İçe Kapanıklığın Sebebleri Nelerdir ?

Pedagoji Okulu

New member
1- Annesinden duygusal olarak beslenemeyen çocuk,içe kapanık olur.

Annesi devamlı yanında bulunduğu halde annesinden yeteri kadar ilgi ve sevgi alamayan çocuklarda 'kaygılı bağlanma' dediğimiz bir davranış bozukluğu ortaya çıkmaktadır.Çocuğun yanında her ne kadar anne bulunsa da çocuk annesinden yeteri kadar 'duygusal beslenme' gerçekleştiremiyorsa, bu çocuklar içe kapanık, korkak ve çekingen olur,dikkat dağınıklığı yaşar,kimi zaman duygusal yoksunluktan hırçınlık gösterir.Mesela bir çocuk,sevgi için annesinin peşinde geziyor olsa anne de bir türlü meşguliyetinden kopamıyor olsa; böylesi bir atmosferi yaşayan çocuk yaşama kaygılı başlar ve bu durum kendini yaşamın her anında hissettirir.

2- Hırçın bir annenin çocuğu, genellikle içe kapanık olur.

Annenin hırçın ve sinirli olması, babanın çocukla yeterinde yakınlık kuramaması,saygın bir ilşki içinde olunmaması,ötesinde evdeki baskı ve şiddet ortamı çocuğun sinmesine ve ezilmesine sebeb olur.Ezilen bir çocuk da çoğunlukla içe kapanık olur.

3- Aile içinde kendisini yeterince ifade edemeyen çocuk,içe kapanık olur.

Kendisini Olduğu gibi sergileyemeyen,incitileceği,kızılacağı,eleştirileceği,sevgiyi kaybedeceği için veya anlaşılamayacağı için anne-babasıyla ruhsal bir iletişim gerçekleştiremeyen çocuk,içe kapanık olur.Çocukla ne kadar ruhsal iletişim kurulursa,çocuğun sorduğu soruya zamanında cevap verilirse ,çocuk konuştuğunda ne kadar can kulağıyla dinlerse, o çocuk,kendisini ifade etmekte sıkıntı yaşamaz,endişe etmez.Rahat diyalog kuran çocuk kaygısız olan çocuktur.

4- Erken çocukluk döneminde çocuğa "Hayır" denilirse, çocuk kendisini iletişime kapatır.

Erken çocukluk döneminde, çocukla kurulan iletişimde 'hayır' kelimesini kullanmak çocuğu hırslandırır,sinirlendirir.Ötesinde; çocuğun agresif bir tutum içine girmesini sağlar .İletişim kapılarının kapanmasına sebeb olur.Kurulan diyaloglarda konuşma isteği azalır ve içe kapanmaya doğru giden bir süreç izlenir.

Adem Güneş
 

tb_pt

New member
benim 6 yaşındaki kzıımda çok içine kapanık. biz eşimle şiddet nedeniyle ayrıldık. bu kavgalar hep kızımın önünde oluyordu. bağırmalar hakaretler kızımı ezik bir çocuk yaptı. şimdi biri dövse vursa benim kızım bağırmıyor bile sadece sonradan gelip anne bak ne yaptı diye gösteriyor. bu yüzden ben bir saniye kızımı yalnız bırakamıyorum. okula gidiyor okuldada öğretmenine sıkı sıkı tembihliyorum. benim kızım kendini koromuayı bilmiyor. ben ne yapabilirim kızımı kazanmak için. inanın süreklide konuşuyorum ama olmuyor. biri sana vurmaya kalktığında elini tut kızım benim canımı yakamzsın de ve bir büyüğünden yardım iste diyorum ama benim kızım dayağı yedikten sonra geliyor. bende buna dayanamıyorum. lütfen yardım edin. çok çaresizim.
 

