Merhabalar,
17 aylık kızım var, kamu çalışanıyım ve ücretsiz izindeyim. Çalıştığım kurumda hatta aynı binada, birkaç kat aşağıda çalışanların faydalandığı kreş mevcut. Kızım çocuklarla çok ilgili, arkadaş arıyor gibi sadece bu yüzden kreşe vermeyi düşünüyorum. Veya evde annemin gözetiminde (annem yaşlı olduğu için tek bakamaz) güvenilir bir bakıcı ile.
Yarım gün çalışma şeklinde başlayıp daha sonra (kızım 4yaşına gelince mesela) normal tam zamanlı çalışmaya geçmeyi düşünüyorum. (Bu olanak da 1-2yıldır varmış sanırım kamuda). Özel durumumuz da mevcut, 6aydır ailemin yanındayım boşanma aşamasındayız eşimle ve kızım babasını şu an haftada bir gün 3saat görüyor. İlerde ne şekilde olacağı da belirsiz. Sırf bu durumumuz için bile mümkün olduğunca iznimi uzatmayı düşünüyordum ancak yazın kızımın bensiz geçireceği zamanlara daha rahat alışabileceğini düşündüm. 1-1,5ay alışma sürecine göre işe başlayacağım ancak şimdiden her gün bu konuyu düşünüyorum. Çünkü bir yandan da arkadaşlarım ve ailem artık işe dön, kızın da alışır, süreç uzadıkça ayrılmanız daha zor oluyor diye söylüyorlar. İç sesim süreci mümkün olduğunca uzatmaktan yana ama dış seslere karşı direncim azaldı. Kızım 25-26aylık olduğunda işe dönsem de zorlanacağımı düşünüyorum bir yandan.
Evde bakımı olduğunda bakıcıya bağlanması benden kopması gibi gelecek diye de kaygılanıyorum. Kreşteki öğretmenine o kadar bağlanamayacağı için bencilce düşünüp, daha iyi olabileceği aklıma geliyor. Kreş ihtimalini hiç düşünmemem mi gerekir bu dönemde.
Çok değerli fikirler okuduğum için burada sizlere de sormak istedim, gereksiz bir soru da olabilir ancak şu an bunu fark edemiyorum bile. Hiç değilse içimi dökmüş oldum. Uzun yazdığım için de okuyanlardan özür dilerim.
17 aylık kızım var, kamu çalışanıyım ve ücretsiz izindeyim. Çalıştığım kurumda hatta aynı binada, birkaç kat aşağıda çalışanların faydalandığı kreş mevcut. Kızım çocuklarla çok ilgili, arkadaş arıyor gibi sadece bu yüzden kreşe vermeyi düşünüyorum. Veya evde annemin gözetiminde (annem yaşlı olduğu için tek bakamaz) güvenilir bir bakıcı ile.
Yarım gün çalışma şeklinde başlayıp daha sonra (kızım 4yaşına gelince mesela) normal tam zamanlı çalışmaya geçmeyi düşünüyorum. (Bu olanak da 1-2yıldır varmış sanırım kamuda). Özel durumumuz da mevcut, 6aydır ailemin yanındayım boşanma aşamasındayız eşimle ve kızım babasını şu an haftada bir gün 3saat görüyor. İlerde ne şekilde olacağı da belirsiz. Sırf bu durumumuz için bile mümkün olduğunca iznimi uzatmayı düşünüyordum ancak yazın kızımın bensiz geçireceği zamanlara daha rahat alışabileceğini düşündüm. 1-1,5ay alışma sürecine göre işe başlayacağım ancak şimdiden her gün bu konuyu düşünüyorum. Çünkü bir yandan da arkadaşlarım ve ailem artık işe dön, kızın da alışır, süreç uzadıkça ayrılmanız daha zor oluyor diye söylüyorlar. İç sesim süreci mümkün olduğunca uzatmaktan yana ama dış seslere karşı direncim azaldı. Kızım 25-26aylık olduğunda işe dönsem de zorlanacağımı düşünüyorum bir yandan.
Evde bakımı olduğunda bakıcıya bağlanması benden kopması gibi gelecek diye de kaygılanıyorum. Kreşteki öğretmenine o kadar bağlanamayacağı için bencilce düşünüp, daha iyi olabileceği aklıma geliyor. Kreş ihtimalini hiç düşünmemem mi gerekir bu dönemde.
Çok değerli fikirler okuduğum için burada sizlere de sormak istedim, gereksiz bir soru da olabilir ancak şu an bunu fark edemiyorum bile. Hiç değilse içimi dökmüş oldum. Uzun yazdığım için de okuyanlardan özür dilerim.