Iyice Tahammulsuz oldum

Karanfil

New member
Merhaba anneler...cikmazdayim resmen..daraldikca daraldim.Hicbirseye tahammul edemez oldum bir suredir..kendimi motive etmege calsyorum olmuyor..oyun oynayamiyorum.bezen oglumun dokunmasi bile rahatsiz edeblyor...egzersizleri yapmak istedim ama odaklanamiyorum
...nerden baslasam bilemyorum.
 
Merhaba anneler...cikmazdayim resmen..daraldikca daraldim.Hicbirseye tahammul edemez oldum bir suredir..kendimi motive etmege calsyorum olmuyor..oyun oynayamiyorum.bezen oglumun dokunmasi bile rahatsiz edeblyor...egzersizleri yapmak istedim ama odaklanamiyorum
...nerden baslasam bilemyorum.

Merhaba sevgili anne,
Sizi tetikleyen şeyi bulmanız çıkış yolunuz için anahtar olabilir. Bazen nedensiz gibi gelse de aslında hepsinin nedeni, o nedenlerin de kökleri var. Köke inmeden hiçbir şeyi çözemiyoruz maalesef gündelik çözümlerle bir soneaki kriz anına geçiştirmiş oluyoruz. Size tavsiyem biraz tenhalaşıp, kendi içinize dönmeniz. Nedeni fark edip bu nedenin geçmişteki izlerini takip edip o noktayı onarmanız.

Sevgiler
 

Karanfil

New member
Krndimi yanlizlastirali baya oldu.sadece kardeslerimle telde gorusuyorum.onun disinda gorustugum kimse yok diyeblrm..Tam bir yalitim cozum olabilir belki..
 

Karanfil

New member
Savunmasizligi da tam anlamlandiramamisim galiba.kirici bir soze karsi tepkisiz kalabiliyorum ama sonra baska turlu patlak veriyor o anki savunmasizligim...birde en buyuk sorunum yasama sevincim yok...
 
Krndimi yanlizlastirali baya oldu.sadece kardeslerimle telde gorusuyorum.onun disinda gorustugum kimse yok diyeblrm..Tam bir yalitim cozum olabilir belki..

Yalıtım kendi içimize dönmemiz adına bir süreç.. siz neden kendinizi bu kadar yalnızlaştırma yolunu seçtiniz? Çünkü sosyallik de bir ihtiyaç her an yalıtım hali yada belli insanlar dışında kendini kapatma hali de bizi tüketen bir duruma yol açabiliyor
 
Savunmasizligi da tam anlamlandiramamisim galiba.kirici bir soze karsi tepkisiz kalabiliyorum ama sonra baska turlu patlak veriyor o anki savunmasizligim...birde en buyuk sorunum yasama sevincim yok...

Tepkinizi kontrol edip tuttuktan sonra, kalp dinleme egzersiziyle kendinizle başbaşa kaldığınızda bu andaki hislerini yaşayıp kendi içinizde anlamlandırıp o defteri kapatmadıkça bu tarz geri dönğllse kaçınılmaz oluyor
 

Karanfil

New member
Yalıtım kendi içimize dönmemiz adına bir süreç.. siz neden kendinizi bu kadar yalnızlaştırma yolunu seçtiniz? Çünkü sosyallik de bir ihtiyaç her an yalıtım hali yada belli insanlar dışında kendini kapatma hali de bizi tüketen bir duruma yol açabiliyor

Suan sosyallesebilecek bir cevrem yok.yada o cevrenin olusmasina kendim izin vermiyorum..kotu hisler bulastiranlardan kacarken hepten icime kapandim sanirim..yada Gurbette yasamanin getirdigi birsey..cevaplariniz icin cok tesekkur ederim...
 

