Etrafımdaki insanlara bakiyorum tek sorunlari dertleri yapamadiklari alamadiklari giyemedikleri ben hic birini istemiyorun aile istiyorum sadece paramparça bi ailem var hani bakiyorum annemi cok seviyorum ama ben anneme sarilmayi 13 14 yasinda biraktim sarilmak istedigimde onun kollarinda kendimi guvende hissetcegim zaman bana sarilma diye ittirdigi gunden sonra ben kimseye guvenmemeye karar verdim bi darbeyi o zaman almistim insan kucuk seyleri unutuyoda boyle seyleri unutmuyo hic bi zaman tek cocuk oldugum icin surekli babam erkek cocuk istedi olmadi olmadikca beni erkek gibi buyuttu profesyonel dövüş sporlari yaptim kendim istedigim icin degil zorla simdide erkeksi tavirlarimi birakamiyorum ve 1 sene önce kendi kuzenim tarafindan tacize ugradim o kadar caresiz hissettim kendimi korktum yapma diye cıglıklar attim ama o yardim cigliklarimi sadece kendim duydum kimseye soyleyemedim 2 3 defa yapti bunu pskolojim bozuldu intihar etmeyi dusundum ama bi pislik icin benim canim yancagina onun yanmasi gerek diye dusundum bilmiyorum hayla unutamiyorum erkeklerden onuj yuzunden korkuyorum sevgilim var suan hayata tekrar mutlu olmami saglayan kisi ama o olaydan dolayi ondan bile korkuyorum bazi zaman bilmiyorum cok karanlık bi dünyadayim belki bir gün ciceklerle dolu hayallerim olur
Dünya üstüme yıkılmış ben altında kalmışım gibi
- Konbuyu başlatan Büşra75
- Başlangıç tarihi
Gülbahar Sulu
Editör
Merhaba kıymetli büşra;
Daha önceki konunu da okumuş ancak mühim bir mesele olduğu için o an cevap vermemiştim. Sancılı bir sağlık sorunum vardı, düzgün odaklanmak istedim. O yüzden bu cevabımı ikisine de bir tutabilirsin.. öncelikle aramıza hoşgeldin. Ben burada senin yaşında bir genç kız olarak bulunmayı çok isterdim. Yaralarımın yüklerimin farkına 25 yaşında anne olduğumda vardım, öncesinde hep duymamaya çalışmışım bunu gördüm. Şu an 27 yaşındayım iki senede edindiğim farkındalıkla diyorum ki keşke genç bir kızken çözseydim. O yüzden sen hem çok şanslı hem de bu şansı değerlendirebildiğin için çok da akıllı bir kızsın bence. Yaşıtın çoğu insan burada konuşulan şeylere gülüp geçebilir; mesela benim ailemde yaşı sana yakın insanlar car aile meclisinde konu adem hocaya falan gelip de güvenli bağlanma falan dediğimde nasıl dalga geçiyorlarr "of abla bi beraber yatmayla iş mi çözülecekmiş takmışsın bi beraber yatın da herşeye dokunsun da " "aman abla bebek bu daha ne anlar o kadar sen de biraz abartmıyor musun.." gibi gibi.. o kadar duymalarına rağmen bu siteye girdiklerini bile sanmıyorum. O yüzden seni tebrik ederim.
Benim iki mesajında da farkettiğim şey; kendinin farkında olan bir kız olman. Hani belki dışarı karşı bastırmışsındır duygularını ama içerde onarı baskılamamışsın, kendi gerçeğinin farkındasın.. bu çok önemli. İnsanın kendini onarmasının ilk adımı bu, benim şu şu şu yaralarım var diyebilmesi. Sonra bunları anlamlandırabilmesi. İşte güvensizlik, suçluluk duygusu gibi. Mesajlarında bunlar da var. Anneye güvensizlik, erkeklere güvensizlik, erkek çocuğu olma beklentisi sebebiyle değersiz hissetme ve belki suçluluk, taciz nedeniyle değersizlik, suçluluk...
O yüzden çok karanlık bir dünyadayım deme büşra, aslında senin elinde bir haritan var sadece o haritayı nasıl okuyacağına dair sağlıklı, sakin, dingin bir rehbere ihtiyacın var.
Sana bir şey soracağım, annene biraz adem hocadan bahsetsen, işgisini çekebilecek konularla ilgili; örneğin şu an sen ergen yaştasın eegenlikle ilgili videolarını falan izletsen beaz önbişgi sahibi olduktan sonra beraberce adem hocayla bir terapi sürecine girme şansın var mı?
Olmaz dersen sana buradaki kendini onarımla ilgili linkleri okumanı, adem hocanın 24. Pedagoji okulu videosunu izlemeni, yine ademgunes.com dan radyo arşivi bölümünden "onarım, sekine hali" etkiletli kayıtları dinlemeni tavsiye edeceğim. Daha sonra inşallah buraya sorularını yazarsan yada sürecinin ilerlemesi hakkında yazarsan tüm uzmanlar , editörler ve diğer üyeler olarak sorularını cevaplamaya seni dinlemeye
bildiklerimizi söylemeye hazırız..
Şunu bil ki, insan ne yaşarsa yaşasın kendini tek başına öyle güzel onarabiliyor ki, Allah öyle yaratmış hislerimizi bozanlara rağmen, tüm kaygılarımıza rağmen iyi olma gücünü koymuş içimize. Bunu keşfedebilmek yetiyor ve ömür bıyu kullanacağın bir güzel farkındalık kazandırıyor. O yüzden kendine açılmış bu yolun tüm fırsatlarından istifade etme şansı ver.. bizler buradayız.
Sevgilerimle
yaşadıkların kolay değil, kendi başına üstesinden gelmen zor olur, mutlaka destek alman gerektiğini düşünüyorum, böyle bir imkanın var mı?