eşim ayrılmak istiyor 7 aylk hamıleyım

[Vuslatt]

mrb arkdslar eşim ayrılma kararı aldı lakin hamile oldugum içın aynı evde mecburiyetten yaşamayı cocugun dogumunu beklmeyı ondan sonra yeni bir yol izlememiz gerektigini vurguladı sorun şu ki ayrılmamız başlı başına bu cocuk varken sorun teşkil ediyor eşim evinde kaldıgım sürece katı kurallar getırdı artırdı kurallarını cocugum ve benım temel ihtiyaçlarımzı görücek sırf cocuk babasız buyumesın diye aynı evde kalma teklifini sundu kurallarla bırlkte dısarı cıkmamam katıyyen bu evin ıhtıyacı konusunda kendı bıldıkerını saglayacagını hemfıkır oldugumuz konnularda yardımcı olacagını yoksa olmayacagını yemek vs turu ıhtıyaclarını bu evde gıdermeyecegını sımdı ıse sadece uyumak ıcın eve gelıyor kı karı kocalık ilişkimizi bıtırdı benım sorunum su evlılıgımı kurtarm cabasına gırdım kurtaramadım cocuk yapma konusunda gelecegı ıcın cok mutluyum ama bıraz zoraki oldu hamıle kalışım ben her sey oturur zamnla öyle böyle önce kendımı onarayım derken onaramadım eşimin ailesi ve kendı patolojjık aile bagımlılıgından en sonunda sabretmeyı beklmeyı tercıh ettım yıllar ıcınde olsabılır kı her an her sey degısebılrı dusuncesyle cbaladım durdum sımdı ıse ne yaparsam yapayım kı bıraktım cnku eşim kafasında bıtırmıs bu evlılıgı temelımız saglam olmadıgı ıcın uzerıne ne kadar inşaa etmeye calısssamda su an yıkılmaya yuztutmus durumda ki en ufak bıseyde cevızı kabugunu doldurmaycak seyler yuzunden ayrılıyrouzben ise hamılelıgım boyunca adem hocamı dınlemeye basladım öncesınden de dınlıyodum ama hamılelık telaşı daha sıkıya sarıldım kıtaplarına vıdeoalarına şu an bu durumla karsı karsıyayım cocugumun babasıyla aynı evde yasamak ama hıc bır duygusal destek alamamak ki eve sadce uyumak ıcın gelıyor cocuk olduktan ssonra nasıl olur bılmıyorum onun verdıgı tepkıye karsılık veremedım cunku ani karar bu cocugun dunyaya gelme arefesındeyım babamlara mı gıtsem kalsam bılemedım babasız nasıl buyutebılırm yada cocuguma baba figürü olarak kimi koyabılırım dedesi olmaz bekaar dayıları var onlarla mı bag kurdursam yada eşimin evinde kalıp en kötu baba basızlıktan ıyıdır mı oluyor bu durum anlayamadım eşim kendı hayatı olmadgını artık bu saatten sonra kendı aılesıne adayacagını zaten sımdıye kdar yapıyordu artık ben yokmuşum gbi bekar gbı yaşıyacak galiba ne yapıcagımı ne edecegımı bılmıyorum dua edıyorum o gunden erıdır tevekkul ettım rabbıme sinemi geniş tutmaya calsıyorum ama adem hocamın kıtaplarını okuyamıyorum şu an alamıyorum eş destegi cok defa gecıyor o yoksa ne yapıcam yada bu evde bu durumu düşünmeden cocguma kendımı nasıl bırakabılırm benmde kendımı iyi hissetmem lazım çalişmak istedım eşim onada izin vermiyor bı evde sadeece temızlık yapmak sadece kıtap kuranı kerım okumak evin içinde yalnız kalmak bu yaptıklarım yeterlı olmuyor kafamı dagıtamıyorum kı her ıhtıyacımda karsılanmıyor en temel ıhtyclar gıderılıyor o kadar.. daha fazla yazamıcam kendımı kötu hıssediyorum

 

