Pedagoji Okulu
New member
1- Annesinden duygusal olarak beslenemeyen çocuk,içe kapanık olur.
Annesi devamlı yanında bulunduğu halde annesinden yeteri kadar ilgi ve sevgi alamayan çocuklarda 'kaygılı bağlanma' dediğimiz bir davranış bozukluğu ortaya çıkmaktadır.Çocuğun yanında her ne kadar anne bulunsa da çocuk annesinden yeteri kadar 'duygusal beslenme' gerçekleştiremiyorsa, bu çocuklar içe kapanık, korkak ve çekingen olur,dikkat dağınıklığı yaşar,kimi zaman duygusal yoksunluktan hırçınlık gösterir.Mesela bir çocuk,sevgi için annesinin peşinde geziyor olsa anne de bir türlü meşguliyetinden kopamıyor olsa; böylesi bir atmosferi yaşayan çocuk yaşama kaygılı başlar ve bu durum kendini yaşamın her anında hissettirir.
2- Hırçın bir annenin çocuğu, genellikle içe kapanık olur.
Annenin hırçın ve sinirli olması, babanın çocukla yeterinde yakınlık kuramaması,saygın bir ilşki içinde olunmaması,ötesinde evdeki baskı ve şiddet ortamı çocuğun sinmesine ve ezilmesine sebeb olur.Ezilen bir çocuk da çoğunlukla içe kapanık olur.
3- Aile içinde kendisini yeterince ifade edemeyen çocuk,içe kapanık olur.
Kendisini Olduğu gibi sergileyemeyen,incitileceği,kızılacağı,eleştirileceği,sevgiyi kaybedeceği için veya anlaşılamayacağı için anne-babasıyla ruhsal bir iletişim gerçekleştiremeyen çocuk,içe kapanık olur.Çocukla ne kadar ruhsal iletişim kurulursa,çocuğun sorduğu soruya zamanında cevap verilirse ,çocuk konuştuğunda ne kadar can kulağıyla dinlerse, o çocuk,kendisini ifade etmekte sıkıntı yaşamaz,endişe etmez.Rahat diyalog kuran çocuk kaygısız olan çocuktur.
4- Erken çocukluk döneminde çocuğa "Hayır" denilirse, çocuk kendisini iletişime kapatır.
Erken çocukluk döneminde, çocukla kurulan iletişimde 'hayır' kelimesini kullanmak çocuğu hırslandırır,sinirlendirir.Ötesinde; çocuğun agresif bir tutum içine girmesini sağlar .İletişim kapılarının kapanmasına sebeb olur.Kurulan diyaloglarda konuşma isteği azalır ve içe kapanmaya doğru giden bir süreç izlenir.
Adem Güneş
Annesi devamlı yanında bulunduğu halde annesinden yeteri kadar ilgi ve sevgi alamayan çocuklarda 'kaygılı bağlanma' dediğimiz bir davranış bozukluğu ortaya çıkmaktadır.Çocuğun yanında her ne kadar anne bulunsa da çocuk annesinden yeteri kadar 'duygusal beslenme' gerçekleştiremiyorsa, bu çocuklar içe kapanık, korkak ve çekingen olur,dikkat dağınıklığı yaşar,kimi zaman duygusal yoksunluktan hırçınlık gösterir.Mesela bir çocuk,sevgi için annesinin peşinde geziyor olsa anne de bir türlü meşguliyetinden kopamıyor olsa; böylesi bir atmosferi yaşayan çocuk yaşama kaygılı başlar ve bu durum kendini yaşamın her anında hissettirir.
2- Hırçın bir annenin çocuğu, genellikle içe kapanık olur.
Annenin hırçın ve sinirli olması, babanın çocukla yeterinde yakınlık kuramaması,saygın bir ilşki içinde olunmaması,ötesinde evdeki baskı ve şiddet ortamı çocuğun sinmesine ve ezilmesine sebeb olur.Ezilen bir çocuk da çoğunlukla içe kapanık olur.
3- Aile içinde kendisini yeterince ifade edemeyen çocuk,içe kapanık olur.
Kendisini Olduğu gibi sergileyemeyen,incitileceği,kızılacağı,eleştirileceği,sevgiyi kaybedeceği için veya anlaşılamayacağı için anne-babasıyla ruhsal bir iletişim gerçekleştiremeyen çocuk,içe kapanık olur.Çocukla ne kadar ruhsal iletişim kurulursa,çocuğun sorduğu soruya zamanında cevap verilirse ,çocuk konuştuğunda ne kadar can kulağıyla dinlerse, o çocuk,kendisini ifade etmekte sıkıntı yaşamaz,endişe etmez.Rahat diyalog kuran çocuk kaygısız olan çocuktur.
4- Erken çocukluk döneminde çocuğa "Hayır" denilirse, çocuk kendisini iletişime kapatır.
Erken çocukluk döneminde, çocukla kurulan iletişimde 'hayır' kelimesini kullanmak çocuğu hırslandırır,sinirlendirir.Ötesinde; çocuğun agresif bir tutum içine girmesini sağlar .İletişim kapılarının kapanmasına sebeb olur.Kurulan diyaloglarda konuşma isteği azalır ve içe kapanmaya doğru giden bir süreç izlenir.
Adem Güneş