Merhaba
Adem Güneş 'ten duyup da sizde en derin etki bırakan hangi bilgi, öğreti, kazanım, farkındalık oldu acaba?
Hani Vayy beeee! Hic boyle düşünmemiştim. Ya da
Bunu çok yanlış biliyormuşum dediğiniz bir konu.
Size en çok dokunan ve ya sizdeki değişimin başlangıcı dediğiniz bir Adem Güneş öğretisi ??
Ben de yazacağım biraz sonra
Merhaba Sevgili Fadime Hanım,
Size öncelikle teşekkür etmek istiyorum böylesi bir konu açtığınız ve bu etkilenmişlikleri bir havuzda toplama fikriniz için.
Harika...
3 yaşına kadar çocuk yetiştirmek benim için kolaydı doğrusu. Kendini ona ver, duygusal yakınlık kur, ihtiyaçlarını vaktinde ve yeterince karşıla, onu duy.
Bütün bunları çok şükür annelik içgüdümle yapabilmiştim.
3 yaşından sonra ise iç genişliğim bana yetmedi. Çocuk sosyal yaşamın içine girdikçe oradan edindikleri, algılarının açılması ile iletişimin derinleşmesi gibi durumlar nedeniyle bir uzmana danışma ihtiyacı da başladı bende. Bütün bu ihtiyaçlar için elbette çok şey kattı Adem Hocamız bize.
Ama bunların hepsinin ötesinde çocuklarda ve yetişkinlerde görülen davranış bozukluklarının üzerine çöp atılmış gibi başka kişiler tarafından getirilip atıldığını idrak ettim. Eskiden haşarı bir çocuk gördüğümde anne babası için üzülürdüm, şimdi o masum çocuklar için üzülüyorum.
Yetişkinlerin davranışlarını da kişisel algılamam gerektiğini öğrendim bu vesile ile. Bu davranışı yapıyorsa geçmişte ne yaşadı ki şuan böyle davranıyor, o da mağdur diyorum içimden. Vayyy be dediğiniz söz diyorsunuz ya işte o bununla ilgili:
"Sana daha önce yapılanları ben sana yapmayacağım."
Karşımızdaki kişide kızdığımız bir çok davranış eleştirilmesinden, aşağılanmasından, üzerine yüklenen değersizlik hissinden geliyor ya o kişiye kızıp eleştirdiğimizde bütün bunları biz de yapmış oluyoruz aynı şekilde. Eleştiri düzeltmiyor ki o kişiyi, aksine daha da kötü yapıyor. İhtiyacı olan engin bir anlayışla kucak açılması aslında.
Bunu bazen yapabiliyorum, ne yazık ki bazen yapanmıyorum. Ama yapmak için her geçen gün kendimi geliştirmeye çalışıyorum.
Geçen gün trafikte biri önüme kırdı, sonra da pencereyi açıp bana "gerizekalı" diye bağırdı.
Ben de arabayı hafif geri aldım, hizasına geldim. Pencereyi açtım, gülümsedim. "Beyefendi yakışıyor mu hiç size dedim." tebessümle.
Sürücü şaşırdı, kendi öfkesinin katlanarak geri yansıyacağını bekliyordu. Yüzü afalladı, durdu... Bir anda gerizekalıdan hanımefendiye terfi ettim.
"Hanımefendi ama öyle yapılır mı?" dedi. Elimi kaldırdım, açtım. Yine gülümseyip yoluma devam ettim. Tekrar gaza bastığımda içimde tatlı bir mutluluk vardı... Kızımın arka koltuktan anne sen de hiçbir şeye kızmıyorsun lafı ise o an beni en mutlu edecek söz olduğu kesin. Her zaman olmasa da yavaş yavaş otomatik pilottan çıkmaya, dürtülerime etken olup kişileri anlamaya başladım ya Allah Adem Hocamızdan razı olsun...
İyi ki var...
Sevgilerimle