[sevgi]

mrb arkdslar eşim ayrılma kararı aldı lakin hamile oldugum içın aynı evde mecburiyetten yaşamayı cocugun dogumunu beklmeyı ondan sonra yeni bir yol izlememiz gerektigini vurguladı sorun şu ki ayrılmamız başlı başına bu cocuk varken sorun teşkil ediyor eşim evinde kaldıgım sürece katı kurallar getırdı artırdı kurallarını cocugum ve benım temel ihtiyaçlarımzı görücek sırf cocuk babasız buyumesın diye aynı evde kalma teklifini sundu kurallarla bırlkte dısarı cıkmamam katıyyen bu evin ıhtıyacı konusunda kendı bıldıkerını saglayacagını hemfıkır oldugumuz konnularda yardımcı olacagını yoksa olmayacagını yemek vs turu ıhtıyaclarını bu evde gıdermeyecegını sımdı ıse sadece uyumak ıcın eve gelıyor kı karı kocalık ilişkimizi bıtırdı benım sorunum su evlılıgımı kurtarm cabasına gırdım kurtaramadım cocuk yapma konusunda gelecegı ıcın cok mutluyum ama bıraz zoraki oldu hamıle kalışım ben her sey oturur zamnla öyle böyle önce kendımı onarayım derken onaramadım eşimin ailesi ve kendı patolojjık aile bagımlılıgından en sonunda sabretmeyı beklmeyı tercıh ettım yıllar ıcınde olsabılır kı her an her sey degısebılrı dusuncesyle cbaladım durdum sımdı ıse ne yaparsam yapayım kı bıraktım cnku eşim kafasında bıtırmıs bu evlılıgı temelımız saglam olmadıgı ıcın uzerıne ne kadar inşaa etmeye calısssamda su an yıkılmaya yuztutmus durumda ki en ufak bıseyde cevızı kabugunu doldurmaycak seyler yuzunden ayrılıyrouzben ise hamılelıgım boyunca adem hocamı dınlemeye basladım öncesınden de dınlıyodum ama hamılelık telaşı daha sıkıya sarıldım kıtaplarına vıdeoalarına şu an bu durumla karsı karsıyayım cocugumun babasıyla aynı evde yasamak ama hıc bır duygusal destek alamamak ki eve sadce uyumak ıcın gelıyor cocuk olduktan ssonra nasıl olur bılmıyorum onun verdıgı tepkıye karsılık veremedım cunku ani karar bu cocugun dunyaya gelme arefesındeyım babamlara mı gıtsem kalsam bılemedım babasız nasıl buyutebılırm yada cocuguma baba figürü olarak kimi koyabılırım dedesi olmaz bekaar dayıları var onlarla mı bag kurdursam yada eşimin evinde kalıp en kötu baba basızlıktan ıyıdır mı oluyor bu durum anlayamadım eşim kendı hayatı olmadgını artık bu saatten sonra kendı aılesıne adayacagını zaten sımdıye kdar yapıyordu artık ben yokmuşum gbi bekar gbı yaşıyacak galiba ne yapıcagımı ne edecegımı bılmıyorum dua edıyorum o gunden erıdır tevekkul ettım rabbıme sinemi geniş tutmaya calsıyorum ama adem hocamın kıtaplarını okuyamıyorum şu an alamıyorum eş destegi cok defa gecıyor o yoksa ne yapıcam yada bu evde bu durumu düşünmeden cocguma kendımı nasıl bırakabılırm benmde kendımı iyi hissetmem lazım çalişmak istedım eşim onada izin vermiyor bı evde sadeece temızlık yapmak sadece kıtap kuranı kerım okumak evin içinde yalnız kalmak bu yaptıklarım yeterlı olmuyor kafamı dagıtamıyorum kı her ıhtıyacımda karsılanmıyor en temel ıhtyclar gıderılıyor o kadar.. daha fazla yazamıcam kendımı kötu hıssediyorum

Merhaba;
Eş olarak yan yana duramamak dünyaya gelecek olan yavrunuzun heyecanını birlikte yasayamamak çok üzücü.
Öncelikle aileniz bu duruma nasıl yanıt verirler haberdar olsalar.
Siz kendi eviniz de sadece temel ihtiyaçlarınız giderilerek nasıl sağlıklı bir psikolojiye sahip olacak çocuğunuzu nasıl mutlu edeceksiniz. Ailenizden yardım isteyin bence bu durum tek başınıza üstesinden gelemeyeceginiz kadar yıpratıcı Allah yardımcınız olsun inşallah herşeyi düzeltip yavrunuzun sağlıkla kucağınıza alırsınız.

 

[Vuslatt]

cocuk oldugu ıcın iki aile birbiirne girecek ki olan bana ve yavruma olucak cunku eşim net anladıgım kadarıyla eşim be bir şey kaybetmem diyor bana birşey olmaz ben ondan fayda sagladıgım ıcın maddi yönden baktıgı çin bılmıyorum daha soyleyemedım aklı selim düşünmek istedim aileler araya gırınce uzuntu kavga gurultu patırtı yavrum ve ben cok etkılenecegız

 

[entelektüelanne]

Allah size ve yavrularınıza hayrlı huzurlu güzel ömürler nasip etsin. Kapılarını yollarını bir bir açsın.
En yakınınızda sizi anlayacak akl-ı selim bir tanıdık kim varsa ona danışın. İstişare kararına göre de hareket edin. Biz buradan ne söylesek boş.

