Onarimi basarmis arkadaslar

[Merve1987]

...........

 

[baharibeklerken]

"Markete yada durağa gidip burası marketmi burası durak mi diye sormak bir odevdi mesela.

Yada kalabalık bir caddede "ayseee"" migroooosss" diye bağırmak.

Arabaların önünden sekerek karşıya geçmek..."
������
Ödevlerin zormuş senin [MENTION=1911]Nurudilara[/MENTION] hanım.
Markete gidip burası market mi diye sorduğunda ne dediler?
O kadar güldüm ki eşim noluyor diyor.
Gerçekten çok merak ettim.
Allah onarımın da hayırlısını versin ��
Migroooosss diye bağırmak neden ki )))
Samimiyetimle yazıyorum. Çok keyif aldım. İçimde bir delilik mi var bilemedim şimdi

içindeki toplum önünde küçük düşme korkusunu yenmek. bu korkunun sebep olduğu mükemmeliyetçilik duygusunu aşmak. hata yapabiligi tecrübe etmek olabilir belki.

 

[Prenses__]

Ne guzel anlatmissiniz

 

[Nuray19]

"Markete yada durağa gidip burası marketmi burası durak mi diye sormak bir odevdi mesela.

Yada kalabalık bir caddede "ayseee"" migroooosss" diye bağırmak.

Arabaların önünden sekerek karşıya geçmek..."
������
Ödevlerin zormuş senin [MENTION=1911]Nurudilara[/MENTION] hanım.
Markete gidip burası market mi diye sorduğunda ne dediler?
O kadar güldüm ki eşim noluyor diyor.
Gerçekten çok merak ettim.
Allah onarımın da hayırlısını versin ��
Migroooosss diye bağırmak neden ki )))
Samimiyetimle yazıyorum. Çok keyif aldım. İçimde bir delilik mi var bilemedim şimdi

[MENTION=5246]baharibeklerken[/MENTION] hanımın dediği gibi toplum baskısının getirdiği mukemmeliyetciliten kurtulmak için. Tek doğru yoktur anlamak için. Kaliplari yıkıp asıl ben ne istiyorum onu bulmak için.. tam bı sebep söylemedi psikolog hanım ama üstüne gideceğiz dedi.
Evet çok faydasını gördüm ve nasilda o kaliplara canla başla sahip çıktığımı farkettim.

Burası marketmi dediğimde genç bir kız vardı çok şaşırdı yüz ifadesini anlatmam mümkün değil ama yanından geçip giderken icim içime sığmıyor muzip bı çocuk gibi gülüyordum.bi yaşlı amcaya sordum acıdı bana hastaymisim gibi davrandı eşarp dükkanına gittim ve elim istemsizce düzeltmeye gidiyordu terin suyun içinde kaldım derler ya ordan çıkana kadar öyle oldum.
Daha arabaların önünde sekemedim eşim ben yanındayken yapma diyor o olmadan pek dışarı çıkamıyorum çocuklarla
Kızım bu dediklerimin hepsini kolayca yapıyor önce ona yaptırdım hic zorlanmadı ondan cesaret aldım hemde kendimi nasılda başkaları ne der kıskacına aldigimida gormus oldum

 

[zöhre]