68741603_igtd

New member
Merhaba sevgili anne,
Sizi tetikleyen şeyi bulmanız çıkış yolunuz için anahtar olabilir. Bazen nedensiz gibi gelse de aslında hepsinin nedeni, o nedenlerin de kökleri var. Köke inmeden hiçbir şeyi çözemiyoruz maalesef gündelik çözümlerle bir soneaki kriz anına geçiştirmiş oluyoruz. Size tavsiyem biraz tenhalaşıp, kendi içinize dönmeniz. Nedeni fark edip bu nedenin geçmişteki izlerini takip edip o noktayı onarmanız.

Sevgiler

Iste su olay cok zor nedeni farkedip nedenin gecmisteki izleruni takip edip o noktayi onarmak ben yapamiyorum
 

agm

Member
Merhaba anneler...cikmazdayim resmen..daraldikca daraldim.Hicbirseye tahammul edemez oldum bir suredir..kendimi motive etmege calsyorum olmuyor..oyun oynayamiyorum.bezen oglumun dokunmasi bile rahatsiz edeblyor...egzersizleri yapmak istedim ama odaklanamiyorum
...nerden baslasam bilemyorum.

Merhaba Sevgili Karanfil,

Adem Hocamız böyle durumları herkesin yaşayabildiğini söylüyor. Önemli olan orada ne kadar süre kaldığımızmış. Bunu düşünüp kendinize anlayış gösterin, olabilir deyin. Ben de arada daralabilirim ben de insanım... teselli edin kendinizi...
Kalp korkakmış, beyin ne derse ona inanırmış.

Gülümseme en iyi ilaç, sevdiğiniz size kendinizi iyi hissettiren birini, eşinizi, çocuğunuzu her kimse işte düşünüp aynada gülümseyin kendinize... çok basit ve saçma görünüyor gibi gelebilir size ama ben de işe yarıyor, bir deneyin en azından. üniversitede vardı öyle bir arkadaşım. Görünüşte benim ona özeneceğim bir yaşamı aile düzeni vardı ama arkadaşım benim kişisel gelişim sürecime öyle hayrandı ki bana kendimi hep çok iyi hissettirirdi. Canımın sıkkın olduğu durumlarda onu düşünmek, onunla buluşmak bana iyi gelirdi hep.

Bir de "Küçük Prensi anlama rehberi" isimli kitapta okumuştum "neye odaklanırsanız, o büyür" yazıyordu. Acaba öyle bir nedenden mi kaynaklanıyor daralmışlığınız, kendi kendinize bir konuyu büyütmenizden. Ortada önemli bir neden yoksa işiniz daha kolay...
Aşağıdaki basit bir iki öneri bile yeter bazen iyi hissetmemize...

Hiç yapmadığınız şeyleri yaptığınız olur mu rahatlamak için? Ben de işe yarar bir deneyin isterseniz. Uzun zamandan beri tek sinemaya gitmiyorsanız bir Mısır ısmarlayıp kendinize bir kaçamak yapın mesela, normalde hiç gitmeyeceğiz bir saatte, hiç gitmediğiniz bir sinemada. Hiç içmediğiniz bir kahve için.

Hani diyet yapanlara diyetisyen bazen vücudu şaşırtıp direncini kırmak için değişik şeyler verir ya, siz de onun gibi bir şeyler yapmayı deneyin; şaşırtın, kendinizi bile, hiç yapmadığınız acayip gelebilecek bir şeyler bulun. Hiç yemediğiniz bir ülkenin mıtfağından bir şeyler yiyin, aklıma o geldi şimdi örneğin.

Eminim yapacak keşfedilecek çok şey vardır yaşadığınız ülkede, tabi eğer niyetlenirseniz buna...

Ben de bir süre yurt dışında yaşadım. Aynı binada oturan eşimin bir iş arkadaşı vardı. Onun hanımı gurbette yaşananın acısını iliklerine kadar çekerken, kendini evine hapsetmişken; ben yaşadığımız şehrin altını üstüne getiriyordum. Şehir aynı şehir, şartlar aynı şartlardı. Günlerimizin o denli farklı geçmesinin nedeni sadece bakış açımızda gizliydi. Bir Kurbağa Gibi Sakin ve Dikkatli kitabında şöyle diyordu: Hiçbir şeyi değiştiremeyeceğiniz zaman değiştirebileceğiniz tek şey vardır, o da bakış açınızdır. Bizim bakış açımız farklıydı hanım ile.