Sabah

New member
benim 6 yaşındaki kzıımda çok içine kapanık. biz eşimle şiddet nedeniyle ayrıldık. bu kavgalar hep kızımın önünde oluyordu. bağırmalar hakaretler kızımı ezik bir çocuk yaptı. şimdi biri dövse vursa benim kızım bağırmıyor bile sadece sonradan gelip anne bak ne yaptı diye gösteriyor. bu yüzden ben bir saniye kızımı yalnız bırakamıyorum. okula gidiyor okuldada öğretmenine sıkı sıkı tembihliyorum. benim kızım kendini koromuayı bilmiyor. ben ne yapabilirim kızımı kazanmak için. inanın süreklide konuşuyorum ama olmuyor. biri sana vurmaya kalktığında elini tut kızım benim canımı yakamzsın de ve bir büyüğünden yardım iste diyorum ama benim kızım dayağı yedikten sonra geliyor. bende buna dayanamıyorum. lütfen yardım edin. çok çaresizim.

Bence kiziniza bir birey oldugu kavramini kazandirmalisiniz. Bunu ona her hareketinizle hissettirmelisiniz. Konusurken onun goz hizasina inme, sozunu kesmeme- birsey anlatmaya calistiginda onunla ilgilenme, birsey yapilacaksa onun fikrini alma- fikir beyan ettiginde onu ciddiye alma asla alaya almama gibi ince ayrintilar cocugunuza kendisinin degerli oldugu hissini verir. Size guven duymasi onun kendini guvenle dis dunyaya acmasini saglar. Onunla konusarak halletmeye calismayin zira bu tarz ogutler tesirsiz olur bunun yerine cocuga kendini korumayi edindirmeniz kalici ve tesirli olur. Bir de su verecegim linkteki aura kavramini okur ve uygularsaniz hem mahreiyet egitimine hem de cocugun kendine yaklasana karsi kedini korumaya almasina yardimci olur diye dusunuyorum.
http://www.pedagojiokulu.com/showthread.php/259-Aura-nedir-Aura-ne-demek-Aura-ne-anlama-geliyor?highlight=Aura

Adem beyin icekapaniklik durumunda yapilacaklari siralamasi soyle;
Cocuk oldugu haliyle kabul gormeli
Kaybedilen guven bagi kazanilirsa yasama sevinci yeniden kazandirilmali
Cocugun sosyallesmesi icin hayata katilimi saglanmali
Kendisini ifade etmesine izin verilerek cocugun iletisim kurmaya baslamasi saglanmali

Daha derinlemesine konusmak isterseniz, yetersiz gelirse paylaşın biraz daha derinlemesine konusmaya calisalim bu baslik altinda
 

tb_pt

New member
Bence kiziniza bir birey oldugu kavramini kazandirmalisiniz. Bunu ona her hareketinizle hissettirmelisiniz. Konusurken onun goz hizasina inme, sozunu kesmeme- birsey anlatmaya calistiginda onunla ilgilenme, birsey yapilacaksa onun fikrini alma- fikir beyan ettiginde onu ciddiye alma asla alaya almama gibi ince ayrintilar cocugunuza kendisinin degerli oldugu hissini verir. Size guven duymasi onun kendini guvenle dis dunyaya acmasini saglar. Onunla konusarak halletmeye calismayin zira bu tarz ogutler tesirsiz olur bunun yerine cocuga kendini korumayi edindirmeniz kalici ve tesirli olur. Bir de su verecegim linkteki aura kavramini okur ve uygularsaniz hem mahreiyet egitimine hem de cocugun kendine yaklasana karsi kedini korumaya almasina yardimci olur diye dusunuyorum.
http://www.pedagojiokulu.com/showthread.php/259-Aura-nedir-Aura-ne-demek-Aura-ne-anlama-geliyor?highlight=Aura

Adem beyin icekapaniklik durumunda yapilacaklari siralamasi soyle;
Cocuk oldugu haliyle kabul gormeli
Kaybedilen guven bagi kazanilirsa yasama sevinci yeniden kazandirilmali
Cocugun sosyallesmesi icin hayata katilimi saglanmali
Kendisini ifade etmesine izin verilerek cocugun iletisim kurmaya baslamasi saglanmali

Daha derinlemesine konusmak isterseniz, yetersiz gelirse paylaşın biraz daha derinlemesine konusmaya calisalim bu baslik altinda

inanın detaylı konuşmayı çok isterim. ben açılması içi elimden gelen herşeyi yapıyorum. ama kızım çok çekingen. ben kızıma hem anneyim hem babayım o benim herşeyim ne yapabilirim özgüven kazandırmak için yardımlarınızı bekliyorum.
 