Hmmm... Ne güzel bir konu... Ben de onarım sürecinde olan bir anneyim, yalıtım sürecini tamamlayalı epey oluyor ama onarım ömür boyu sürecek bir şey... Onarımı geçirmemin yanı sıra onarım terapisi almış bir çok insanla tanışam ve derinleşerek sohbet etme fırsatım oldu. Hepsinin dostluğuna minnettarım. Buradan süzülenlerle cevap vermem gerekirse; en başta doğumun getirdiği sekine halimi kullanmaya çalışırdım. Lohusalığa kötü ve zor diyenlere aldırış etmiyorum, ilk evladımda da etmemiştim. Kadınların kendi küçük tatlı kaprisleri var, bence onlardan biri Bunun bilimsel ve psikolojik kökenine inip düşündüğünüzde; kadın sadece "daha hassas" Neden daha hassas; çünkü, Allah çok güzel yaratmış Çünkü tamamen aciz, minicik bir varlık var ona bağımlı olan; onu anlayabilecek, sinyallerini okuyabilecek ve ihtiyaçlarına içgüdüsel olarak en güzel yanıtı verebilecek şey kitaplarda değil! Annenin ruhunda vermiş bunu Allah. O yüzden öyle hassasım... Tutup ev işlerine, eşimin davranışlarına, akrabalarımın hallerine değil bebeğime odaklanırsam aslında lohusalık anne ile bebeğin bir balayı tadında geçebilir Geçmelidir... Rabbim ibadetle, namazla bile bölmüyor bu 6 haftayı değil mi.. Yavrumuza dönelim diye... Biz de araya başka şeyleri almayalım diyenniyet edersek inşallah aklımız her kaydığında o işlerden ve başkalarından kendimizi geri yavrumuzun kapsama alanına çekebiliriz .. Lohusalıktan başladım ama devamında da böyle, azalsa da hassasiyet, duyarlılık devam ediyor.Bu yüzden kadınlara sen anne olduktan sonra daha .... oldun diyorlar. Annelik hassasiyetimizi arttırdığı için kabımızda olanlar daha da gün yüzüne çıkıyor. Kabımda eskiden kalma tortular sebebiyle öfke varsa, anne olunca daha öfkeli oluyorum, kabımda duyarsızlaşmak için temizlik yapmak varsa daha takıntılı biçimde temizlik yapıyorum, kabımda incinmişliğimden gelen alınganlık varsa annelikle beraber daha bir alınganlaşıyorum...

Onarım bu kabı temizlemek.Kendimize dönmek.. Evlatlar bir yük değil, bizi zorladıkları yerlerden "anne bak şuranı tamir etmen gerekiyor" diyen sensörlerimizi okumamıza yardım eden en önemli onarım yardımcılarımız.
Onarım hiç bitmeyen bir süreç daha önce de söylediğim gibi. Bu süreçte ne zaman duygu dünyam dalgalansa, zorlansam bunu ilk anladığım yer kızımla ilşikim oluyor. Geçirdiğimiz vakit içimde afacan kız hisleri doğurmuyorsa anlıyorum ki bende bir şeyler var. İçime dönüyorum böyle zamanlarda. Aslında oyalanma davranışı nedeniyle en çok da başkalarıyla yakınlaşmak istediğim zamanlar oluyor, çünkü sosyalleştikçe kendimi duymayacağım. Bilinçaltım benimle o yüzden oynuyor. Ama kanmamaya çalışıyorum Çok sosyalleşmeden kendimi duymaya çalışmak, incindiysem incindiğim yerimden kimseden medet ummadan, beklentiye girip karşılamadı diye kapris yapıp hem kendimi hem ilişkimi yormadan kendim tutuyorum. O incinmiş yerimin kökü çoğu kez
çocukluğumda kötü hissettirildiğim yerlere dokunduğu için inciniyor.
Çocucuğumla çocuklaşıyorum. Bu Peygamber efendimizin hadis i şerifidir. İçim daralsa da o etrafa bulgurları saçarken, ağzımdan derin derin nefes verip (adem hoca son pedagoji okulunda nalatmıştı sanki bir ateşi söndürür gibi üfleyip) o an çocuğumun minik ellerine bakıyorum; bunu yapamadığı için daralan küçük Gülbaharı içimde öpüyorum öpüyorum...
Bol Bakara Suresi okuyorum, tefsiriyle, bazen dinliyorum... Ruhi daralma halleri için çok etkilidir.
Evde ada çayı yaprağı yakıp benden yada başkasında yayılan kötü enerjiyi dağıtmaya çalışıyorum.
Kimseye kendimi savunmama konusunda niyet ediyorum. Kimseye ne açıklama ne savunma yapmıyorum. Çünkü hassas isem karşımdakini de hassaslaştırırım.
Şükran duygusuyla içimi doldurmaya gayret ediyorum.
"Ben kimim, varlığımın bu dünya üzerindeki anlamı ne? Bu dünyada bırakabileceğim hoş bir sada var mı?" diye tefekkür etmeye çalışıyorum geceleri...
Gündelik telaşlar arasında düşünemeyeceğim bir şey bu. Kimisi için bebek örgüleri örmek, kimisi için bir şeyler yazmak çizmek, bir başkası için bir muhtacı doyurmak... Hepimize Rabbim, kusursuz yarattığı düzende bir yer biçmiş, bu yere uygun davranmaya dair içimizde sevkler ve motivasyonlar yaratmış. SEndeki motivasyon bende yok, bendeki sende.. Bunu bulmak zorundayım... Gündelik telaşlar arasında bu varoluş amacımı bulma ve ona uygun davranma edimini yitirirsem dengem de şaşar, ruhi hastalıklarım da olur. Çünkü Allah böyle programlamış.. Çoğumuz bunu bilmiyoruz....