Derin nefes alın "her şey güzel olacak" diyerek elinizi göğsünüzün üzerine götürüp üstüne doğru hafif hafif vurup sakinleşme hormonunu uyarıp salgılanmasına yardımcı olun çok daraldığınızda...

Ve bu dünya için önemli olduğunuzu hissedin, sizi sevenleri düşünün... onların sevgisinden güç alın ve kendinizi kapatmamayı deneyin bir, açık olun...

kendinizi içine ittiğiniz sürekli yalıtım durumundan çıkarmak bile yetecek belki iyi hissetmenizr...

aklıma gelen birkaç şeyi iletmek istedim. Umarım işinize yarayacak şeyler olmuştur içinde. :)

Bir an önce ferahlamanız dileğiyle...


Sevgilerimle :)
 
Son düzenleme:

nilay23

New member
Anne olmak bazen gerçekten oldukça zor olabiliyor. Lise öğrencisi oğlumu geçenlerde sohbet sitesinde gayriihtiyari birileri ile konuşurken gördüm okudum anormal birşey olmamasına rağmen sanki çocuğum çok büyük bir suç işlemiş gibi öfkeli davrandım bu durum çok sık olmaya başladı nasıl işin içinden çıkacağımı bilemiyorum :/(
 
Moderatör tarafında düzenlendi:

Duygumete

New member
Merhaba Sevgili Karanfil,

Adem Hocamız böyle durumları herkesin yaşayabildiğini söylüyor. Önemli olan orada ne kadar süre kaldığımızmış. Bunu düşünüp kendinize anlayış gösterin, olabilir deyin. Ben de arada daralabilirim ben de insanım... teselli edin kendinizi...
Kalp korkakmış, beyin ne derse ona inanırmış.

Gülümseme en iyi ilaç, sevdiğiniz size kendinizi iyi hissettiren birini, eşinizi, çocuğunuzu her kimse işte düşünüp aynada gülümseyin kendinize... çok basit ve saçma görünüyor gibi gelebilir size ama ben de işe yarıyor, bir deneyin en azından. üniversitede vardı öyle bir arkadaşım. Görünüşte benim ona özeneceğim bir yaşamı aile düzeni vardı ama arkadaşım benim kişisel gelişim sürecime öyle hayrandı ki bana kendimi hep çok iyi hissettirirdi. Canımın sıkkın olduğu durumlarda onu düşünmek, onunla buluşmak bana iyi gelirdi hep.

Bir de "Küçük Prensi anlama rehberi" isimli kitapta okumuştum "neye odaklanırsanız, o büyür" yazıyordu. Acaba öyle bir nedenden mi kaynaklanıyor daralmışlığınız, kendi kendinize bir konuyu büyütmenizden. Ortada önemli bir neden yoksa işiniz daha kolay...
Aşağıdaki basit bir iki öneri bile yeter bazen iyi hissetmemize...

Hiç yapmadığınız şeyleri yaptığınız olur mu rahatlamak için? Ben de işe yarar bir deneyin isterseniz. Uzun zamandan beri tek sinemaya gitmiyorsanız bir Mısır ısmarlayıp kendinize bir kaçamak yapın mesela, normalde hiç gitmeyeceğiz bir saatte, hiç gitmediğiniz bir sinemada. Hiç içmediğiniz bir kahve için.

Hani diyet yapanlara diyetisyen bazen vücudu şaşırtıp direncini kırmak için değişik şeyler verir ya, siz de onun gibi bir şeyler yapmayı deneyin; şaşırtın, kendinizi bile, hiç yapmadığınız acayip gelebilecek bir şeyler bulun. Hiç yemediğiniz bir ülkenin mıtfağından bir şeyler yiyin, aklıma o geldi şimdi örneğin.