 

[Sümeyye46]

mrb arkdslar eşim ayrılma kararı aldı lakin hamile oldugum içın aynı evde mecburiyetten yaşamayı cocugun dogumunu beklmeyı ondan sonra yeni bir yol izlememiz gerektigini vurguladı sorun şu ki ayrılmamız başlı başına bu cocuk varken sorun teşkil ediyor eşim evinde kaldıgım sürece katı kurallar getırdı artırdı kurallarını cocugum ve benım temel ihtiyaçlarımzı görücek sırf cocuk babasız buyumesın diye aynı evde kalma teklifini sundu kurallarla bırlkte dısarı cıkmamam katıyyen bu evin ıhtıyacı konusunda kendı bıldıkerını saglayacagını hemfıkır oldugumuz konnularda yardımcı olacagını yoksa olmayacagını yemek vs turu ıhtıyaclarını bu evde gıdermeyecegını sımdı ıse sadece uyumak ıcın eve gelıyor kı karı kocalık ilişkimizi bıtırdı benım sorunum su evlılıgımı kurtarm cabasına gırdım kurtaramadım cocuk yapma konusunda gelecegı ıcın cok mutluyum ama bıraz zoraki oldu hamıle kalışım ben her sey oturur zamnla öyle böyle önce kendımı onarayım derken onaramadım eşimin ailesi ve kendı patolojjık aile bagımlılıgından en sonunda sabretmeyı beklmeyı tercıh ettım yıllar ıcınde olsabılır kı her an her sey degısebılrı dusuncesyle cbaladım durdum sımdı ıse ne yaparsam yapayım kı bıraktım cnku eşim kafasında bıtırmıs bu evlılıgı temelımız saglam olmadıgı ıcın uzerıne ne kadar inşaa etmeye calısssamda su an yıkılmaya yuztutmus durumda ki en ufak bıseyde cevızı kabugunu doldurmaycak seyler yuzunden ayrılıyrouzben ise hamılelıgım boyunca adem hocamı dınlemeye basladım öncesınden de dınlıyodum ama hamılelık telaşı daha sıkıya sarıldım kıtaplarına vıdeoalarına şu an bu durumla karsı karsıyayım cocugumun babasıyla aynı evde yasamak ama hıc bır duygusal destek alamamak ki eve sadce uyumak ıcın gelıyor cocuk olduktan ssonra nasıl olur bılmıyorum onun verdıgı tepkıye karsılık veremedım cunku ani karar bu cocugun dunyaya gelme arefesındeyım babamlara mı gıtsem kalsam bılemedım babasız nasıl buyutebılırm yada cocuguma baba figürü olarak kimi koyabılırım dedesi olmaz bekaar dayıları var onlarla mı bag kurdursam yada eşimin evinde kalıp en kötu baba basızlıktan ıyıdır mı oluyor bu durum anlayamadım eşim kendı hayatı olmadgını artık bu saatten sonra kendı aılesıne adayacagını zaten sımdıye kdar yapıyordu artık ben yokmuşum gbi bekar gbı yaşıyacak galiba ne yapıcagımı ne edecegımı bılmıyorum dua edıyorum o gunden erıdır tevekkul ettım rabbıme sinemi geniş tutmaya calsıyorum ama adem hocamın kıtaplarını okuyamıyorum şu an alamıyorum eş destegi cok defa gecıyor o yoksa ne yapıcam yada bu evde bu durumu düşünmeden cocguma kendımı nasıl bırakabılırm benmde kendımı iyi hissetmem lazım çalişmak istedım eşim onada izin vermiyor bı evde sadeece temızlık yapmak sadece kıtap kuranı kerım okumak evin içinde yalnız kalmak bu yaptıklarım yeterlı olmuyor kafamı dagıtamıyorum kı her ıhtıyacımda karsılanmıyor en temel ıhtyclar gıderılıyor o kadar.. daha fazla yazamıcam kendımı kötu hıssediyorum