Sabah

New member
inanın detaylı konuşmayı çok isterim. ben açılması içi elimden gelen herşeyi yapıyorum. ama kızım çok çekingen. ben kızıma hem anneyim hem babayım o benim herşeyim ne yapabilirim özgüven kazandırmak için yardımlarınızı bekliyorum.

Oncelikle sunun ozellikle altini cizeyim; Anadolu Pedagojisi ogretilerinde cocuga izguven kazandirmak yoktur. Zira ozguven dedigimiz sey aslinda baskalarina guvenmemeyi, ne yapip edip kendi ayaklari uzerinde durmayi hedef alir. Ancak burada kisinin cocukluk yillarinda ebeveyn ile kurdugu guvenli bag sayesinde icerisinde oz benligine ve dis dunyaya duydugu guven hissi ile hayata atilmasini boylece hem bireysel hem kollektif cocuk yetistirmek hedeflenir.

Bu bir surec oncelikle onu bilmelisiniz cocugunuz sip diye duzelemez. Bahsettiginiz tarzdaki ogutleri tamamen kaldirin, hicbir insan hicbir yasta ogut almaktan hoslanmaz. Bunun yerine cocugunuza vermek istediginiz ogutleri hislere donusturerek kiziniza kazandirmalisiniz. Cocugu oldugu haliyle kabul ettiginizi ona hissettirseniz cocugunuz degerlilik hissi kazanir ki bu da onun kendi fikirlerine de onem vermesini saglar. Biri bize istemedigimiz birsey yaptiginda nicin susariz da bir tepki vermeyiz? Cunku icimizde ezilmis bir cocuk vardir. Birsey soylersek daha cok ezilmekten deli gibi korkan bir cocuk.. Kizinizin uzerinde ona kendini ezilmis hissettiren ne varsa hepsini kaldirin. Siddet, hakaret, asagilama... Siddetin her turlusu ezer cocugu - yemegini yemezsen seni sevmem, uslu durursan seni cok severim, yaramazlik yaparsan cok uzulurum; hepsi psikolojik siddettir-
Tum bunlari sifirlayip ona ben senin annenim ve seni kosulda seviyorum mesajini her halinizle vermelisiniz.
 

