Nalan Hanım teşekkür ederim,yaşadıklarınız bize ders oldu, hep kötüyü düşünerek şu anki durumumuza şükür edebilsek zaten sorun olarak görmeyeceğiz çoğu şeyi.Amacım sizin gelebildiğiniz seviyeye gelebilmek annelik ve kadınlık pozisyonumda.Adem hoca ve sizlerle 1-2 aylık geçmişim var henüz, inşallah 4 yıl- 14 yıl hep devam edebileyim.O kadar istekliyim ki bu konuda keşke imkan olsa Adem hocayla birebir görüşsem sizin gibi editörlerle sürekli etkileşim halinde olabilsem.Yalnız baba bu konuda gerçekten çok önemli rolde.Bu işe girişmeden ilk önce babayla karşılıklı muhakeme yapmak,babanın bu konuları dinlemesini izlemesini okuması sağlamak şart görünüyor.Çünkü ben Adem hocanın pedagoji okulunu ilk farkettiğimde eşimin yanına gidip bak canlı yayın dinle bi deyip dinlemesini sağladım,fakat benim duyduğum ilgiyi duymadı.radyo yayınlarını atıyorum ona,yazılarını atıyorum mesaj olarak ama ilgilenmiyor.Evde konuşuyoruz tamam beni görüyor takipteyim karşı gelmiyor,ona öyle yapmamalıyız böyle davranmamalıyız diye cümleler kuruyorum okey dinliyor ama belki 3 cümle, buna mesai vermek yanlısı değil.kaçacak, TV karşısına kaçacak,maça kaçacak,hatta evden kaçacak.Hiç ilgisini çekmiyor.Diyorum bu çocukları niye yaptık, salalım istedikleri gibi takılsınlar mı, bak okula başladı şikayetler geliyor,dikkatini vermiyor,çok hareketli,kurallara uymuyor v.s. diye.Daha 1. sınıfta tokat gibi vuruyorlar çocuğumuzu suratımıza, iyi mi böyle diyorum.Mücadele ediyorum iyileşme yönünde önce kendimden başladım sen de kendini ver kendimizi bi düzeltelim diyorum dinliyor kuzu gibi, anlıyorum o da ilgi bekliyor benden,bunlara verdiğin ilgiyi kocana ver diyor.Önce onu kafese almam gerekiyor ama beni çok zorlayabilir ee bu arada kocamı tava getireyim derken 2 çocuk kenarda zıp zıp zıplayacak,bir yandan okul devam ediyor,öğretmen hergün yazıyor çalıştırın,ilgilenin,dikkati dağınık,çok hata yapıyor,çabuk unutuyor falan.ortalamada 700 puandan 650 lerde.ama öğretmen olmuyor yetmiyor diyor.Ben tek başıma kendimle zaten çekişiyorum uzun zamandır,psikologmu,psikiyatrimi kime gidem,meditasyon mu yapam,namaz mı kılam,metnorom mu dinliyim,yok telegram dinliyim yapacak çok şeyim var ne için kendimi onarmak için,okunması gereken kitaplar...gündüz 10 saatim işte geçiyor.Akşam hangi zamana neyi sığdırayım.Evet zamanı planlayamıyorum o yüzden hep stresliyim,o yüzden işlerim hep yarım, o yüzden hep yetemiyorum.İşte yol gene çalışmamaya çıkıyor.Savaştayım hergün savaşıyorum.Çok şükür başkaca bir sorunumuz derdimiz yok,Allah da göstermesin kimseye.Adem hoca dedi nereye koşturuyorsunuz diye bi güldüm kendime, cennete giriş bileti mi aldınız yoksa? İnşallah sekineye varacağız, bir gün.