Kendimi bildim bileli çekingen bir yapım var. Girdiğim bir ortamda hemen iletişim kuramıyorum, heyecanlanıyorum, konuşamıyorum. Şimdiye kadar edindiğim pedagojik bilgiler ışığında söyleyebilirim ki benim bu duruma gelmemde ailemin ( farkında olmadan) baskıcı tutumunun etkisi büyük. Çocukken hep benim adıma büyüklerimin konuştuğu büyüklerimin karar verdiği zamanları şimdi üzüntüyle hatırlıyorum. Babamla bile mecbur kalmadıkça konuşamazdım.Bu durum benim için artık o kadar rahatsız edici bir hal aldı ki şimdi eşimle iletişim kuramıyorum, kendimi ifade etmekten çekiniyorum. Ben kendime güvenimi nasıl kazanacağım, bu ezilmişlikten nasıl kurtulacağım? Çocuklarımın benim gibi olmasını istemiyorum. Ben nasıl ben olabilirim?
Son düzenleme: