okul-ders-tırnak yeme-anne baba ayrılıgı
Merhabalar, Adem Bey'e mail gönderdim ama cevap ne zaman gelir bilmiyorum. durumu asagıdaki gibi özetleyebildim. malum her detay önemli fakat ana hatları yazmak zorundaydım.
Çalışan anneyim.
Kızım Kasım 2009 dogumlu (7 yasını yeni doldurdu). Doğumdan 2,5 yasına kadar ben baktım. Sonra kreşe başladı bende calısmaya.
10 aylık yürüdü. 1 yasında cümle kurarak konuştu. 1,5 yasında resimlere bakarak anlatıyordu.
1.konu:
2. sınıfa gidiyor. 5 yasındayken esimle ayrıldık. Babasıyla her haftasonu bir gün kalarak görüşüyor.
Zaman zaman sorular sorarak anlamaya çalışıyor. Nasıl tanıştığımızı, evlendıgımızı, aşık mıydık?, o doğduktan sonrada aşkımız devam etti mi?, neden ayrıldık? Birbirinizi seviyormusunuz?Gibi sorular soruyor.
Cevaplarım ise, aşık olmadan evlenmek doğru değil. Evet aşıktık. Kendisi doğduktan sonrada aşkımız devam etti. Birbirimizi mutlu edemediğimize karar verdik. ve farklı evlerde yasamaya karar verdik.evlilikte herkesin mutlu olması lazım. Bu konu babanla benim kararım , başka birinin etkisi yok. birbirimizi tabiiki seviyoruz. Anne ve baba olmayı bırakmadık. Biz ömür boyu senin yanındayız seni seviyoruz ve hep annen baban olarak kalacağız.--> anladığını ve mutlu olduğunu söylüyor.
2.konu
Okulda ise, öğretmenleri uyumlu girişken hareketli bir çocuk diyorlar.
Sınıf öğretmeni, gecen yıl, sınıfta ders esnasında dolaştığını parmak kaldırmadan konuştuğunu, etrafla konuştuğunu söylüyordu. Ve bu durumlardan dolayı sürekli uyardığını anlattı.
Bende cok fazla uyarı yapmayın sizden soğuyabilir demiştim. Böyle yıl sonu geldi.
Şimdi ise, bu konular ortadan kalktı. Öğretmenle ilgili yaşananlar;
- Matematik dersinde masa altında kitap okuyormuş. (donem basından beri bir kez olmuş)
Bir gün öğretmen aradı ve çıkarma işleminde zorlandığını, tüm ders boyunca ona çıkarmayı anlatmak için ugrastıgını söyledi. Sonunda tahtaya kaldırıp birebir anlattım ve anladı dedi. ( bu tutum bana göre yanlış). Siz evde çalıştırın dedi. Bende bazı örnekler götürdüm ve kızım işlemi yaparken videoya çekmemi istedi. Ve mükemmel anlattı. Sonra, bak yapabiliyorum dedi.
Başka gün, bir soru cevapladı ve bak anne ben zekasız değilim dedi. O anda içim acıdı. Bunu kızıma öğretmenin hissettirdiğini anladım.
- Sınıfta bir uygulama var. Haftada iki kez sabah sınav yapılıyor. Puan veriliyor. 90 üzeri alanlar, tahtaya çıkıyor ve alkışlanıyor. Alamayanlar sırada oturuyor. ( son derece karsı cıktıgım bir durum). Kızım cıkamadıgı için üzgün. 80 puanla veya 70 puanla sırada kalıyor çıkamıyor. Yine bir gün öğretmenle konuştum, bana 18 kişinin tahtaya cıktıgını 6 kişinin sırada kaldığını söyledi ve kızımda bunların içinde. Benim kanım dondu. Kızıma ve diğer oturanlara neler hissettirdiğini düşündüm. Aslında fikirlerimi söylemek ve söylememek arasında kaldım. Ve konuşmaya karar verdim.