Size tavsiyem, önce yavaşlayın, yavaşladıkça kaygılanıp daralacaksınız, bu daraldığınız noktaları bulup genişlemeniz gereken noktaları çıkartın. Sebebi ne olabilir yahu şurada silinmemiş tezgah benim dünyamı yıkıyor diye diye sizdeki kötü hisleri, ezilmişlikleri görün ve sarıp sarmalayın kendinizi.
Kalp dinleme gezsrsizi
metronom işe yarar. Sosyalleşmeye çalışmamak işe yarar. Kendinizi ve evladlarınızı kabul edip şükrettikçe yolunuz aydınlanmaya başlar inşallah

Sevgiler..

Ah gulbahar hanim ne guzel birbyazi boyle.m okudumm. Dondum bibdaha okudum.bi daha... Altin niteliginde bu tavsiyeler.aldim basimin ustune koydum.. Kardes kiskancligina dair ne soylersiniz. Merakla bekliyorum. Bir de onarimi okudum.kafamda biseyler belirdi.nereden baslayayim.siz olsaniz neyi oncelerdiniz..ornegin daha az sosyallik mi? Cocukla oyun saatini artirnak mi? Egzersizmi..m

 

[zöhre]

Eğer kaliteli bir yaşamı gerçekten arzu ediyorsak sebepler sıralanıyor.
Yemeği karin doyurmak için yapmadığını farketmistim, iyi bir eş iyi bir hanım yemeğini yapar diye yapmisim eşim yemedikce kesin beğenmedi ben zaten beceriksizim güzel yapsam yerdi diye aglamisligim var.
Ev toplu olur temiz olur çocuklarin saçları taralı olur.. şu şöyle yapılır bu böyle olur o öyle olmalıdır ... NEDEN?? Ben böyle istedigim icin değil. Ama öyle istiyormusum gibi olmuş.yani ev temiz olunca rahatliyorum temiz olmasını ben istiyorum.. o kadar kemikleşmiş ki bazı şeyler kendi benligimiz devreden çıkmış başkalarının kurduğu dünyayı devam ettiriyoruz. Bunu farketmek büyük adım.

Ben 14 yaşında evden çıktım ve 27 yaşıma kadar sürekli meşguliyet içindeydim 9 yıl bilfiil çalıştım duygularımı düşünecek ne vakit buldum ne ihtiyaç duydum .son 3 yildır bı apartman dairesinde bir çocukla kalakaldım.ve bu mecburi yalnızlık, tabiri caizse modern bir mağaraya kapanmislik benim duygularimi ortaya çıkardı. Yani farkındalık için belki biraz asosyallik gerekebilir, duygular dürtüler problemler ortaya çıktıkça çözüm aramaya başlıyor insan ve böylece onarıma giden bir süreçte başlamış oluyor.

