Pedagoji Okulu
New member
Bir çok anne baba, çocukları ile "oyun oynar gibi" yapar.Halbuki bir çocuğun en tahammül edemeyeceği şey, kendisi ile "oyun oynar gibi"oyun oynayan kişilerin varlığıdır.
Çocuk, kendi hayal gücü ölçüsünde,oyun oynadığı bölgeyi tamamen kontrol altına alır. Çocuğun o anda tuttuğu sadece küçük bir bebek olsa da )kim bilir) o bebeğin görünmeyen annesi,markete gitmiş onun için süt alıyordur.Yine (kim bilir) o küçük bebeğin başı ağrıyodur da doktora gitmesi gerektiği için babası beklenmektedir...
Kısacası , çocuğun oyun esnasında hayal gücü sınırsız şekilde çalışır.
İşte tüm bunlar bilinmeden,çocuğun hayal dünyası aranmadan,çocukla oyun oynamaya kalkmak ,çocuk açısından sıkıntıdan başka bir şey oluşturmaz. Her ne kadar anne baba kendilerini kandırmak için "Bak seninle bir saattir oyun oynuyorum" dese de çocuk için böylesi geçen bir saat, oyun değil ; ancak "oyalanmak"tır.
Çocuk, kendi hayal gücü ölçüsünde,oyun oynadığı bölgeyi tamamen kontrol altına alır. Çocuğun o anda tuttuğu sadece küçük bir bebek olsa da )kim bilir) o bebeğin görünmeyen annesi,markete gitmiş onun için süt alıyordur.Yine (kim bilir) o küçük bebeğin başı ağrıyodur da doktora gitmesi gerektiği için babası beklenmektedir...
Kısacası , çocuğun oyun esnasında hayal gücü sınırsız şekilde çalışır.
İşte tüm bunlar bilinmeden,çocuğun hayal dünyası aranmadan,çocukla oyun oynamaya kalkmak ,çocuk açısından sıkıntıdan başka bir şey oluşturmaz. Her ne kadar anne baba kendilerini kandırmak için "Bak seninle bir saattir oyun oynuyorum" dese de çocuk için böylesi geçen bir saat, oyun değil ; ancak "oyalanmak"tır.