Merhabalar..
Ben bu forumu uzun suredir pasif olarak takip ediyorum ve yazdığınız faydalı şeylerden kendimi beslemeye çalışıyorum. Yaklaşık 1 buçuk sene önce Adem hocayla tanıştım.. Oğlumla güvenli bağlanmak icin niyet ettim. Güvenli bağlanma ilgili unsurları uyguladım. Daha doğrusu kendimi ona bırakarak sekine haline erişme çabasındayım. Doğduğundan beri yanımda yatırıyor ve emziriyorum. Anneliğimin keyfini çıkarıyorum fakat bazı zaman sekteye uğruyor. Öfkeme hakim olamadığım zamanlar oluyor. Ben beni reddeden bir annenin elinde büyüdüm. Çocukluğum boyunca sevgisinden şüphe ettim.. çok hızlı ve kaygılıydı benim annem. Çocukken bile senin gibi bi anne olmayacağım derdim ona ondan nefrer ettiğimi söylerdim. Ben annemden farklıyım. Sevgimi merhametimi yavrumdan esirgemiyorum. Sevgimle sarıp sarmalıyorum. Onunla birlikteyken aklımdan diğer sorumlulukları atmaya çalışıyorum ve Adem hocanın dediği gibi onu izlediğimde burnumun direği sızlıyor.. onu hissettiğimi düşünüyorum. Bi süredir yalıtım ile birlikte onarım sureci içerisine girdim fakat tam tamına ise yaradığını söyleyemem. Hala öfke krizleri geçiriyorum ve küçük yavruma zarar veriyorum.. bağımizi zedeliyorum. Öyle çaresiz hissediyorum ki kendimi böylesi durumlardan sonra saatlerce ağlıyorum yavrumun üzüntülü yüz ifadesini düşünerek.. onun sevgisini hakketmedigimi düşünüyorum. Halbuki Rabbimin onu bana merhem olsun diye gönderdiğinin farkındayım. Onun varlığı beni pozitif anlamda değiştirdi. Ama yavruma zarar verdikten sonra çöküntüye uğruyorum. Çok uzun oldu ama gerçekten destege ihtiyacım var. Duygularımı nasıl onaracagimi bilmiyorum. Annem ve babam ile ilgili kötü anılarımı yazdıktan sonra o hüzünü yasıyorum ve gidip yavruma sığınıyorum. Ama tam tamına iyileştiğimi düşünmüyorum. İçimde hastalıklı durumlar oluyor mesela oğlum gelişim atagindan ve azı dişlerinden dolayı çok düzensiz uyuyor.. düzensiz derken gece uyanıyor geç yatıyor vs. Kaliteli uyumuyor. Böylesi durumlarda içimde öyle kötü hisler oluşuyor ki. Siddet içeren hisler.. Benin bile anlamadığım, anlamdiramadigim.. bana yardımcı olursanız çok sevinirim. Oğlum suanda 16 aylık ve onunla iç içe olacağım son bi kaç ayim bunlari ve devamını hatasız güven ve huzur içersinde geçirmek istiyorum.. keşkelerim dahada artmasın istiyorum. Allah razı olsun.
Ben bu forumu uzun suredir pasif olarak takip ediyorum ve yazdığınız faydalı şeylerden kendimi beslemeye çalışıyorum. Yaklaşık 1 buçuk sene önce Adem hocayla tanıştım.. Oğlumla güvenli bağlanmak icin niyet ettim. Güvenli bağlanma ilgili unsurları uyguladım. Daha doğrusu kendimi ona bırakarak sekine haline erişme çabasındayım. Doğduğundan beri yanımda yatırıyor ve emziriyorum. Anneliğimin keyfini çıkarıyorum fakat bazı zaman sekteye uğruyor. Öfkeme hakim olamadığım zamanlar oluyor. Ben beni reddeden bir annenin elinde büyüdüm. Çocukluğum boyunca sevgisinden şüphe ettim.. çok hızlı ve kaygılıydı benim annem. Çocukken bile senin gibi bi anne olmayacağım derdim ona ondan nefrer ettiğimi söylerdim. Ben annemden farklıyım. Sevgimi merhametimi yavrumdan esirgemiyorum. Sevgimle sarıp sarmalıyorum. Onunla birlikteyken aklımdan diğer sorumlulukları atmaya çalışıyorum ve Adem hocanın dediği gibi onu izlediğimde burnumun direği sızlıyor.. onu hissettiğimi düşünüyorum. Bi süredir yalıtım ile birlikte onarım sureci içerisine girdim fakat tam tamına ise yaradığını söyleyemem. Hala öfke krizleri geçiriyorum ve küçük yavruma zarar veriyorum.. bağımizi zedeliyorum. Öyle çaresiz hissediyorum ki kendimi böylesi durumlardan sonra saatlerce ağlıyorum yavrumun üzüntülü yüz ifadesini düşünerek.. onun sevgisini hakketmedigimi düşünüyorum. Halbuki Rabbimin onu bana merhem olsun diye gönderdiğinin farkındayım. Onun varlığı beni pozitif anlamda değiştirdi. Ama yavruma zarar verdikten sonra çöküntüye uğruyorum. Çok uzun oldu ama gerçekten destege ihtiyacım var. Duygularımı nasıl onaracagimi bilmiyorum. Annem ve babam ile ilgili kötü anılarımı yazdıktan sonra o hüzünü yasıyorum ve gidip yavruma sığınıyorum. Ama tam tamına iyileştiğimi düşünmüyorum. İçimde hastalıklı durumlar oluyor mesela oğlum gelişim atagindan ve azı dişlerinden dolayı çok düzensiz uyuyor.. düzensiz derken gece uyanıyor geç yatıyor vs. Kaliteli uyumuyor. Böylesi durumlarda içimde öyle kötü hisler oluşuyor ki. Siddet içeren hisler.. Benin bile anlamadığım, anlamdiramadigim.. bana yardımcı olursanız çok sevinirim. Oğlum suanda 16 aylık ve onunla iç içe olacağım son bi kaç ayim bunlari ve devamını hatasız güven ve huzur içersinde geçirmek istiyorum.. keşkelerim dahada artmasın istiyorum. Allah razı olsun.