Bende yakın zamanda benzer bi durum yaşadığım için yazmak istedim tabi ki her ailenin içindeki durumlar farklıdır ama belki azda olsa faydası olur diye yazıyorum,yakın zaman önce eşimde böyle bi karar aldığını söylemişti benimde iki küçük çocuğum var git dedi kabul etmedim sonra uzun uzun konuştuk o kararım kesin dese de bitmesin diye saatlerce konuştum hatalarım olduğunu kabul ettim değişeceğine söz verdim, sonunda vazgeçti ve sonrasında da bütün problemleri kavga etmeden uzun uzun konuştuk oda hatalarını kabul etti.şuan eskisinden daha iyiyiz elhamdülillah.eğer bi umudunuz varsa annenizin evine gitmemenizi tavsiye ederim, istiyorsanız devam etmesini elinizden geldiği kadar çabalayın, konuşup elinizden geleni yaptıktan sonra hiç bişey değişmediğini görürseniz zaten beraber aynı evde iki yabancı gibi yaşamanın bi anlamı kalmaz sizde kendinizi oraya ait hissetmez ve kendinizden emin bi şekilde gitme kararınızı kendiniz verirsiniz,eşinizde bence tam olarak kafasında bitirse idi gitmenizi isterdi, eğer bi umut varsa kurtarmaya çalışın inşallah.Rabbim en doğru kararı verme basireti versin inşallah.

 

[Sümeyye46]

mrb arkdslar eşim ayrılma kararı aldı lakin hamile oldugum içın aynı evde mecburiyetten yaşamayı cocugun dogumunu beklmeyı ondan sonra yeni bir yol izlememiz gerektigini vurguladı sorun şu ki ayrılmamız başlı başına bu cocuk varken sorun teşkil ediyor eşim evinde kaldıgım sürece katı kurallar getırdı artırdı kurallarını cocugum ve benım temel ihtiyaçlarımzı görücek sırf cocuk babasız buyumesın diye aynı evde kalma teklifini sundu kurallarla bırlkte dısarı cıkmamam katıyyen bu evin ıhtıyacı konusunda kendı bıldıkerını saglayacagını hemfıkır oldugumuz konnularda yardımcı olacagını yoksa olmayacagını yemek vs turu ıhtıyaclarını bu evde gıdermeyecegını sımdı ıse sadece uyumak ıcın eve gelıyor kı karı kocalık ilişkimizi bıtırdı benım sorunum su evlılıgımı kurtarm cabasına gırdım kurtaramadım cocuk yapma konusunda gelecegı ıcın cok mutluyum ama bıraz zoraki oldu hamıle kalışım ben her sey oturur zamnla öyle böyle önce kendımı onarayım derken onaramadım eşimin ailesi ve kendı patolojjık aile bagımlılıgından en sonunda sabretmeyı beklmeyı tercıh ettım yıllar ıcınde olsabılır kı her an her sey degısebılrı dusuncesyle cbaladım durdum sımdı ıse ne yaparsam yapayım kı bıraktım cnku eşim kafasında bıtırmıs bu evlılıgı temelımız saglam olmadıgı ıcın uzerıne ne kadar inşaa etmeye calısssamda su an yıkılmaya yuztutmus durumda ki en ufak bıseyde cevızı kabugunu doldurmaycak seyler yuzunden ayrılıyrouzben ise hamılelıgım boyunca adem hocamı dınlemeye basladım öncesınden de dınlıyodum ama hamılelık telaşı daha sıkıya sarıldım kıtaplarına vıdeoalarına şu an bu durumla karsı karsıyayım cocugumun babasıyla aynı evde yasamak ama hıc bır duygusal destek alamamak ki eve sadce uyumak ıcın gelıyor cocuk olduktan ssonra nasıl olur bılmıyorum onun verdıgı tepkıye karsılık veremedım cunku ani karar bu cocugun dunyaya gelme arefesındeyım babamlara mı gıtsem kalsam bılemedım babasız nasıl buyutebılırm yada cocuguma baba figürü olarak kimi koyabılırım dedesi olmaz bekaar dayıları var onlarla mı bag kurdursam yada eşimin evinde kalıp en kötu baba basızlıktan ıyıdır mı oluyor bu durum anlayamadım eşim kendı hayatı olmadgını artık bu saatten sonra kendı aılesıne adayacagını zaten sımdıye kdar yapıyordu artık ben yokmuşum gbi bekar gbı yaşıyacak galiba ne yapıcagımı ne edecegımı bılmıyorum dua edıyorum o gunden erıdır tevekkul ettım rabbıme sinemi geniş tutmaya calsıyorum ama adem hocamın kıtaplarını okuyamıyorum şu an alamıyorum eş destegi cok defa gecıyor o yoksa ne yapıcam yada bu evde bu durumu düşünmeden cocguma kendımı nasıl bırakabılırm benmde kendımı iyi hissetmem lazım çalişmak istedım eşim onada izin vermiyor bı evde sadeece temızlık yapmak sadece kıtap kuranı kerım okumak evin içinde yalnız kalmak bu yaptıklarım yeterlı olmuyor kafamı dagıtamıyorum kı her ıhtıyacımda karsılanmıyor en temel ıhtyclar gıderılıyor o kadar.. daha fazla yazamıcam kendımı kötu hıssediyorum