semraakkencik

New member
merhaba 8 yaş kız, 6 yaş ve 8 aylık erkek çocuğum var. 8 yaşındaki kızımın içe kapanık olduğunu düşünüyorum. kızım ilk bebeğimiz olduğu için her ihtiyacını eşimle birlikte karşıladık. hatta babasıyla daha iyi olduğunu söyleyebilirim 2 yaşına kadar. 2 yaşında kardeşi doğdu ve babası askere gidince problemlerimiz daha da arttı. her şeyi ağlayarak isteyen bir çocuk haline geldi. baba askerden dönünce 2 yıl baba demedi, yokmuş gibi davrandı. şu an da anne baba ve arkadaşları dışında hiç kimseye hitap cümlesi kullanmaz. öğretmenim, teyze, dede gb hitap ederek konuşmaz hiç kimseyle. kendi ismini soranlara dahi cevap verdiği çok nadir. kalıplaşmış fikir ve alışkanlıklarından vaz geçmek çok zor onun için. o durumu bir krize dönüştürür. öyleki evdeki eşyaların yer değişimine bile itiraz ederdi bi kaç yıl öncesine kadar. evde arabada oturduğu yer hep aynıdır farklı yerde oturmak zorunda kalınca da ağlar. bazen bir şey söyler sessizce eğer anlamadıysam tekrar söylemez sürekli ağlar. ilk defada duymadıysam bir daha tekrar etmez. kendimi çok zorluyorum sabretmek için. ama bu bazen ses tonumun yükselmesine sebep oluyor ve o da tüm alıcıları kapatıyor. istek ve düşüncelerini söyleyebilirsin diyorum, konuşuyorum ama nafile. çalışıyorum ama hiç bir zaman uzun saatler bırakıp gitmedim en fazla 4 saat ayrı kalmışızdır onda da babasında kalıyordu zaten. hiç bir insanla iletişim kurmadığı için 1 yıl bakıcı baktı evimizde. arada kendi evine götürdü, çok sevdi o aileyi. insanlara alıştı dedik ve ana okuluna başladı. orda da bi sıkıntı yaşamadık. 1 dönem anaokulundan sonra tayin sebebiyle yer değiştirdik okul, ev, çevre değişti ve aynı arada baba tekrar 3 aylık eğitime gitti, bütün sorunlar yeniden başladı. okula çok zor adapte oldu. artık 2. sınıf ve kardeşi de aynı okulda 1. sınıfta. evin dışında olduğu zaman kardeşi olmadan durmak istemiyor, onu çok sıkıyor şimdi de. okulda benimle oynasın, teneffüste benim sınıfıma gelsin istiyor sürekli. oğlum da onun çok tersi her işini kendisi halleden daha okulun ilk gününde çatısından bodrumuna bahçesine her yeri gezen bir çocuk. bu da ister istemez kıyaslamasına yol açıyor herkesin.
kızımı kendi istek ve sıkıntılarıyla baş edebilmesi için ne yapabilirim? arkadaş edinmede de sıkıntı yaşıyor, sınıfında 2 -3 arkadaşı var sadece. yardımcı olabilir misiniz?
 

Tülayince

New member
Sonuna kadar üşenmedim okudum yazınızı,Adem bey in cvb ını merakla bekliyorum.tam aynısı olmasalar da bizde de benzer şeyler var.
 
merhaba 8 yaş kız, 6 yaş ve 8 aylık erkek çocuğum var. 8 yaşındaki kızımın içe kapanık olduğunu düşünüyorum. kızım ilk bebeğimiz olduğu için her ihtiyacını eşimle birlikte karşıladık. hatta babasıyla daha iyi olduğunu söyleyebilirim 2 yaşına kadar. 2 yaşında kardeşi doğdu ve babası askere gidince problemlerimiz daha da arttı. her şeyi ağlayarak isteyen bir çocuk haline geldi. baba askerden dönünce 2 yıl baba demedi, yokmuş gibi davrandı. şu an da anne baba ve arkadaşları dışında hiç kimseye hitap cümlesi kullanmaz. öğretmenim, teyze, dede gb hitap ederek konuşmaz hiç kimseyle. kendi ismini soranlara dahi cevap verdiği çok nadir. kalıplaşmış fikir ve alışkanlıklarından vaz geçmek çok zor onun için. o durumu bir krize dönüştürür. öyleki evdeki eşyaların yer değişimine bile itiraz ederdi bi kaç yıl öncesine kadar. evde arabada oturduğu yer hep aynıdır farklı yerde oturmak zorunda kalınca da ağlar. bazen bir şey söyler sessizce eğer anlamadıysam tekrar söylemez sürekli ağlar. ilk defada duymadıysam bir daha tekrar etmez. kendimi çok zorluyorum sabretmek için. ama bu bazen ses tonumun yükselmesine sebep oluyor ve o da tüm alıcıları kapatıyor. istek ve düşüncelerini söyleyebilirsin diyorum, konuşuyorum ama nafile. çalışıyorum ama hiç bir zaman uzun saatler bırakıp gitmedim en fazla 4 saat ayrı kalmışızdır onda da babasında kalıyordu zaten. hiç bir insanla iletişim kurmadığı için 1 yıl bakıcı baktı evimizde. arada kendi evine götürdü, çok sevdi o aileyi. insanlara alıştı dedik ve ana okuluna başladı. orda da bi sıkıntı yaşamadık. 1 dönem anaokulundan sonra tayin sebebiyle yer değiştirdik okul, ev, çevre değişti ve aynı arada baba tekrar 3 aylık eğitime gitti, bütün sorunlar yeniden başladı. okula çok zor adapte oldu. artık 2. sınıf ve kardeşi de aynı okulda 1. sınıfta. evin dışında olduğu zaman kardeşi olmadan durmak istemiyor, onu çok sıkıyor şimdi de. okulda benimle oynasın, teneffüste benim sınıfıma gelsin istiyor sürekli. oğlum da onun çok tersi her işini kendisi halleden daha okulun ilk gününde çatısından bodrumuna bahçesine her yeri gezen bir çocuk. bu da ister istemez kıyaslamasına yol açıyor herkesin.
kızımı kendi istek ve sıkıntılarıyla baş edebilmesi için ne yapabilirim? arkadaş edinmede de sıkıntı yaşıyor, sınıfında 2 -3 arkadaşı var sadece. yardımcı olabilir misiniz?