Ve ayrıca burda okuduğumda aynaya bakıp ben hanimefendiyim ben degerliyim demeliymis diye okuduğumda ama ben bile buna inanmıyorum ki demiştim. Söylesem ne olur ben değerli değilim ki. Ya da ben yeterince iyi değilim ki yani öyle deyince daha mı iyi bir eş anne vs olacağım.yooo. ama şöyle oluyor kendi ozunle buluşunca dışardan gelen sesleri susturup ona ulaşınca kendi yaralarını yine kendin sariyorsun.

Ben kivircik saçlı parlak gözlü endişeli o küçük çocukluğumun yanına şimdiki halimle gittim, ona sarıldım ben geldim dedim seni anlıyorum bak ben büyüdüm 30 yaşındayım 2 kızım var dedim tuttum elinden, merdivenleri beraber çıktık hayalen,sek sek oynadım o içimde kahkaha atarken... seni çok iyi tanıyorum kırgınlıklarıni kizginliklarini pişmanlıklarini kaygilarini herşeyi biliyorum. Ama sen sunu sunu haketmedin sen gerçekten çok değerlisin deyip ona sarıldım agladik.. bir başka an yine kimbilir hangi hislerle buldum o küçük kizi. Yine ben sardım onu ona aslında öyle olmadığını anlattimm...

Bu küçük kızin benimle birlikte olduğunu hiç bilmemisim ne güzel biseymis çocuk ruhunu canlandırmak ve ara sıra onu şımartmak.. yapılması gerekenler ve kabul görmüş davranışların dışına çıkmak ne özgür biseymis...

Dilerim ruhunuz sizi bağlayan prangalardan kurtulsun..

Amin amin.cok. ama cok tsk ederim yazdiginiz icin.bu yazikar benim icin cokkkiymetli.. Kendimi bul uyorum sanki siz yazdikca..

 

[Hayat yolcusu]

Ben de birkaç şey yazmak istedim içindeki kaygıyı yıkmakadına. Benim oğlum yağmuru çok seviyor ve yağmur yağarken koşuyoruz yağmurda. Kim ne der diye içim kaynaşa da onun heyecanına bırakmaya çalışıyorum kendimi. Evin önü yağmur suyu ile göl olduğuna bu suyun içinde koşturuyorduk. Islanmaya aldırmadan. Sokakta çocuklarla beraber saklambaç ve seksek türlü türlü oyunlar oynuyorduk yazın. Salıncakta sallanıyordum kim ne der demeden küçük çocukken sallanıyormuşum gibi o hissi hissetmeye çalışıyorum, kaydıraktan kayıyorum. Parka gittiğimizde çimlerde yuvarlandık, çıplak ayakla koştuk çimlerde. Kaydırakta çoraplarımızı çıkarıp merdiven kullanmadan yukarıya çıktık. Yazdıkça o duyguları hatırladım ve içimde bir huzur mutluluk oluştu. Gülbahar hanımın dediği gibi onarım ömür boyu devam ediyor. İçimizdeki çocuğun duygularını tekrar tekrar hissetmeye ihtiyacımız var. Çocuğumuz ile çocuklaşarak çocukluğumuzu iyileştirmeye ihtiyacımız var. Çocucığumuz ile çocuklaşabildikçe ruhumuz özgürleşiyor ve biraz biraz kim ne der diye düşünmeyi kenara bırakabiliyoruz. Her sıkıldığımızda daraldığımızda böyle egzersizlerle içimizi genişletmeye çalışmalı ... selametle...

