Kaygıdan arınmak

Fatımaeslem

New member
Hayirli aksamlar,

Kaygıdan nasil kurtulabiliriz? Istemiyerek de olsa yine ara sira kaygılandigimi fark ediyorum. Cevremin de etkisi cok oluyor cünki anadolu pedagojisini burda herkez benden duyuyor ve olumsuz tepkiler de aliyorum..
Yardimci olabilirseniz sevinirim..
 

Fatımaeslem

New member
Kaygilarindan bahsedermisin biraz

Aslinda ben simdiye kadsr kaygili oldugumun pek farkinda degildim.. yeni yeni farkina variyorum kisaca söyle anlatiyim: herseyi cok kafama takiyorum mesela kizim hep az yiyen bir cocukdu ve dogdugundan beri zayifdi ve etrafimdakiler hep mama vermem gerektigini söylerdi bende hep direndim sadece emzirdim ama bu konu hep icimi kemiriyordu acaba dogrumu yapiyorum diye.. ondan sonra ek gidaya basladik ve kizim püreleri hic sevmedi cok denedim ama istemedi doktor falan baslamam gerektigini söyledi iste kilosu az fazla kilo almiyor dedi öylelikle 6 aylik oldugunda basladik.. su an 10 aylik kizim ve püre yemedi hic.. bizim yediklerimizden istedi bende kendimi ona göre ayarladim ama burda doktorlar cocuklarin belli bi miktar yemek zorunda oldugunu söylerdiler ve benim kizim hic o kadar yemedi.. bende arastirdim ve aslinda o kadar yemese de olur diye ögrendim.. ama simdiye kadar hep icimde bi korku vardi dogrumu yapiyorum ben hic bir zaman kizima zarar vermek istemiyorum hic zorlamadim da ama ona ragmen icimde bi korku oluyordu hep.. fazla yemedigi zaman bütün gün aklimdan cikmazdi hep birseyler yedirmeye calisiyordum annem de biraz etkiliyor iste cocuk ac ac diyip duruyor.. diyorum ki hayir ac olsa durmaz iste ama yinede icimde kaliyor hep aklimdan cikmiyor bazen yemedigi zaman sinirleniyorum istemiyerek nasil kontroll edecegimi bilmiyorum.. cok rahatsiz oluyorum bu duygulardan nasil kurtulabilirim bana yardimci olursaniz cok sevinirim . Ve hep kendi kendime düsünüyorum acaba gercekden kizimla güvenli baglana bilcekmiyim diye ja olmazsa diye icimde korku var..

Cok uzun oldu kusura bakmayin..
 

Nuray19

New member
Aslinda ben simdiye kadsr kaygili oldugumun pek farkinda degildim.. yeni yeni farkina variyorum kisaca söyle anlatiyim: herseyi cok kafama takiyorum mesela kizim hep az yiyen bir cocukdu ve dogdugundan beri zayifdi ve etrafimdakiler hep mama vermem gerektigini söylerdi bende hep direndim sadece emzirdim ama bu konu hep icimi kemiriyordu acaba dogrumu yapiyorum diye.. ondan sonra ek gidaya basladik ve kizim püreleri hic sevmedi cok denedim ama istemedi doktor falan baslamam gerektigini söyledi iste kilosu az fazla kilo almiyor dedi öylelikle 6 aylik oldugunda basladik.. su an 10 aylik kizim ve püre yemedi hic.. bizim yediklerimizden istedi bende kendimi ona göre ayarladim ama burda doktorlar cocuklarin belli bi miktar yemek zorunda oldugunu söylerdiler ve benim kizim hic o kadar yemedi.. bende arastirdim ve aslinda o kadar yemese de olur diye ögrendim.. ama simdiye kadar hep icimde bi korku vardi dogrumu yapiyorum ben hic bir zaman kizima zarar vermek istemiyorum hic zorlamadim da ama ona ragmen icimde bi korku oluyordu hep.. fazla yemedigi zaman bütün gün aklimdan cikmazdi hep birseyler yedirmeye calisiyordum annem de biraz etkiliyor iste cocuk ac ac diyip duruyor.. diyorum ki hayir ac olsa durmaz iste ama yinede icimde kaliyor hep aklimdan cikmiyor bazen yemedigi zaman sinirleniyorum istemiyerek nasil kontroll edecegimi bilmiyorum.. cok rahatsiz oluyorum bu duygulardan nasil kurtulabilirim bana yardimci olursaniz cok sevinirim . Ve hep kendi kendime düsünüyorum acaba gercekden kizimla güvenli baglana bilcekmiyim diye ja olmazsa diye icimde korku var..