Eminim yapacak keşfedilecek çok şey vardır yaşadığınız ülkede, tabi eğer niyetlenirseniz buna...

Ben de bir süre yurt dışında yaşadım. Aynı binada oturan eşimin bir iş arkadaşı vardı. Onun hanımı gurbette yaşananın acısını iliklerine kadar çekerken, kendini evine hapsetmişken; ben yaşadığımız şehrin altını üstüne getiriyordum. Şehir aynı şehir, şartlar aynı şartlardı. Günlerimizin o denli farklı geçmesinin nedeni sadece bakış açımızda gizliydi. Bir Kurbağa Gibi Sakin ve Dikkatli kitabında şöyle diyordu: Hiçbir şeyi değiştiremeyeceğiniz zaman değiştirebileceğiniz tek şey vardır, o da bakış açınızdır. Bizim bakış açımız farklıydı hanım ile.

Derin nefes alın "her şey güzel olacak" diyerek elinizi göğsünüzün üzerine götürüp üstüne doğru hafif hafif vurup sakinleşme hormonunu uyarıp salgılanmasına yardımcı olun çok daraldığınızda...

Ve bu dünya için önemli olduğunuzu hissedin, sizi sevenleri düşünün... onların sevgisinden güç alın ve kendinizi kapatmamayı deneyin bir, açık olun...

kendinizi içine ittiğiniz sürekli yalıtım durumundan çıkarmak bile yetecek belki iyi hissetmenizr...

aklıma gelen birkaç şeyi iletmek istedim. Umarım işinize yarayacak şeyler olmuştur içinde. :)

Bir an önce ferahlamanız dileğiyle...


Sevgilerimle :)

Çok güzel bir paylaşım olmuş ben de nasiplendim. Teşekkürler [MENTION=826]agm[/MENTION] :)
 
[MENTION=826]agm[/MENTION] bakış açınızdaki pozitif enerji ekrandan buraya geldi :) tavsiyeleriniz cok hoşuma gitti, sinema ve yemek en yakin zamanda yapacağım:)
 
Yalıtım sonrası Adem Hoca ile geçen hafta bir görüşmemiz oldu, zaman zaman içimde daralmalar olduğunu, yalıtımından ilk cıktığımdaki genişligimin zaman zaman azaldığını söyledim. Sebeplerini konuştuk, beni etkileyen kişileri ve hisleri konuştuk, zaman vermem gerektiğini ama uzuun zaman vermem gerektiğini söyledi Adem Hocam. Ruhu daralmış kişilerden kaçınmalı mı yoksa onlara rağmen hislerimi korumayı başarmayı mi öğrenmeliyim dedigimdeyse, kendisini ve ailesini böyle kişilerden uzak tuttuğunu anlattı Hocam. Yaşama sevinci olacak birseyler yapmalısın dedi. Resim yapmaya karar verdim :) Bir de eşimle birbirimizi özgürleştirmekten bahsetti. özgürce yaşayın, kimseye takılmadan.

Yalıtımı ne zamandır uyguluyorsunuz bilmiyorum ama, zaten yalıtıma ilk başladığınız kendinizi duygularınızla yalınca başbaşa bıraktığınız, ruhunuzu oyaladığınız herşeyden kopup kendinize dönüp, hislerinizi dinlediğiniz o dönemde, içinizin daralması, duramamaniz, patlıcak gibi olmanız beklenen ve olması gereken bir durum. Adem Hocam bana yalıtıma ilk girdigim dönemde boyle hissedecegimi ve bunun normal hatta olmasi istenen bir durum olduğunu söylemişti.
 
Son düzenleme:

havuçtatlısı

New member
Merhaba Sevgili Karanfil,

Adem Hocamız böyle durumları herkesin yaşayabildiğini söylüyor. Önemli olan orada ne kadar süre kaldığımızmış. Bunu düşünüp kendinize anlayış gösterin, olabilir deyin. Ben de arada daralabilirim ben de insanım... teselli edin kendinizi...
Kalp korkakmış, beyin ne derse ona inanırmış.