Mesajinizi okuyunca bende uyanan hissi ve düşünceyi sizinle paylasmak istedim, Kiziniz baglanmayi babayla gerceklestirmis olabilir mi?? Babayla ilgili yazdiginiz cumlelerden hep bu sonuca dogru gittim ben. Babayla guvenli bağlandığı icin yokluğu onu cok buyuk boşlukta birakmis olabilir diye aklima geldi. Askere gitmesinden etkilenip dondugunde baba dememesi yokmus gibi davranmasi, 3 aylık eğitimde nezaman donecegini bilemedigi icin yine ayni duygulari yasamasi.. Siz ilk 2 yili nasil gecirdiniz?? 2 yil emzirebildiniz mi? Hep yanindamiydiniz? Tensel temas ile birlikte uyumayi gercekleyebildiniz mi?
 

mamak

New member
Merhaba ben yazdıklarınızı okudum bilmediğim şeyleri etrafımda gördüğüm çocukların neyi neden yaptıklarını az çok tahmin edebiliyorum....Ben hem komşum hemde aynı memleketten olduğum sürekli gelip gittiğimiz bi ablamizin çocuğundan bahsetmek istiyorum..4.5 5 yaşlarında erkek mesela aynı ortamda olduğumuzda çocuk arkadaşlarının yanına gitmek istemiyo annesinin yanında kalmak istiyo yada annesinin onu arkadaşlarının yanına götürüp bir süre beraber oynayıp sonra kendi haline bırakmasını istiyo yada kendi cinsinden bi arkadasi varsa o arkadaş onu çağırırsa gidip oyun oynuyo hiç bi arkadaşla beraber oynamadiginda annesine sürekli eve gidelim artık diyo annesi onu tehdit edici cümleler kuruyo Bak bidaha seni getirmem eve gittiğimizde istediğini yapmam gibi cümleler kuruyor. Annesi onun bu hareketlerine acayip sinir oluyo bizim yanımızda fazla caktirmamaya çalışıyo ben ve başka arkadaşım bunu hissediyoruz..Böyle bir çocuğa nasıl davranmak gerekir..annesine nasıl bi şekilde izah edebilirim de bu çocuğun neyi olduğunu nasıl anlatabilirm ona.annesi benden büyük olduğu için bişey dersem sen çok bilmissin gibi bi hava verir diye bişey demeye çekiniyorum aslında. ..Belki de hiç bişey söyleyemicem annesine ama o çocuğun neden öyle davranışlar sergilediği merak ediyorum belki aynı ortamda olduğumuzda bi yakınlık kurarız çocukla belki bi fayda olur diye dusunuyorum o yüzden sizlere sormak istedim..şimdiden teşekkürler...birde annesi tuvalete yada mutfağa gittiğinde namaz kilarken annesinin önünü arkasını bırakmıyor hic...neden acaba? ?
 