Öğretmene, neden böyle bir uygulama yaptığını, küçük olduklarını ve puanlamanın bile yanlış olduğunu üstüne birde ödül sisteminin zarar verici olduğunu belirttim. Fakat motivasyon sagladıgını söyledi. Kızımda yarattığı durumu anlattım. Öğretmen, sınıfta cok zeki çocuklar var kızınız bu yüzden öyle hissediyor olabilir dedi.!!!! Durum ciddi dedim. Çünkü başarısızlık, yetersizlik, aptallık, zekasızlık, aşağılanma, küçük düşürülme gibi kavramlar oluştu kızımda ve bu durum sosyal aktivitelerine yansıdı. Buz patenı yapmak istiyor ama ya yapamazsam başaramazsam diyor, vazgeçiyor. Diğer çocuklar yada aileler tepki vermeyebilir ama ben bu işin çözülmesini istiyorum dedim.
Benim için 90 üzeri alması yada o tahtaya çıkması önemli değil, okuldan soğuması- sizden uzaklaşması- dersi bırakması sorun dedim.ve ben kızımı ıyı tanıyorum önüne geçmezsek bunlar yaşanacak dedim.
İlk olarak, kızıma başarıyı tattırın takdır edin sevginizi gösterin ve bu duygudan kurtulmasını sağlayalım dedim.
İlgim sonucunda ; kızımı 80 puanla tahtaya çıkardı. Ve kızım mutlu, kendine inanmaya başladı. Bir süre böyle gideceğiz.sonra bu uygulamayı tamamen kaldırmasını talep edeceğim. Bu arada kızım evde sıfır hata soru yaparken bu sınavlarda yapamıyor. Kaygı ve stres başlıyor.
Kızımın ifadesi ile, sınavda ilk soruyu yaparken tuvaleti geliyor. Ve her sınavda bu durum var. Ögretmenide her sınavda gittiğini doğruluyor. Kaygı belirtisi.
En sevmediği günler sınav günleriymiş. Ve sınav hakkında konuşmak istemiyor. Nasıl bir yol izlemeliyim?
aksam 5 te okuldan geliyor, bakıcısı ile saat 7 ye kadar kalıyor. Dinlenip birseyler yiyip ödev yapıyor, oyun oynuyorlar.
Sürekli benimle oyun oynamak istiyor. Yerden yüksek, kovalamaca, saklambaç..vs. hergüne oyun saati belirledik yarım saat oynuyoruz.
İstedigi olmayınca, küsüyor.
Beni üzdüğü zaman özür diliyor öpüyoruz barışıyoruz.
Yemek konusunda da zorluyor. Küçüklüğünden beri öyle.
* 2 aydır tırnak yiyor.
3.konu
Baba gittiğinden beri aynı yatakta yatıyoruz. Birlikte yatmak istedi ve bende karsı çıkmadım. Zaman zaman odamda yatsammı anne diyor, istersen olur diyorum. Birkez denedi ve hayır seninle yatıcam dedi. Ne yapmalıyım?
Babayı kararların dışında bırakmadım hıc. Her konuda fikrini ve iznini alarak devam ediyoruz.
Bu yıl evde agresif, bana bağırıyor, sabırsız, ve cok inatçı. ( baba ve bende inatçıyız )Bunlar benim kızımda kendimi gördüğüm durumlar. Yaşanan zor süreçler sonrası zaman zaman kızdığım tahammül edemediğim durumlar cok oldu. Şimdi toparlanmaya başlıyorum. Ve düzeleceğine inanıyorum.
Cok fazla oyuncak istiyor. Bu yıl azalttık. Her dışarı cıkıldıgında yada birine hediye alırken mutlaka kendisinede istiyor. Yok deyince huysuzlanıp tersleşiyor. Ama sebeplerini anlatıp yok diyorum almıyorum.
Ayrıca, birsey soyluyor, ben daha cevap vermeden biliyorum şimdi kesin yok dersin diyor.
Odasında oyun kuruyor. Su doldurup havuz yapıyor bebeklerini yıkıyor giydiriyor.
Çekirdek ailede yetişti. Ailem uzakta olduğundan yılda 2-3 kez görüşüyoruz.
Yalnız buyudu. Anane teyze dayı hepsine çok mesafeli, uzaktayken seviyor özlüyor. Beraberken öpmelerini bile istemiyor.
4.konu
Cok kararsızlık yasıyor. Sebebi ne olabilir?
Her konuda kararsız, ve bana soruyor cevabıma göre secıyor. Kendisinin karar vermesini söylüyorum ama yok.
son 2-3 haftadır, kendisinin güzel olmadıgını aynada cirkin göründügünü söyluyor. anne senin gözlerin guzel benimkiler degil. kıskanıyorum diyor.
Yorumlarınız ve önerileriniz cok kıymetli.