 

[zöhre]

Ben de birkaç şey yazmak istedim içindeki kaygıyı yıkmakadına. Benim oğlum yağmuru çok seviyor ve yağmur yağarken koşuyoruz yağmurda. Kim ne der diye içim kaynaşa da onun heyecanına bırakmaya çalışıyorum kendimi. Evin önü yağmur suyu ile göl olduğuna bu suyun içinde koşturuyorduk. Islanmaya aldırmadan. Sokakta çocuklarla beraber saklambaç ve seksek türlü türlü oyunlar oynuyorduk yazın. Salıncakta sallanıyordum kim ne der demeden küçük çocukken sallanıyormuşum gibi o hissi hissetmeye çalışıyorum, kaydıraktan kayıyorum. Parka gittiğimizde çimlerde yuvarlandık, çıplak ayakla koştuk çimlerde. Kaydırakta çoraplarımızı çıkarıp merdiven kullanmadan yukarıya çıktık. Yazdıkça o duyguları hatırladım ve içimde bir huzur mutluluk oluştu. Gülbahar hanımın dediği gibi onarım ömür boyu devam ediyor. İçimizdeki çocuğun duygularını tekrar tekrar hissetmeye ihtiyacımız var. Çocuğumuz ile çocuklaşarak çocukluğumuzu iyileştirmeye ihtiyacımız var. Çocucığumuz ile çocuklaşabildikçe ruhumuz özgürleşiyor ve biraz biraz kim ne der diye düşünmeyi kenara bırakabiliyoruz. Her sıkıldığımızda daraldığımızda böyle egzersizlerle içimizi genişletmeye çalışmalı ... selametle...

Peki nereden baslamaliyim. Direk bu dediklerinizden baslasam olmicak galiba.sanirim siz de onarim surexinden gectiniz.ilk olarak bana ne tavsiye edersiniz.nereden baslamali...

 

[zöhre]

Keske onarim surecini yasayan arkadaslar adim adim ne yapilmasi gerektiginiz yazsa ve bi cok insan bundan istifade etse. Tamam herkesin sureci farkli ama genel gecer seylerin sabit okdugunu dusunuyorum.belki de yaniliyorum bilmiyorum. herkes(ben gbi) destek alacak maddi guce sahip degil. Bir kac kisi bi yarim saatini ayirip sureci detaylica yazsa ne kadar faydali olur..yani tamam okuyoruz onarim sayfalarini kafamizda biseyler sekilleniyor ama karmasik oluyor.umarim birileri gorur ve cevap yazar

 

[bengibade]

Ben de birkaç şey yazmak istedim içindeki kaygıyı yıkmakadına. Benim oğlum yağmuru çok seviyor ve yağmur yağarken koşuyoruz yağmurda. Kim ne der diye içim kaynaşa da onun heyecanına bırakmaya çalışıyorum kendimi. Evin önü yağmur suyu ile göl olduğuna bu suyun içinde koşturuyorduk. Islanmaya aldırmadan. Sokakta çocuklarla beraber saklambaç ve seksek türlü türlü oyunlar oynuyorduk yazın. Salıncakta sallanıyordum kim ne der demeden küçük çocukken sallanıyormuşum gibi o hissi hissetmeye çalışıyorum, kaydıraktan kayıyorum. Parka gittiğimizde çimlerde yuvarlandık, çıplak ayakla koştuk çimlerde. Kaydırakta çoraplarımızı çıkarıp merdiven kullanmadan yukarıya çıktık. Yazdıkça o duyguları hatırladım ve içimde bir huzur mutluluk oluştu. Gülbahar hanımın dediği gibi onarım ömür boyu devam ediyor. İçimizdeki çocuğun duygularını tekrar tekrar hissetmeye ihtiyacımız var. Çocuğumuz ile çocuklaşarak çocukluğumuzu iyileştirmeye ihtiyacımız var. Çocucığumuz ile çocuklaşabildikçe ruhumuz özgürleşiyor ve biraz biraz kim ne der diye düşünmeyi kenara bırakabiliyoruz. Her sıkıldığımızda daraldığımızda böyle egzersizlerle içimizi genişletmeye çalışmalı ... selametle...