0-4 yaş arası güvenli bağlanma ve ayrılmayı sağlıklı geçirememiş ise bu söylediklerinizi yaşıyor olması çok muhtemel. güvenli bağlanma, annelik sanatı kitaplarını şiddetle tavsiye ederim. keşke bu bayana hediye edebilseniz uygun bir dil ile. yalnız bu başlık altında değilde bu konuyu yeni bi konu açarak sorarsanız çok daha sağlıklı olur ve konu sahibi arkadaşın sorularının arasına girilmemiş olur. teşekkürler :)
 

ferdaaa

New member
Slm benimde 3 tane kizim var adem gunesle ikinci kizim dogdugnda tanistim ve ikinci kizimi 2 yasina kadar yanimda yatirdm hic bi sorun yasamadim ama ilk kizim 7 yasinda ilk cocukdu tecrubesizdim cok zorlandim ayri yatirdim bunaldim kizdim azarladim bilincszdim ve suan cook pismanim buyuk kizim cok icine kapanik 2 . Sinifa gidiyor okulda kendini ifade edemiyor eve gelince cok sinirli oluyo bana ve kardesine hep bagirarak konusuyo yeniden baglanmak istiyorm kizimla ama olmuyo beceremiyorm buyuk kizim 7 yasinda ikincisi 3 yasida kucugude 6 aylik beraber uyuyalim diyorm olmuyo kucuk bebegi emziriyorm onunla yatiyorm buyuk kizimada cok uzuluyorm kendimi sucluyorm gece yatarken bazen hikaye kitaplari okuyorm cok hosuna gidiyo ama ev isleri digrr cocuklar ugrasmaktan buyuk kizimi nasil onaricam bilmiyorm buyuk kizim babaylada konusmaya utaniyo cekiniyo lutfen yardiiiim
 

semraakkencik

New member
Mesajinizi okuyunca bende uyanan hissi ve düşünceyi sizinle paylasmak istedim, Kiziniz baglanmayi babayla gerceklestirmis olabilir mi?? Babayla ilgili yazdiginiz cumlelerden hep bu sonuca dogru gittim ben. Babayla guvenli bağlandığı icin yokluğu onu cok buyuk boşlukta birakmis olabilir diye aklima geldi. Askere gitmesinden etkilenip dondugunde baba dememesi yokmus gibi davranmasi, 3 aylık eğitimde nezaman donecegini bilemedigi icin yine ayni duygulari yasamasi.. Siz ilk 2 yili nasil gecirdiniz?? 2 yil emzirebildiniz mi? Hep yanindamiydiniz? Tensel temas ile birlikte uyumayi gercekleyebildiniz mi?
teşekkür ederim ilginiz için. ewet 18 ay emzirdim. hamile olduğum için kendisi bıraktı zaten emmeyi. babasıyla daha güvenli bağlanmış olabilir belki. bebekliğinde hiç yalnız yada başka birine bırakmadık, hep babada yada bendeydi. tensel teması küçük bebekliğinden beri çok sevmez. ilk 6 ay belki isterdi ama kendisi çok kucak isteyen yada yanımda yatan bebek olmadı hiç. uykuya düşkündür her zaman. bir de çok terler yaz kış. bu sebepten yalnız uyumayı sever. sürekli dilinin ucuyla dokunduğu küçük bir yastığı var doğduğundan beri hep ona sarılıp uyur. öyleki emzik bağımlılığı gibi birşey onda. o olmazsa hiç uyumazdı eskiden . bir yıldır yumuşak bir bebeği var ona sarılıp uyur. tensel teması, öptürmeyi sevmiyor. kardeşi de hep sarılmak ve öpmek isteyen okuldan gelince bile bir süre kucağımda yatan bir çocuk. onu görünce kendi de bazen gelir yakınlaşır bana.
 
Üst