bukadar idare edebildi demekki. ama onlarda sevilmemİSKİ sevmeyi bilmiyorlar. Daha dogrusu sevgi gizli olur gosterilmez gibi bir dusuncelwri var.Gercekten suan soyluyoruz insan cocugunu kucagina alip sevmezmi diyoruz bize hep cocuk sevmek ayip dediler seversen simarir yuzgoz olursan arsiz olur soz dinlemez dediler cocugunu sev ama sevgini gosterme belli etme dediler diye soyluyorlar suan pisman oluyorlar.Ben onlara kizmiyorum annemde babamda çok iyi insanlar sadece anne babaligi büyüklerinden gördüğü gibi yapmaya çalışmışlar. Cok sukurki suan birbirimizi anliyoruz. Onlarda herseyin farkinda. Artık bu millete çocuk sevmenin ayıp ve saygisizlik olduğunu kim söylediyse bunun vebalini nasıl verecekler bilmiyorum. bende şimdi çocuklarıma asla fiziksel şiddet uygulamıyorum ama yaşadıklarımızın etkisiyle sevgi eksikliği ile artık nekadar baskilanarak buyuduysek şuan ruhu dar tahammülsüz sürekli bağıran sinirlerine hakim olamayan bir anneyim maalesef.. bu kısır döngüyü bozmaya çalışıyorum ama gücüm yetmiyor tükenmişim sanki. Kendimle baş edemiyorum. Çocuklarıma dur yapma etme demeden Kizmadan 1 saat geçmiyor maalesef.. üzgünüm suçluyum çocuklarımın hakkına giriyorum biliyorum ama bir türlü engel olamıyorum....
Selamun aleyküm hanımlar yeni üye oldum ve durum nasıl çözüldü çok merak ettim
Suanda kız halen kendi başına oynamıyor hiç. Sürekli arkadaşlarıyla evcilik oynuyor. Yalnız yüzünde o rahatlamış ifadeyi halen göremiyorum. Gözlerime bakmıyor.
Bu arada annesi o gün "eltimin kızı var eltim onu kapatmış banyoya tuvalete,kız şimdi çok iyi çok uysal,eşim bizde kapatalım bu da düzelir dedi ama ben kapatmadım.,birgün götürmek için cekiscekistirdi izin vermedim" dedi. Bilemiyorum artık. Kız Babam kapattı diyor. Sanıyorum daha fazla bu banyo konusunu irdelemek çocuğa zarar verecek. Bu konuşan sıyrılıp daha nasıl katkıda bulunur nasıl iyi vakit geçirebilirizi konuşmayı tercih ettim anneyle.
Anne doğru söylüyor da olabilir. Babanın çekiştirmesi bile o korkuyu kazanması için yeterli değil mi siz daha iyi bilirsiniz.
İlla kapatması gerekmiyorki.
Ben küçükken annem kızınca boyun devrilsin, der dururdu. Tam anlamazdım boynumun kırılmasını kastediyor sanırdım. Yatarken hep boynumu tuttuğumu hatırlıyorum uyurken kırılabilir diye, belki de gelip annem kırabilir diye düşünüyordum bilmiyorum.
Korkuyordum ama onu biliyorum.
Annesine bu çekiştirmenin de korkuya sebep olabileceğini söylediniz mi?
Dün anneyle biraz konuştuk." Ben o gün sizle konuşunca çok kötü oldum 3 gün kendimde değildim.cok uzludum kizimin sinif yaşantısına. Kendi basina oynamasina.Babasıyla da konuştuk. Cezanın lafını bile ağzımıza almıyoruz dedim artık dedi. Inşallah inşallah daha iyi olur her şey.
Merhaba.
Sınıfımda dikkati dağınık, genellikle gözume bakmaktan kaçınan, bir şey dinlerken hareket etmeye, arkadaşlarını uyarmaya meyilli, bir yandan da serbest zamanda sürekliiiii bir masada kendi başına hamur oynayan ya da resim yapan bir kız çocuğum var. Biraz konuşalım dedim çocukla. Annem bebek olmadan önce benimle daha çok ilgileniyordu. Ben yaramazlik yaptığımda bana ceza veriyor. Salona ya da tuvalete ya da banyoya kapatiyor beni dedi.
Dedim karanlik mi orası?
Dedi karanlik.
Dedim e sen de ışığı yakabilirsin boyun yetisir (burda doğruluğunu test etmek istedim)
Dedi ama banyonun tuvaletin ışığı içerde degilki.disarda.Ama digerlerini yakabiliyorum.
Dedim neden kızıyor annen sana?
Dedi yaramzlik yaoma diyor. Bazen de Leventler bize geliyor,beni sikayet ediyor oyuncağımı aldi diyor,annem de beni salona kilitliyor.
Dedim çıkınca ne yapiyorsun?
Dedi odama gidip HAMUR OYNUYORUM,RESIM YAPIYORUM USLU USLU...!!!
Yazarken bile gözlerim doldu. Kuzummm. Meger ondan bu çocuğum surekli hamur resim yapıp duruyor kendi kendine. Meğer yaramazlik yapmiyim da kizmasinlar bana diye. Ve meğer yavrumun o dinleyemez yerinde duramaz halleri bu şiddet ve korkudan geliyor.
Sopayla dövüyor dedi.
Kafama vuruyor dedi.
Bir arkadaşına anneme soylerim seni bıçaklar demis. Karşısındaki kiz aglamaya başladı. Ben de gayriihtiyari bu kıza dönüp "kızım neden öyle bisey diyorsun niye korkutuyorsun arkadaslarini" dedim,bisey demedi,iki sn sonra bir kafami çevirdim yavrum çenesini titrete titrete ağlıyor. O da neden böyle yaptigini bilmiyor,yapmak istemiyor ama elinde degil!
Allahim bana bir yol göster ben de o çocuğa yardim edeyim. Ve anneye. Ve babaya. Çünkü babam da ceza veriyor diyor.
.
.
O anneyle görüştüğümüzde ne yapayim neler söyliyim, nasil yardimci olayim? Ben üzerine atlama egiliminde değilim. Gercekten yardim etmek istiyorum. Bilmiyorlar, bilselerdi yapmazlardi