Merhabalar, Adem Bey'e mail gönderdim ama cevap ne zaman gelir bilmiyorum. durumu asagıdaki gibi özetleyebildim. malum her detay önemli fakat ana hatları yazmak zorundaydım.
Çalışan anneyim.
Kızım Kasım 2009 dogumlu (7 yasını yeni doldurdu). Doğumdan 2,5 yasına kadar ben baktım. Sonra kreşe başladı bende calısmaya.
10 aylık yürüdü. 1 yasında cümle kurarak konuştu. 1,5 yasında resimlere bakarak anlatıyordu.
1.konu:
2. sınıfa gidiyor. 5 yasındayken esimle ayrıldık. Babasıyla her haftasonu bir gün kalarak görüşüyor.
Zaman zaman sorular sorarak anlamaya çalışıyor. Nasıl tanıştığımızı, evlendıgımızı, aşık mıydık?, o doğduktan sonrada aşkımız devam etti mi?, neden ayrıldık? Birbirinizi seviyormusunuz?Gibi sorular soruyor.
Cevaplarım ise, aşık olmadan evlenmek doğru değil. Evet aşıktık. Kendisi doğduktan sonrada aşkımız devam etti. Birbirimizi mutlu edemediğimize karar verdik. ve farklı evlerde yasamaya karar verdik.evlilikte herkesin mutlu olması lazım. Bu konu babanla benim kararım , başka birinin etkisi yok. birbirimizi tabiiki seviyoruz. Anne ve baba olmayı bırakmadık. Biz ömür boyu senin yanındayız seni seviyoruz ve hep annen baban olarak kalacağız.--> anladığını ve mutlu olduğunu söylüyor.
2.konu
Okulda ise, öğretmenleri uyumlu girişken hareketli bir çocuk diyorlar.
Sınıf öğretmeni, gecen yıl, sınıfta ders esnasında dolaştığını parmak kaldırmadan konuştuğunu, etrafla konuştuğunu söylüyordu. Ve bu durumlardan dolayı sürekli uyardığını anlattı.
Bende cok fazla uyarı yapmayın sizden soğuyabilir demiştim. Böyle yıl sonu geldi.
Şimdi ise, bu konular ortadan kalktı. Öğretmenle ilgili yaşananlar;
- Matematik dersinde masa altında kitap okuyormuş. (donem basından beri bir kez olmuş)
Bir gün öğretmen aradı ve çıkarma işleminde zorlandığını, tüm ders boyunca ona çıkarmayı anlatmak için ugrastıgını söyledi. Sonunda tahtaya kaldırıp birebir anlattım ve anladı dedi. ( bu tutum bana göre yanlış). Siz evde çalıştırın dedi. Bende bazı örnekler götürdüm ve kızım işlemi yaparken videoya çekmemi istedi. Ve mükemmel anlattı. Sonra, bak yapabiliyorum dedi.
Başka gün, bir soru cevapladı ve bak anne ben zekasız değilim dedi. O anda içim acıdı. Bunu kızıma öğretmenin hissettirdiğini anladım.
- Sınıfta bir uygulama var. Haftada iki kez sabah sınav yapılıyor. Puan veriliyor. 90 üzeri alanlar, tahtaya çıkıyor ve alkışlanıyor. Alamayanlar sırada oturuyor. ( son derece karsı cıktıgım bir durum). Kızım cıkamadıgı için üzgün. 80 puanla veya 70 puanla sırada kalıyor çıkamıyor. Yine bir gün öğretmenle konuştum, bana 18 kişinin tahtaya cıktıgını 6 kişinin sırada kaldığını söyledi ve kızımda bunların içinde. Benim kanım dondu. Kızıma ve diğer oturanlara neler hissettirdiğini düşündüm. Aslında fikirlerimi söylemek ve söylememek arasında kaldım. Ve konuşmaya karar verdim.
Öğretmene, neden böyle bir uygulama yaptığını, küçük olduklarını ve puanlamanın bile yanlış olduğunu üstüne birde ödül sisteminin zarar verici olduğunu belirttim. Fakat motivasyon sagladıgını söyledi. Kızımda yarattığı durumu anlattım. Öğretmen, sınıfta cok zeki çocuklar var kızınız bu yüzden öyle hissediyor olabilir dedi.!!!! Durum ciddi dedim. Çünkü başarısızlık, yetersizlik, aptallık, zekasızlık, aşağılanma, küçük düşürülme gibi kavramlar oluştu kızımda ve bu durum sosyal aktivitelerine yansıdı. Buz patenı yapmak istiyor ama ya yapamazsam başaramazsam diyor, vazgeçiyor. Diğer çocuklar yada aileler tepki vermeyebilir ama ben bu işin çözülmesini istiyorum dedim.
