Merhaba sevgili @S evet doğru söylüyorsunuz çocuğunu anneden başka kimse tanıyamaz.
Kaçırdığımız nokta hislerimizle ve duygularımızla çocuğumuzu hissedebiliyor olamamızda. Bana aynı soruyu bir yol önce sorsaydı aynı arkadaş. Ben derdim ki 3,5 yaşındaki çocuk sizin yatağınızın uzağında sizin odanızda olmamalı, küçük olan anne babanın arasında yatmamalı. Şimdi bu anne zaten okumuş biliyor 4 yaşa kadar aynı odada çocukla yatmanın gerekliliğini o yüzden hislerini ve çocuğunu dinlemesini söyledim.
Duyarsız bir anne olarak 2 yaşına kadar Yanımda yatırdım ancak oğlum her duygusal ihtiyacında yanında olabilecek kadar duyarlı bir anne değildim sadece kurallara takılı kaldım sonrası kaygıdan feleğini şaşmış bir anne oldum. Bence Adem bey de önce bunu amaçlıyormuş gibi geldi. Ben zaten duyarlı bir anne olsaydım. Kitaplara takılı kalmaz ve oğlumla bağ kurup onun duygu dünyasına hitap edebilirdim. Ancak öyle olmadı realist ve herşeyi kitabına uygun yapmaya çalışan birisi olduğum için kapıldım bir Bilgi rüzgarına ve kendimi durduramadı . Kaygı üstüne kaygı oluşturdum kendimde. Duyarlılık hemen bir iki yanlışla bozulacak bişey olmadığını göremedim. Ve oğluma yapmadığım eziyetler kalmadı. Ve kim yeteri kadar duyarlı bir anne değilse yani kendini ve çocuğunu hissedebilen anne değilse burada yine aynı sorular sorulacak ve aynı cevaplar verilecek. Çocuklar tıpkı robotmuş da tek bir tip çocuk varmış gibi. Çünkü duyarlı olana kadar , çocuğunu hissedecek hale gelene kadar anneler , feleğini şaşana kadar kitap takip etmeye yapmadığı herşey için kendini yemeye devam edecek taki uyana kadar. Ve bu hiç kolay değil. Ben de hala uyanmaya içimdeki hisleri uyandırmaya çalışıyorum. Aslında Adem beyin benden önce uyanmış olmasından dolayı onun hislerine güveniyorum ve dediklerine hala kulak veriyorum. Bu sefer tek farkla tüm çocuklar robotmuş gibi değil de Bu düşünce ve fikir benim oğlumda nasıl tesir eder düşüncesiyle bakmaya çalışıyorum. Anadolu pedagojisini o yüzden takip etmeye devam edeceğim. Benden önce uyananların ne hisler hissettiğini anlamak için, çocuğa karşı daha duyarlı hale gelmek için, sadece benim çocuğum için değil, tüm çocuklar incinmemesi için. Yaşasın çocuk dostu olmak, yaşasın çocuğu hissetmeye çalışmak. Selametle...