oyalanma kendime öyle bir dünya kurdum ki. yıkamıyorum. acaba insanın hobi diye başladığı uğraşlar da oyalanma mı. el sanatları ile başladığım uğraş almış başını götürüyor. onlarla uğraşırken kendimi kaybediyorum. unutuyorum dertleri . ama çözüm olmadığını da biliyorum. şu garip halime neden olanları kişi kişi tek tek analiz ederek yazasım var. sonra da can alıcı sorularla o varlıkları silmek tüm benliğimde. varlıkları da yoklukları da artık bana acı vermemeli. bu tür yazıları okudukça ben ben değilmişim sanki. içimdeki çocuğu saklayamıyorum. ama ısrarla saklanıyor. sanırım o da büyüklerimin bakışları yüzünden. sosyal medya kullanmıyorum. watsap uygulamasını da kaldırdım. yalıtıma girmek istiyorum. adem hocanın kitaplarını okuyorum. ama hepsi canımı çok yakıyor okudukça. tek tarfalı bir onarım süreci zor bir yolculuk. Allah cümleten yardımcımızın olsun

 

[bengibade]

Keske onarim surecini yasayan arkadaslar adim adim ne yapilmasi gerektiginiz yazsa ve bi cok insan bundan istifade etse. Tamam herkesin sureci farkli ama genel gecer seylerin sabit okdugunu dusunuyorum.belki de yaniliyorum bilmiyorum. herkes(ben gbi) destek alacak maddi guce sahip degil. Bir kac kisi bi yarim saatini ayirip sureci detaylica yazsa ne kadar faydali olur..yani tamam okuyoruz onarim sayfalarini kafamizda biseyler sekilleniyor ama karmasik oluyor.umarim birileri gorur ve cevap yazar

kesinllikle ben de sizin bu düşüncelerinize katılıyorum. hergün soruyorum kendime nasıl başlasam diye ama karışıklıklar çok nasıl olacak

 

[Bezbebek]

Size hafta hafta anlatayım bari.
Başlayın ve başladıktan sonra sorularınızı sorun bence.
Haftalar hakkında sorununuz olursa kısaca cevaplayabilirim.
1. hafta yalıtım kalp dinleme ve geçmişe dönüş. ben bir de her gün 10 dakika aynanın karşısına geçip Ben değerli bir hanımefendi yim dedim.
2. Hafta ilk hafta olan her şeyle birlikte bir de üstüne metronom dinleme ekliyoruz.
3. Hafta diğer 2 hafta ile birlikte bagsizlaşma egzersizi yapıyoruz.
4. Hafta diğer 3 haftadaki egzersiz ile birlikte savunmasızlık yapıyoruz.
5. Hafta diğer 4 haftadakiler ile birlikte hareketsizlik
6. Hafta 6 hafta yapilanlarin hepsi
Ve bu yapılanların 6 ay devam etmesi
bu sırada hislerimizi kontrol edip Ben şimdi neden üzüldüm ben şimdi neden sinirlendim bu his niye geldi bana nereden geldi acaba geçmişte ne yaşadım ki bu his bana geldi diyerek bir düşünme hali sık sık ağlama ile temizlik yapar gibi gözyaşımiz ile geçmişte bizi üzen olayları temizleme. Onarma.
Bu benim okuyup dinlediklerim in özetidir. Kendi defterime aldığım bir not. Belki de başka bir arkadaş yazmıştı hatırlamıyorum. Ben sadece aktaran kisiyim.
Siz bir başlayın. Geçin aynanın karşısına her gün 10 dakika. Benim 10 dklarim yarım saatleri geçmişti bazen. Çünkü neden değerli hissetmiyorum diye hislere odaklaninca alıp götürüyordu beni. Bol bol ağladım.

