Sizde bazen olmadi.biryerde hata var..bunu fazla simarrtim diyormusunuz durustce
Iste aslinda bu sadece iktidar mucadelesiyle olmuyoki.fazla sevgi ustune titremeylede.cocuk simarik oluyo.yeteri kadar ilgibve sevgi gostermeliyiz ama malesef ben bunu ayarluyamiyorum.bi bakiorum kizmamak icin kendimi tutuyorum bi bakiyorum.boyle kalbimjn icine sokasim gelio. ben kendimden hic bisey anlamiyorum
Dürüstçe söyleyeyim. Düşündüm düşündüm gerçekten hiç böyle bir şey düşündüğüm bir konu bulamadım. Halen daha fazla ne yapabilirim, daha iyi anne nasıl olabilirim, daha iyi evlat nasıl yetiştiririm arayisindayim. Belki çocuğum okula gitmiyor henüz, ondan mıdır bilemiyorum. Hani duygusal yoksunluk mu iktidar mücadelesi mi diye mevzumuz var ya, hemen hemen her konuda duygusal yoksunluk olduğu kanısına varıyorum. Hep çocuklardan yanayım sanıyorum
Siz böyle söyleyince kendimi kötü hissettim bir an Fadime hanım. Bende sürekli kızım için daha iyisi ne olur diye çaba içersindeyim ama sadece kafamın bir köşesinde de umarım şımarık bir çocuk olmaz düşüncesi olabiliyor. Belkide çevreden dolayı. Çünkü bu şekilde yetiştirmemizi desteklemeyen kendi doğruları olan insanlar var ne kadar dışarısının düşüncesini önemsemesemde bu konuda haklı çıkarlarmı diye kafamda sorular gidip gelmiyor değil.
Dusurtce söyledim sevgili Duru'm.
Biz çocukların her istediğini yapan anneler değiliz, yapılaması gerekiyorsa onu yapmaya çalışan anneleriz. Adem hocanin tavsiye ettiği, yap dediği, hemen her şeyi yapmaya çalıştım, elimden geldiğince. Şımarık bir çocuğum olduğunu düşünmüyorum. Sanıyorum etrafımdaki kimse de böyle bir şey düşünmüyor. Gösterdiği davranışlar yaşına göre olan davranışlar. Evet bazen ağlıyor, evet bazen tutturuyor, evet bazen duvar çiziyor, evet bazen başka bir çocuğun elinden bir şey çekebiliyor, evet vurduğu da oldu, evet döktüğü de oldu.... Çocukluk payı olmasın mı? Ya da öğrenme fırsatları olmasın mi? Ağlamak da gülmek de sinirlenmek da üzülmek de insani duygular. Yaşamadan ogrenemeyecek. Şimarıklik olarak bakmıyorum ki ben bu şeylere