Benim için 90 üzeri alması yada o tahtaya çıkması önemli değil, okuldan soğuması- sizden uzaklaşması- dersi bırakması sorun dedim.ve ben kızımı ıyı tanıyorum önüne geçmezsek bunlar yaşanacak dedim.
İlk olarak, kızıma başarıyı tattırın takdır edin sevginizi gösterin ve bu duygudan kurtulmasını sağlayalım dedim.
İlgim sonucunda ; kızımı 80 puanla tahtaya çıkardı. Ve kızım mutlu, kendine inanmaya başladı. Bir süre böyle gideceğiz.sonra bu uygulamayı tamamen kaldırmasını talep edeceğim. Bu arada kızım evde sıfır hata soru yaparken bu sınavlarda yapamıyor. Kaygı ve stres başlıyor.
Kızımın ifadesi ile, sınavda ilk soruyu yaparken tuvaleti geliyor. Ve her sınavda bu durum var. Ögretmenide her sınavda gittiğini doğruluyor. Kaygı belirtisi.
En sevmediği günler sınav günleriymiş. Ve sınav hakkında konuşmak istemiyor. Nasıl bir yol izlemeliyim?
aksam 5 te okuldan geliyor, bakıcısı ile saat 7 ye kadar kalıyor. Dinlenip birseyler yiyip ödev yapıyor, oyun oynuyorlar.
Sürekli benimle oyun oynamak istiyor. Yerden yüksek, kovalamaca, saklambaç..vs. hergüne oyun saati belirledik yarım saat oynuyoruz.
İstedigi olmayınca, küsüyor.
Beni üzdüğü zaman özür diliyor öpüyoruz barışıyoruz.
Yemek konusunda da zorluyor. Küçüklüğünden beri öyle.
* 2 aydır tırnak yiyor.
3.konu
Baba gittiğinden beri aynı yatakta yatıyoruz. Birlikte yatmak istedi ve bende karsı çıkmadım. Zaman zaman odamda yatsammı anne diyor, istersen olur diyorum. Birkez denedi ve hayır seninle yatıcam dedi. Ne yapmalıyım?
Babayı kararların dışında bırakmadım hıc. Her konuda fikrini ve iznini alarak devam ediyoruz.
Bu yıl evde agresif, bana bağırıyor, sabırsız, ve cok inatçı. ( baba ve bende inatçıyız )Bunlar benim kızımda kendimi gördüğüm durumlar. Yaşanan zor süreçler sonrası zaman zaman kızdığım tahammül edemediğim durumlar cok oldu. Şimdi toparlanmaya başlıyorum. Ve düzeleceğine inanıyorum.
Cok fazla oyuncak istiyor. Bu yıl azalttık. Her dışarı cıkıldıgında yada birine hediye alırken mutlaka kendisinede istiyor. Yok deyince huysuzlanıp tersleşiyor. Ama sebeplerini anlatıp yok diyorum almıyorum.
Ayrıca, birsey soyluyor, ben daha cevap vermeden biliyorum şimdi kesin yok dersin diyor.
Odasında oyun kuruyor. Su doldurup havuz yapıyor bebeklerini yıkıyor giydiriyor.
Çekirdek ailede yetişti. Ailem uzakta olduğundan yılda 2-3 kez görüşüyoruz.
Yalnız buyudu. Anane teyze dayı hepsine çok mesafeli, uzaktayken seviyor özlüyor. Beraberken öpmelerini bile istemiyor.
4.konu
Cok kararsızlık yasıyor. Sebebi ne olabilir?
Her konuda kararsız, ve bana soruyor cevabıma göre secıyor. Kendisinin karar vermesini söylüyorum ama yok.
son 2-3 haftadır, kendisinin güzel olmadıgını aynada cirkin göründügünü söyluyor. anne senin gözlerin guzel benimkiler degil. kıskanıyorum diyor.
Yorumlarınız ve önerileriniz cok kıymetli.
Son düzenleme: