oto koltugunda aglatmak dogru mu?

yazaranne

New member
merhaba
oto koltugunda oturmak istemedigi icin 8 aylik bir bebegi aglatmak dogru mu? Guvenligi acisindan gerekli oldugundan nasil bir cozum bulunabilir?
 

agm

Member
Merhaba yazaranne,


Ben de kızım 7 aylıkken araba kullanmaya başlamıştım. Acemilik günlerimde çok yardımcı olmuştu hiç mızıldanmayıp. İkinci kullanışımda karşıya geçmiştim örneğin. O günden bugüne şimdi 5 yaşında hiç sorun çıkarmadı kemer ile ilgili hatta unutursam bağlamayı, kontağı çevirdiğimde kemeriiiimmmm diye bağırır. Biraz gevşek olsa uyarır bizi. Düşünüyorum bunu nasıl sağlamış olabiliriz diye.

Belki güvenli bağlanma mı ilk adım acaba? Koltuğunda yalnız oturma endişelendiriyor olabilir mi? Aracı siz kullanıyorsanız ön cama takılan aynaları tavsiye ederim. Sizi oradan rahatlıkla gördüğü için kendini emniyette hissedebilir belki. Kızımın koltuğunun önüne (ön koltuğun arkasına) bol cepli bir düzenleyici asmıştım. Hala var. Oraya ihtiyacı olabilecek şeyler koyuyorum. Hem ihtiyaç halinde bulup vermesi kolay oluyor hem onlarla oyalanıyor hem de kendini değerli mi hissettiriyor bilemedim ama işimize yarıyor. Oyuncaklar biberon su ... Tatlı çocuk müzikleri dinleriz yolda ayrıca. Hikaye cd leri.

Eğer bağlanma ile kısım tamamsa model olmada süreklilik önemli diye düşünüyorum. Kontağı çalıştırmadan alışkanlıktır bende kemer takmak istisnasız. Kızım da bunun farkında o da etkili olmuştur. Bir keresinde de arabamıza 7 yaşlarında bir çocuk binmişti. Ne yazık ki fren yapmıştım ve çocuk yere oturmuştu. O da etkili oldu belki Kemerin gerekliliği hakkında.
Sizinki daha bebek ama hem ilerisi için hem de diğer okuyucular için tecrübemi genel olarak paylaşmak istedim :)
 

savaşçı

New member
merhaba
oto koltugunda oturmak istemedigi icin 8 aylik bir bebegi aglatmak dogru mu? Guvenligi acisindan gerekli oldugundan nasil bir cozum bulunabilir?

Merhaba. Bu konuda hocamız, siz yanında olun, elini tutup duygusal destek verin, ağlasa da siz o an destek verdiğiniz için sorun olmaz, demişti. Güvenlik için gerekli çünkü. Biz bir süre ikimiz pek yolculuk yapmadık, eşim kullanırken ben yanında oyuncakla şarkıyla destek olmaya çalıştım. Yine de bir süre uzun yol problem olmuştu, o zaman da sevdiği bir şeyleri azar azar yiyince kalkmak istemediğini fark ettik, onu denedik. Mümkün olduğunca çözüm bulmaya çalıştım ve pek ağlamadan alıştı çok şükür, uzun zamandır ikimiz sıkça yolculuk yapıyoruz ve ben unutsam da kemerini hatırlatıyor...
 
Sut verdigim donemde koltuktayken sut istediginde cok agliyordu. Onun haricinde genelde rahattik. Bende sesli dua okuyordum veya birşeyler soyluyordum. Kendi uydurdugum bi ninnim var kizima ozel onu soyluyordum. Disarsaki hadiseleri anlatiyordum. Bazen cok stres oluyordum, ama mecbur koltugunda oturmasi gerekiyordu. Cok zorda kalinca acil durum yiyecekleri oluyodu cantamda. Uzun agladiginda dikkatim cok dagiliyordu. Degisik bir oyuncak, nesne, cubuk kraker, nadiren en acil durumlar icin topitop. Ama araci ben kullanmiyorsam hep yaninda oturdum, aglayip sut istediginde kucagima alip verdim. Bazen kucağımda uyuyordu. Bazen koltuguna geri koyuyordum. Sut donemi bitince koltugunda olmaktan hic rahatsiz olmadi. Rahatca oturuyor. Cani sıkılınca kisa sureli inmesine izin veriyoruz uzun yolda. Şehir icinde sorun yok. Buyudukce alıştı. Şimdi hayvan tahmin oyunu, ( bi hayvan tutup, sorular sorarak bilme oyunu) 40 a kadar kim sayabilecek filan oynuyoruz, arabada sıkılınca.
 
Son düzenleme:
Üst