Cok uzun oldu kusura bakmayin..

Aynı kaygı bende de had safhada kızım anne karnindan başlayarak doğduğundan beri de hala yaşıtlarından zayıf ve kisa, artık bu durum beni ve evliliğimizi bile etkiliyor kızım yemek yerse eşime yüzüm guluyor yemezse suratım asik oluyor ister istemez aç bırakıyorum olmuyor sürekli peşinde geziyorum olmuyor çocuk yemek yemiyor yesede çok az 2 kaşık yiyip kalkiyor doktor 4 öğün yiyecek diyor ama 3 öğün zor ser yiyor çizgi film açıyorum 2 aydır şimdi yiyor ama ne yediğini bilmiyor ama karnı doyuyor ben rahatliyorum biraz zaman sonra yine çizgi film izleterek yedirdim diye bu sefer moralim bozuluyor artık çocuk büyütmek bu yeme işinden dolayı ağır gelmeye başladı, Eşimde kızımız doğduğundan beri sevgimizin azaldığını söyleyip duruyor, çünkü ben çok kaygiliyim bu konuda başka bir şeyle ilgilenmiyorum kızım haricinde.insallah gelen cevaplar bana da sekine verir
 

Fatımaeslem

New member
Aynı kaygı bende de had safhada kızım anne karnindan başlayarak doğduğundan beri de hala yaşıtlarından zayıf ve kisa, artık bu durum beni ve evliliğimizi bile etkiliyor kızım yemek yerse eşime yüzüm guluyor yemezse suratım asik oluyor ister istemez aç bırakıyorum olmuyor sürekli peşinde geziyorum olmuyor çocuk yemek yemiyor yesede çok az 2 kaşık yiyip kalkiyor doktor 4 öğün yiyecek diyor ama 3 öğün zor ser yiyor çizgi film açıyorum 2 aydır şimdi yiyor ama ne yediğini bilmiyor ama karnı doyuyor ben rahatliyorum biraz zaman sonra yine çizgi film izleterek yedirdim diye bu sefer moralim bozuluyor artık çocuk büyütmek bu yeme işinden dolayı ağır gelmeye başladı, Eşimde kızımız doğduğundan beri sevgimizin azaldığını söyleyip duruyor, çünkü ben çok kaygiliyim bu konuda başka bir şeyle ilgilenmiyorum kızım haricinde.insallah gelen cevaplar bana da sekine verir


Insaallah allah yardimcimiz olsun.. bir an önce cevap veren olsa cok güzel olcak.. bu durum beni de cok rahatsiz etmeye basladi..
 

Ayşemm

New member
Yemek dediginiz nedir arkadaslar ya hep elalem ne der yuzunden kafayi siyiracagiz.su elalemi kafamizdan cikarsak zaten tummmkaygilardan arinacagiz.toplumca tum annelerin sorunumuz bu sanirim.cocuk fitraten sünnete gore yasamaya odakliymis.peygamber efendimiz bir hurmayla gun gecirdigi olduysa cok ta dert etmeye gerek yok sanirim.ac insan dururmu ya kendinizi dusunun nasiloluyosunuz ac olunca.cocuk emiyosada zaten hiccc sorun etmeye gerek yok.bi kasik yedigi doyar ona.onemli olan her cesitten tatmasi cok yemesi degil.hersey verin yutmasada tadini ogrenir.zaten midesi yumrugu kadar ve fitrati 3/1 ini doldurmaya musait dert etmeyin yemegi.en son dert edilecek sey bence yemek.benim cocugum yasina kadar sadece tadina bakti cogu seyin.simdi 18 aylik elhamdulillah ham nam nam diye geziyor evde ben unutsam o hatirlatiyor.bosverelim elalemi.hem zayiflikta sunnet bide bizim gibi kilolulara sorun zayifligin nimetini siz.ilerdede zayiflamaya calisiyolar yazik :)
 

Fatımaeslem

New member
Haklisiniz ben hic zorlamadim kizimi zaten ve hep susturuyorum konusanlari ama nedense ona ragmen aklimdan hic cikmiyor bu aralr biraz daha rahatim.. ama yinede hep bi korku var yanlis birsey yaparim diye.. ve sanki icimde bi öfke var kontroll edemedigim ara sira gidip geliyor ama asla kizima kötü davranmiyorum.. tamamen nasil yok edebilirim acaba..
 