 

[bengibade]

Size hafta hafta anlatayım bari.
Başlayın ve başladıktan sonra sorularınızı sorun bence.
Haftalar hakkında sorununuz olursa kısaca cevaplayabilirim.
1. hafta yalıtım kalp dinleme ve geçmişe dönüş. ben bir de her gün 10 dakika aynanın karşısına geçip Ben değerli bir hanımefendi yim dedim.
2. Hafta ilk hafta olan her şeyle birlikte bir de üstüne metronom dinleme ekliyoruz.
3. Hafta diğer 2 hafta ile birlikte bagsizlaşma egzersizi yapıyoruz.
4. Hafta diğer 3 haftadaki egzersiz ile birlikte savunmasızlık yapıyoruz.
5. Hafta diğer 4 haftada kilo ile birlikte hareketsizlik
6. Hafta 6 hafta yapilanlarin hepsi
Ve bu yapılanların 6 ay devam etmesi
bu sırada hislerimizi kontrol edip Ben şimdi neden üzüldüm ben şimdi neden sinirlendim bu his niye geldi bana nereden geldi acaba geçmişte ne yaşadım ki bu his bana geldi diyerek bir düşünme hali sık sık ağlama ile temizlik yapar gibi gözyaşımiz ile geçmişte bizi üzen olayları temizleme. Onarma.
Bu benim okuyup dinlediklerim in özetidir. Kendi defterime aldığım bir not. Belki de başka bir arkadaş yazmıştı hatırlamıyorum. Ben sadece aktaran kisiyim.
Siz bir başlayın. Geçin aynanın karşısına her gün 10 dakika. Benim 10 dklarim yarım saatleri geçmişti bazen. Çünkü neden değerli hissetmiyorum diye hislere odaklaninca alıp götürüyordu beni. Bol bol ağladım.

Çok teşekkür ederim tam da ben de elime kalemi alayım gün gün yazayım neler yapacağım diye ki siz benden önce davranıp yazmışsınız. ben de sizin yazdıkları defterime not aldım. inşallah faydalanırız. sarım bu süreçte istikrarlı olmak şart.

 

[Hayat yolcusu]

Peki nereden baslamaliyim. Direk bu dediklerinizden baslasam olmicak galiba.sanirim siz de onarim surexinden gectiniz.ilk olarak bana ne tavsiye edersiniz.nereden baslamali...

Evet bende yalıtım sürecinden geçtim ancak yarı yalıtım oldu. Yalıtıma göre daha sistemsiz ya da daha farklı diyelim. Tam yalıtım daha faydalı ve hızlı iyileşme sağlayacaktır. Sevgili [MENTION=12875]Bezbebek[/MENTION] düzenli bir şekilde sıralamış faydalı olmuş. Daha önce başka arkadaşlar da paylaşmıştı süreci

 

[Hayat yolcusu]

oyalanma kendime öyle bir dünya kurdum ki. yıkamıyorum. acaba insanın hobi diye başladığı uğraşlar da oyalanma mı. el sanatları ile başladığım uğraş almış başını götürüyor. onlarla uğraşırken kendimi kaybediyorum. unutuyorum dertleri . ama çözüm olmadığını da biliyorum. şu garip halime neden olanları kişi kişi tek tek analiz ederek yazasım var. sonra da can alıcı sorularla o varlıkları silmek tüm benliğimde. varlıkları da yoklukları da artık bana acı vermemeli. bu tür yazıları okudukça ben ben değilmişim sanki. içimdeki çocuğu saklayamıyorum. ama ısrarla saklanıyor. sanırım o da büyüklerimin bakışları yüzünden. sosyal medya kullanmıyorum. watsap uygulamasını da kaldırdım. yalıtıma girmek istiyorum. adem hocanın kitaplarını okuyorum. ama hepsi canımı çok yakıyor okudukça. tek tarfalı bir onarım süreci zor bir yolculuk. Allah cümleten yardımcımızın olsun

