Arada kizimin eski fotograflarina bakiyorum. O donemler cok cabuk gecmis. Oysa nelerden sikayetciydim diye dusunuyorum. Ozledigimi hissediyorum. Ve birgun bugunleride ozleyecegimi biliyorum. Gecmise baktigimda icimde pismanliklar biriktirmek istemedigim icin. Sabrim tukendiginde tek kendime hatirlattigim bugunleri ozleyecegim. Birde kizim uyurken veya yeni uyandiginda yanina uzanip onu izlemek benim ona kendimi birakmama. Hatta kendimi iyilestirmeme neden oluyor.