Gülümseme en iyi ilaç, sevdiğiniz size kendinizi iyi hissettiren birini, eşinizi, çocuğunuzu her kimse işte düşünüp aynada gülümseyin kendinize... çok basit ve saçma görünüyor gibi gelebilir size ama ben de işe yarıyor, bir deneyin en azından. üniversitede vardı öyle bir arkadaşım. Görünüşte benim ona özeneceğim bir yaşamı aile düzeni vardı ama arkadaşım benim kişisel gelişim sürecime öyle hayrandı ki bana kendimi hep çok iyi hissettirirdi. Canımın sıkkın olduğu durumlarda onu düşünmek, onunla buluşmak bana iyi gelirdi hep.

Bir de "Küçük Prensi anlama rehberi" isimli kitapta okumuştum "neye odaklanırsanız, o büyür" yazıyordu. Acaba öyle bir nedenden mi kaynaklanıyor daralmışlığınız, kendi kendinize bir konuyu büyütmenizden. Ortada önemli bir neden yoksa işiniz daha kolay...
Aşağıdaki basit bir iki öneri bile yeter bazen iyi hissetmemize...

Hiç yapmadığınız şeyleri yaptığınız olur mu rahatlamak için? Ben de işe yarar bir deneyin isterseniz. Uzun zamandan beri tek sinemaya gitmiyorsanız bir Mısır ısmarlayıp kendinize bir kaçamak yapın mesela, normalde hiç gitmeyeceğiz bir saatte, hiç gitmediğiniz bir sinemada. Hiç içmediğiniz bir kahve için.

Hani diyet yapanlara diyetisyen bazen vücudu şaşırtıp direncini kırmak için değişik şeyler verir ya, siz de onun gibi bir şeyler yapmayı deneyin; şaşırtın, kendinizi bile, hiç yapmadığınız acayip gelebilecek bir şeyler bulun. Hiç yemediğiniz bir ülkenin mıtfağından bir şeyler yiyin, aklıma o geldi şimdi örneğin.

Eminim yapacak keşfedilecek çok şey vardır yaşadığınız ülkede, tabi eğer niyetlenirseniz buna...

Ben de bir süre yurt dışında yaşadım. Aynı binada oturan eşimin bir iş arkadaşı vardı. Onun hanımı gurbette yaşananın acısını iliklerine kadar çekerken, kendini evine hapsetmişken; ben yaşadığımız şehrin altını üstüne getiriyordum. Şehir aynı şehir, şartlar aynı şartlardı. Günlerimizin o denli farklı geçmesinin nedeni sadece bakış açımızda gizliydi. Bir Kurbağa Gibi Sakin ve Dikkatli kitabında şöyle diyordu: Hiçbir şeyi değiştiremeyeceğiniz zaman değiştirebileceğiniz tek şey vardır, o da bakış açınızdır. Bizim bakış açımız farklıydı hanım ile.

Derin nefes alın "her şey güzel olacak" diyerek elinizi göğsünüzün üzerine götürüp üstüne doğru hafif hafif vurup sakinleşme hormonunu uyarıp salgılanmasına yardımcı olun çok daraldığınızda...

Ve bu dünya için önemli olduğunuzu hissedin, sizi sevenleri düşünün... onların sevgisinden güç alın ve kendinizi kapatmamayı deneyin bir, açık olun...

kendinizi içine ittiğiniz sürekli yalıtım durumundan çıkarmak bile yetecek belki iyi hissetmenizr...

aklıma gelen birkaç şeyi iletmek istedim. Umarım işinize yarayacak şeyler olmuştur içinde. :)

Bir an önce ferahlamanız dileğiyle...


Sevgilerimle :)

harika öneriler, rutin dışına çıkmak kaygılardan ve daralmışlıktan kurtarıyor cidden, ben de yeni lezzetler tatmayı deneyeceğim en kısa zamanda :)
 
Üst