Bende yakın zamanda benzer bi durum yaşadığım için yazmak istedim tabi ki her ailenin içindeki durumlar farklıdır ama belki azda olsa faydası olur diye yazıyorum,yakın zaman önce eşimde böyle bi karar aldığını söylemişti benimde iki küçük çocuğum var git dedi kabul etmedim sonra uzun uzun konuştuk o kararım kesin dese de bitmesin diye saatlerce konuştum hatalarım olduğunu kabul ettim değişeceğine söz verdim, sonunda vazgeçti ve sonrasında da bütün problemleri kavga etmeden uzun uzun konuştuk oda hatalarını kabul etti.şuan eskisinden daha iyiyiz elhamdülillah.eğer bi umudunuz varsa annenizin evine gitmemenizi tavsiye ederim, istiyorsanız devam etmesini elinizden geldiği kadar çabalayın, konuşup elinizden geleni yaptıktan sonra hiç bişey değişmediğini görürseniz zaten beraber aynı evde iki yabancı gibi yaşamanın bi anlamı kalmaz sizde kendinizi oraya ait hissetmez ve kendinizden emin bi şekilde gitme kararınızı kendiniz verirsiniz,eşinizde bence tam olarak kafasında bitirse idi gitmenizi isterdi, eğer bi umut varsa kurtarmaya çalışın inşallah.Rabbim en doğru kararı verme basireti versin inşallah.

 

[neslihan26]

bence evi şimdi teketmeyin derim. kocanıza da birşey demeyin. bir müddet dişinizi sıkın kocanızın tavırlarına. bu arada kendinizi onarmaya çalışın. bebeğinizi kucağınıza aldığınızda, onun yüzünü gördüğünüzde herşey daha farklı olabilir. kocanız için de sizin için de. bu dünyada nelere sabretmiyoruz ki, nelere dişimizi sıkmıyoruz ki. bunu yuvanız ve en önemlisi bebeğiniz için yapmış olacaksınız ki, insan yavrusu için bir çok fedakarlıkta bulunabilir. bunu yani bu fedakarlığı, en azından yavrunuza borçlusunuz bence. babanızın evine de dönseniz yine üzüleceksiniz. hiç olmazsa evinizde durmakla yuvanızın kurtulma şansı var. sümeyye hanım dediğine katılıyorum. eğer eşiniz herşeyi bitirmiş olsaydı kesinlikle gitmenizi isterdi bence de. eğer herşeye rağmen olmuyorsa sonu ayrılık, ama acele etmemek gerek. hayati bir karar çünkü.

 

[Vuslatt]

zaten daha aileme bir şey söyleyemedim gıtmedım eimdeyim bekliyorum bakalım ne olucak ne gitmek çözüm ne kalmak

 

[Başak35]

Başımdan farklı şekilde olaylar geçmiş biri olarak diyorum ki acele etmeyin lütfen. Evet gitmek çözüm değil ama kalmanın çözüm olmayacağını nerden biliyorsunuz ? Eşiniz istemese çık git derdi ya da kendisi çekip giderdi çoktan çocuğu mocuğu da düşünmezdi istemeyen adam. Eşiniz o söyledikleriyle demek istiyor ki çok umutlu değilim ama bize bi şans daha verdim. Koyduğu kurallarla da diyor ki bakalım bana itiraz edicek mi, isyan edip çekip gidecek mi yoksa kabul edip yanlışlarını düzeltecek mi benim karım? Şu an bu şekilde yaşamayı kabul etmiş olmanız bile onun içinde sizden yana bir umut ışığı yakmıştır içinde emin olun. Doğumunuza ne kadar var bilmiyorum ama ailenize filan hemen duyurmayın ki olay büyümesin. Eşinize şunu diyebilirsiniz tamam bu şekilde yaşamayı kabul ediyorum ama ailemiz, çevremiz bilmesin durumumuzu çünkü daha hazır değilim falan diyin. Bu süre zarfında iyi geçinmeye gayret edin, zıtlaşmayın.Çünkü o sizi deneme sürecine almış bence. Çocuğu kucağınıza aldığınızda size karşı da yumuşayacaktır zaten...