yazaranne

New member
Haklisiniz ben hic zorlamadim kizimi zaten ve hep susturuyorum konusanlari ama nedense ona ragmen aklimdan hic cikmiyor bu aralr biraz daha rahatim.. ama yinede hep bi korku var yanlis birsey yaparim diye.. ve sanki icimde bi öfke var kontroll edemedigim ara sira gidip geliyor ama asla kizima kötü davranmiyorum.. tamamen nasil yok edebilirim acaba..

ah ben de aynı dertten muzdaribim. ama aşacağız inşallah kendimizle mücadele ede ede refleks haline getirmeye çalışacağız.
 

lalegulinci

New member
Haklisiniz ben hic zorlamadim kizimi zaten ve hep susturuyorum konusanlari ama nedense ona ragmen aklimdan hic cikmiyor bu aralr biraz daha rahatim.. ama yinede hep bi korku var yanlis birsey yaparim diye.. ve sanki icimde bi öfke var kontroll edemedigim ara sira gidip geliyor ama asla kizima kötü davranmiyorum.. tamamen nasil yok edebilirim acaba..

Merhaba :) mesela şöyle deneseniz; aklınıza bir kaygı veya ses düştü (bir şeylerin yolunda olmadığı ile ilgili) mutlaka sizi bir şey yapmaya itecektir bu kaygı/ses. Tam da sizi yönlendirdiği şeyi yapmayın. Mesela çocuğunuz bir kaşık aldı yemekten. Ama daha fazla yemek istemiyor. Aklınıza kaygılarınız düştü.. yemezse sağlığı nolur, ben anne olarak yetemiyorum baksana gibi içiniz konuşmaya başlayıncaaa muhtemelen ya kızacak ya gerilecek bağırmasanız kızmasanız bile ya yüzünüz düşecek moraliniz bozulcak.. İşte tam o an durun içinizde 'hih, eyvah' diyen sinyali görün. O an içinizden geleni yapmayın. Sizi yapmaya ittiği şeyi yapmayın.

Bilemedim net örnekleyebildim mi :confused:
 

baharibeklerken

New member
Haklisiniz ben hic zorlamadim kizimi zaten ve hep susturuyorum konusanlari ama nedense ona ragmen aklimdan hic cikmiyor bu aralr biraz daha rahatim.. ama yinede hep bi korku var yanlis birsey yaparim diye.. ve sanki icimde bi öfke var kontroll edemedigim ara sira gidip geliyor ama asla kizima kötü davranmiyorum.. tamamen nasil yok edebilirim aca
ba..
Belkide altta farkli bir sebep vatdir, eskoliden kalmis duygular
 

Fatımaeslem

New member
Merhaba :) mesela şöyle deneseniz; aklınıza bir kaygı veya ses düştü (bir şeylerin yolunda olmadığı ile ilgili) mutlaka sizi bir şey yapmaya itecektir bu kaygı/ses. Tam da sizi yönlendirdiği şeyi yapmayın. Mesela çocuğunuz bir kaşık aldı yemekten. Ama daha fazla yemek istemiyor. Aklınıza kaygılarınız düştü.. yemezse sağlığı nolur, ben anne olarak yetemiyorum baksana gibi içiniz konuşmaya başlayıncaaa muhtemelen ya kızacak ya gerilecek bağırmasanız kızmasanız bile ya yüzünüz düşecek moraliniz bozulcak.. İşte tam o an durun içinizde 'hih, eyvah' diyen sinyali görün. O an içinizden geleni yapmayın. Sizi yapmaya ittiği şeyi yapmayın.

Bilemedim net örnekleyebildim mi :confused:

Evet cok tsk ederim ama o sorunum yok artik cok sükür.. biraz etkiliyor altinda kaliyorum herhalde ama artik hic kimseyi umursamamaya karar verdim ve hersey düzeldi..
 

Fatımaeslem

New member
Belkide altta farkli bir sebep vatdir, eskoliden kalmis duygular

Tabikide var yani ben farkindayim bunun.. bence cocuklugumdan öne gelen seylerdi ve ergenligimde cok sorunlu gecti benim yani ailemle hic uyusamadik haliyle kizim dünyaya gelincede karismak istediler ama düsün ceker uyusmuyor baslarda cok etkilendim ilk olunca cünki ailemle olmasaydi cok zor gecirirdim.. annem anlarda her gün gelip yemek yaptim evi mi toparladi ama herseye de karisma istedi artik ama hic tartismiyorum bile ben olani söylüyorum ve bu konunun tartismaya kapali oldugunu söylüyorum yaptigim dan eminim ve en önemlisi de bu..
 