Bence niyetine girip başlayınca işin yarı yolunu aşmış oluyor insan. Karar aşaması çok zor çünkü. Yalıtım ile de birden dünya değişmiyor tabiki ama geri dönüp bakıldığında farkediyor değiştiğini. Sancılı bir süreç ancak yalıtım yapılmasa da hayat zaten sancılı bence huzuru ve kendine olan değeri hissedebilmek için bu sancılı yoldan geçmek gerek. Oyalanarak üstünü kapatarak çözemiyor insan sorunları. Yüzleşince aslında çok da acı olmadığını rahatladığını hissediyor insan. Bir silkelenip başlamanızı tavsiye ederim. Sonucu çok daha huzurlu bir hayat ... selametle...

 

[zöhre]

Size hafta hafta anlatayım bari.
Başlayın ve başladıktan sonra sorularınızı sorun bence.
Haftalar hakkında sorununuz olursa kısaca cevaplayabilirim.
1. hafta yalıtım kalp dinleme ve geçmişe dönüş. ben bir de her gün 10 dakika aynanın karşısına geçip Ben değerli bir hanımefendi yim dedim.
2. Hafta ilk hafta olan her şeyle birlikte bir de üstüne metronom dinleme ekliyoruz.
3. Hafta diğer 2 hafta ile birlikte bagsizlaşma egzersizi yapıyoruz.
4. Hafta diğer 3 haftadaki egzersiz ile birlikte savunmasızlık yapıyoruz.
5. Hafta diğer 4 haftada kilo ile birlikte hareketsizlik
6. Hafta 6 hafta yapilanlarin hepsi
Ve bu yapılanların 6 ay devam etmesi
bu sırada hislerimizi kontrol edip Ben şimdi neden üzüldüm ben şimdi neden sinirlendim bu his niye geldi bana nereden geldi acaba geçmişte ne yaşadım ki bu his bana geldi diyerek bir düşünme hali sık sık ağlama ile temizlik yapar gibi gözyaşımiz ile geçmişte bizi üzen olayları temizleme. Onarma.
Bu benim okuyup dinlediklerim in özetidir. Kendi defterime aldığım bir not. Belki de başka bir arkadaş yazmıştı hatırlamıyorum. Ben sadece aktaran kisiyim.
Siz bir başlayın. Geçin aynanın karşısına her gün 10 dakika. Benim 10 dklarim yarım saatleri geçmişti bazen. Çünkü neden değerli hissetmiyorum diye hislere odaklaninca alıp götürüyordu beni. Bol bol ağladım.

Ah cok tsk ederim bezbebek.evet surec icinde sorsam daha anlamli olack. Basliyorum insallah. Kalp dinleneyi gunde kac kez ile baslayayim.bir de besinci haftayi hic anlamadim.kilo ile hareketsizlik? İlk kez duyuyorum

 

[zöhre]

Bir de birsey daha sorayim.yalitimda.adem hocanin kitaplari okunabilir mi? Sureci desteeklemek adina

 

[Necati68]

Bağlanma terapileri merkezinden bı psikolog hanımla online görüştüm

Kımınle görüstünüz acaba.?İsim verme imkanınız var mı?

 

[Bezbebek]

Ah cok tsk ederim bezbebek.evet surec icinde sorsam daha anlamli olack. Basliyorum insallah. Kalp dinleneyi gunde kac kez ile baslayayim.bir de besinci haftayi hic anlamadim.kilo ile hareketsizlik? İlk kez duyuyorum

Yanlış yazmışım düzelttim.
Günde bir kez 10 dk
Bir sabah bir akşam yapan da oldu diye hatırlıyorum.
Ben uzman değilim. Böyle cevap verince haddimi aşıyor gibi hissediyorum.
Sadece tecrübe ve okuduklarımi yazıyorum.

 

[Bezbebek]

Yalıtım da hiç kitap okunmuyor. Ama ben burda simdi ne yapacağım diye düşündüğümde forumdaki onarım konularından destek aldım.