Merhaba
Uzun zamandır Adem Güneş dinliyorum, kitaplarını okuyorum gerçekten çok faydasını görüyorum.
Bu konuda artık ne yapacağımı bilemediğim için buraya yazma gereği hissettim. Umarım, bu konularda donanımlı biri yol gösterebilir bize.
Annemiz biraz şiddete meyilli. Oğlumuz henüz 16 aylık. Bazen ısırıyor, cırmalıyor. Bu durumlarda baba olarak sabırlıyım ve herhangi bir tepki vermiyorum. Sadece canımın yandığını anlatıyorum, uf oldu diyorum vb. şekilde konuşuyorum. Zaten bana da çok fazla bu şekilde yaklaşmıyor. Daha çok anneye yapıyor. Fakat eşim aynı durumda karşılaşınca, bazen çocuğu çimdikliyor, elini sıkıyor, popsuna vuruyor. E doğal olarak da çocuğun canı yanıyor. Böyle yaklaşmamasını, doğru olmadığını söylüyorum ama yapamıyor.
Bir başka husus da uyku konusu. Çocuğu uyuturken, çocuk bu, uyumuyor, kafasını kaldırıyor, kızıyor çocuğa yüksek sesle, çoğu zaman popoya pat pat seslerini duyuyorum, ardından çocuk kıyameti koparıyor tabi. Tabi ki çok can yakacak şekilde vurmuyor ama çocuk bu sonuçta ve şiddet de şiddettir benim için azı veya çoğu olmaz.
Aslında olay, anneyi emme sürecinde ısırması ile başladı. Anneyi emme sırasında çok ısırıyordu, uzunca bir süre ısırdı, o ciddi ısırmalar eşiminin çok canını yaktı, kendine hakim olamayıp, o da çocuğun canını yakıyordu.
Şu anda eskisi kadar ciddi boyutta emme sırasında ısırma yok. Ama yukarıda bahsettiğim hususlarda annemizin şiddeti beni ciddi bunaltıyor. Parmak kadar çocuk ve bazen kan beynime sıçrıyor, kızıyorum ama çocuk görmesin, fark etmesin diye kendimi zor tutuyorum.
Artık canım iyice sıkılmaya başladı. Bu hale seyirci kalmak benim de sinirlerimi iyice bozmaya başladı.
Ne tavsiye edersiniz?
Uzun zamandır Adem Güneş dinliyorum, kitaplarını okuyorum gerçekten çok faydasını görüyorum.
Bu konuda artık ne yapacağımı bilemediğim için buraya yazma gereği hissettim. Umarım, bu konularda donanımlı biri yol gösterebilir bize.
Annemiz biraz şiddete meyilli. Oğlumuz henüz 16 aylık. Bazen ısırıyor, cırmalıyor. Bu durumlarda baba olarak sabırlıyım ve herhangi bir tepki vermiyorum. Sadece canımın yandığını anlatıyorum, uf oldu diyorum vb. şekilde konuşuyorum. Zaten bana da çok fazla bu şekilde yaklaşmıyor. Daha çok anneye yapıyor. Fakat eşim aynı durumda karşılaşınca, bazen çocuğu çimdikliyor, elini sıkıyor, popsuna vuruyor. E doğal olarak da çocuğun canı yanıyor. Böyle yaklaşmamasını, doğru olmadığını söylüyorum ama yapamıyor.
Bir başka husus da uyku konusu. Çocuğu uyuturken, çocuk bu, uyumuyor, kafasını kaldırıyor, kızıyor çocuğa yüksek sesle, çoğu zaman popoya pat pat seslerini duyuyorum, ardından çocuk kıyameti koparıyor tabi. Tabi ki çok can yakacak şekilde vurmuyor ama çocuk bu sonuçta ve şiddet de şiddettir benim için azı veya çoğu olmaz.
Aslında olay, anneyi emme sürecinde ısırması ile başladı. Anneyi emme sırasında çok ısırıyordu, uzunca bir süre ısırdı, o ciddi ısırmalar eşiminin çok canını yaktı, kendine hakim olamayıp, o da çocuğun canını yakıyordu.
Şu anda eskisi kadar ciddi boyutta emme sırasında ısırma yok. Ama yukarıda bahsettiğim hususlarda annemizin şiddeti beni ciddi bunaltıyor. Parmak kadar çocuk ve bazen kan beynime sıçrıyor, kızıyorum ama çocuk görmesin, fark etmesin diye kendimi zor tutuyorum.
Artık canım iyice sıkılmaya başladı. Bu hale seyirci kalmak benim de sinirlerimi iyice bozmaya başladı.
Ne tavsiye edersiniz?
çok üzücü bir durum. Öncelikle çocuğa vurmak hiçbir şekilde kabul edilemez bir olgu, ayrıca poposuna vurmak ileride altına kaçırma problemini beraberinde getirecektir. İkinci husus aile olmak demek erkek-kadın-çocuk olmak demek değildir. Nasıl ki bir işe girişirken o işin ayrıntılarını didik didik araştırıyorsak anne-baba olmak için de öncesinden ciddi hazırlık yapmanız gerekir. Anne-baba tutumları arasında çocuğa en çok zarar veren tutum anne-babanın farklı tutumlar sergilemesidir. Aynı olaya anne ve baba farkı tepkiler verince çocuk aranızda seçim yapmaya başlayacak, kim işine geliyorsa ona yakın davranacaktır. İlk olarak eşiniz ile görüşmeli ve vurma davranışını TAMAMEN bırakmasını gerekçeleri ile açıklamalısınız, yani 16 aylık bir çocuk tevellüdü kaç ki? Siz Adem hocanın kitaplarını okurken eşiniz hangi tv programlarını izliyordu? Rica ediyorum en kısa sürede okuduğunuz kitapları EŞİNİZLE BERABER tekrar gözden geçirin. Görmezden gelmek çözüm değildir. Sakince eşinizle konuşun, bu davranışlarından kaynaklı ileride doğabilecek sorunlarla nasıl başetmeyi düşünüyor mesela. Siz ona şefkat gösterdikçe eminim çocuğunuz da vurma, ısırma, cırmalama gibi davranışları ZAMANLA unutacaktır. Ancak bu süreçte sabırlı olmanız, olumsuz davranış göstereceğini anladığınızda dikkatini başka bir şeye yönlendirmeniz uygun olur. Kimsenin elinde sihirli değnek yok, her şeyin bir anda düzeleceğini beklemeyin lütfen 