EsmaGG

New member
Yemek konusu bir çok annenin sorunu sanırım. Bende birkaç şey yazayım kendi tecrübemden. Oğlum ilk ek gıdaya geçtiğinde çok kaygılıydım yiyecek mü yemiycekmi diye. Ve bu kaygımı hissetti bence 9aya kadar günde bir iki kaşık yedi diyebilirim. Yoğurt meyveyi güzel yiyordu sadece. 9ayda blw yöntemini denemeye kadar verdim önüne yiyebileceği şekilde koydum arada bende teklif ettim yedirmeyi. Yediği kadarına da razı oldum. Çok güzel emen bir bebek olduğu için kendimi rahatlattım. Biz annelerin bir yanlışı da şurada oluyor onların midesinin ne kadar küçük olduğunu unutuyoruz. Velhasıl oğlumun yemesi yavaş yavaş düzeldi. Bu öyle iki günde olacak birşey değil biraz sabır ve zaman gerekiyor. Şimdi 24aylık herşeyden yiyor maşallah iştahı yerinde. Ama bazı günler oluyor daha az bazı günler de beni şaşırtacak kadar çok yiyebiliyor. Bunu da normal karşılamamız lazım. Yani aslında bu meselede en önemli şey rahat olmak.Çünkü çocuk biz belli etmediğimizi zannettiğimiz şeyleri bile hissediyor. Zayıf demişsiniz herhangi bir sağlık sorunu yaratacak bir durum mu yoksa size mü zayıf geliyor bu önemli. Benim oğluma da zayıf diyorlar 2yaşında 13kilo kayınpederim her geldiğinde zayıf diyip duruyor açıkcası bende sinir oluyorum ve ben öyle diyeceğini bildiğim için o gelince yemezse oğlum diye kaygıya düşüyorum gerçekten ne zaman o gelse yemiyor açlıktan ölmüyorlar merak etmeyin birde emziriyorsanız çok rahat olun. Yediği bür iki kaşık zengin içerikli olsun ona dikkat edin mesela makarna sevmeyen çocuk yoktur kıymalı peynirli vs yapabilirsiniz. Diğer mesele yine birçoğumuzun sorunu maddi imkanı olan herkesin psikoterapi alması en iyisi çünkü çocukluk yaralarıyla mücadele etmek hemen üstesinden gelmek hiçte kolay değil...
 

EsmaGG

New member
Gerçekten merak ediyorum. Kendi kendine bunu başarabilen anneler var mı?hocamız çocuk insanı iyi eder diyor ancak biz hala gerginliklerimizden kurtulamıyoruz.kendi adıma bir kaç gün iyiyim sonra birden patlayıveriyorum. Eş desteği olmayabiliyor.. kendi kendine iyi olabilen anneler varsa yazsalar da bizde yapabileceğimize inansak bir umut olsa bizede...
 

yazaranne

New member
Gerçekten merak ediyorum. Kendi kendine bunu başarabilen anneler var mı?hocamız çocuk insanı iyi eder diyor ancak biz hala gerginliklerimizden kurtulamıyoruz.kendi adıma bir kaç gün iyiyim sonra birden patlayıveriyorum. Eş desteği olmayabiliyor.. kendi kendine iyi olabilen anneler varsa yazsalar da bizde yapabileceğimize inansak bir umut olsa bizede...
ben de merak ediyorum. bunu başarmak için neler yapıldı tecrübelerden bahsetse anneler cok guzel olur. her gun duzenli adem hocayı dinlemeye calısıyorum. bunun cok faydası oluyor, psikoterapiye gider gibi. zaten uzun ara versem dinlemeye fark ediyorum ki gerginliklerim hemen artıyor.
 

EsmaGG

New member
ben de merak ediyorum. bunu başarmak için neler yapıldı tecrübelerden bahsetse anneler cok guzel olur. her gun duzenli adem hocayı dinlemeye calısıyorum. bunun cok faydası oluyor, psikoterapiye gider gibi. zaten uzun ara versem dinlemeye fark ediyorum ki gerginliklerim hemen artıyor.
Evet kesinlikle Adem hocayı dinlemek işe yarıyor. Hatta bazen bir süre dinlemediğimde gerginliğimden anlıyorum bir adden hoca dinlemem lazım diyorum. ama tamamen iyi olmak mümkün mü bunu merak ediyorum. Umarım paylaşan anneler olur varsa eğer..
 
Üst